Άφησαν ανοικτές τις πύλες εισόδου και ήρθαν ανεξέλεγκτα τουρίστες… Άνοιξαν τα σχολεία με τρόπο που μετάλλαξε τα παιδιά σε υγειονομικές βόμβες. Τώρα δρέπουν τους καρπούς της ανερμάτιστης πολιτικής τους για την αντιμετώπιση της πανδημίας και έντρομοι στρέφονται στο δανεισμό για να συγκρατήσουν την κατακρήμνιση της πραγματικής οικονομίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες λοιπόν ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) έχει ήδη λάβει εντολή και ετοιμάζεται να βγει στη δευτερογενή αγορά με ένα νέο 5ετές ομόλογο! Τι και αν στα πρόσφατα στοιχεία της πορείας εκτέλεσης του προϋπολογισμού το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ξεπερνά το 215%. Βέβαια με τις ευλογίες του ΔΝΤ και της πλάτες της ΕΚΤ η Ελλάδα δανείζεται φθηνά (όταν οι περισσότεροι εκ των υπολοίπων της ευρωζώνης δανείζονται με αρνητικό επιτόκιο). Ωστόσο είτε φθηνά είτε ακριβά το δημόσιο χρέος αυγατίζει. Ολοι κοιτούν το τώρα αλλά κάποια στιγμή τα δάνεια πρέπει να επιστραφούν…
Στα καθ’ ημάς αυτή η κίνηση για έξοδο στις διεθνείς αγορές υπαγορεύεται τόσο από το ενδεχόμενο ενός νέου lockdown στην Αττική (που πλέον είναι ορατό) όσο και από την υστέρηση φορολογικών εσόδων. Είναι στην πραγματικότητα αυτό που δρέπει η Ελλάδα από τις καταστροφικές κυβερνητικές επιλογές οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν στα εξής
-δεν δόθηκαν χρήματα στην πραγματική οικονομία με αποτέλεσμα να έχει υποστεί καθίζηση ο τζίρος των επιχειρήσεων (άρα και ο ΦΠΑ αλλά και η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών) ενώ τα δάνεια κατευθύνθηκαν μόνο στους μεγάλους ώστε να διατηρηθεί η κουλτούρα πληρωμών. Αποκλείστηκε δηλαδή το 80% των επιχειρήσεων της χώρας από δανεισμό.
-δεν δόθηκαν χρήματα στους μισθωτούς άρα έχει καταποντιστεί η αγοραστική δύναμη και τα νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και τους φόρους. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο ασφυκτική για τα κρατικά έσοδα αν συνυπολογίσουμε και τις αναστολές.
Η Αττική γεννά πανικό
Υπάρχει ένα δεδομένο… Το 47% του ΑΕΠ παράγεται στην Αττική. Σε απόλυτους αριθμούς για το έτος 2019 αυτό αντανακλούσε σε 86 από τα 180 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ του συνολικού ΑΕΠ. Αν επιβληθεί παναττικό lockdown 15 ημερών η απώλεια θα είναι περί το 1 δις ευρώ (ανεβαίνει σε πάνω από 2 δις σε περίπτωση μέτρων κοινωνικού αποκλεισμού 30 ημερών). Αν από την άλλη μείνει σε επίπεδο κλαδικό (κλείσουν δηλαδή εστίαση, κοινωνικές δραστηριότητες και εμπόριο) τότε το κόστος υπολογίζεται σε 0,3% του ΑΕΠ (580 εκατ. ευρώ). Όλα αυτά αποτελούν «φωτογραφία της στιγμής» και δεν λαμβάνουν υπόψη τις μελλοντικές δυσμενείς συνέπειες (κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις εργαζομένων κλπ). Σε κάθε περίπτωση η κοινωνία καλείται να επωμιστεί το βάρος των σαθρών και αναποτελεσματικών κυβερνητικών πολιτικών που ήθελαν ροή πέτσινου χρήματος προς χτίσιμο προφίλ ηγέτη στον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη
