Σημαντική μερίδα τους προσηλωμένη σε τραμπικού ύφους πολιτικές, στα χνάρια του λαϊκιστή πρώην προέδρου.
Το ταραχώδες τέλος της τετραετίας Τραμπ ήρθε για να επιβεβαιώσει αυτό που διαφαινόταν εδώ και καιρό, ότι το αμερικανικό πολιτικό σύστημα είναι σε βαθιά κρίση. Η εισβολή στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου από φανατικούς οπαδούς του λαϊκιστή προέδρου που είχαν σκοπό να ανατρέψουν το αποτέλεσμα των εκλογών και την επικύρωση της νίκης του Μπάιντεν καταδικάστηκε.
Παρά την καταδίκη της εισβολής στο Καπιτώλιο από τη μεγάλη πλειονότητα του πολιτικού κόσμου της χώρας, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, σημαντική μερίδα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος φαίνεται πρόθυμη να εμβαθύνει τη δέσμευσή της σε τραμπικού ύφους πολιτικές και στο θεμελιωδώς αντιδημοκρατικό του πρόγραμμα. Οπως δείχνουν αυτές οι καταστάσεις, η επόμενη μέρα στις ΗΠΑ θα σημαδευτεί από σφοδρές συγκρούσεις και περιστατικά πολιτικής βίας προερχόμενα κυρίως από την άκρα Δεξιά.
Ο Ντόναλντ Τραμπ από το προηγούμενο Σάββατο είναι ο μοναδικός πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που παραπέμφθηκε δύο φορές σε δίκη στη Γερουσία για να απομακρυνθεί από το αξίωμα και απαλλάχθηκε δύο φορές. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την παραπομπή του αποδεικνύει τη μεγάλη επιρροή που ασκεί ακόμη στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα παρόλο που έχει φύγει από το προεδρικό αξίωμα.
Για να παραπεμφθεί ένας πρόεδρος χρειάζεται πλειοψηφία δύο τρίτων στη Γερουσία, ήτοι 67 ψήφοι. Το αποτέλεσμα 57-43 στις ψήφους αποτελεί την πιο μεγάλη στήριξη από τα δύο κόμματα που υπήρξε ποτέ σε ανάλογες ψηφοφορίες, αλλά δεν ήταν αρκετή για να δρομολογήσει εξελίξεις. Αυτό στάθηκε αφορμή για να δηλώσει ο Τραμπ ότι η παραπομπή του ήταν «σκέλος ενός κυνηγιού μαγισσών που διεξάχθηκε από συγκεκριμένο κόμμα».
Παράλληλα δήλωσε πως «το ιστορικό, πατριωτικό και όμορφο κίνημά μας για να ξανακάνουμε την Αμερική μεγάλη έχει μόλις ξεκινήσει», δείχνοντας την πρόθεσή του να μη… συνταξιοδοτηθεί.
Όπως αποδείχτηκε και με την εισβολή στο Καπιτώλιο, ο προκλητικός και ανερμάτιστος δημόσιος λόγος του πρώην προέδρου έχει φανατικούς ακροατές. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναδύθηκαν γραφικές φιγούρες που μερικά χρόνια νωρίτερα θα ήταν αδύνατο να φανταστούμε στη δημόσια σφαίρα, πολλώ δε μάλλον σε δημόσιο αξίωμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δύο βουλευτίνες του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Λόρεν Μπόουμπερτ και Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν.
Η Μπόουμπερτ έχει δηλώσει ότι επιθυμεί να κουβαλά όπλο στο Καπιτώλιο, ενώ η Τέιλορ Γκριν απέκτησε τη φήμη της χάρη στη διάδοση τερατωδών θεωριών συνωμοσίας, όπως των… εβραϊκών λέιζερ που ξεκινούν πυρκαγιές από το διάστημα… Παρά τις ανερμάτιστες τερατολογίες οι Ρεπουμπλικάνοι διόρισαν την Γκριν στην… Επιτροπή Εκπαίδευσης, πλην όμως η Βουλή υπερψήφισε την εκδίωξή της από όσες επιτροπές συμμετείχε.
Στο ίδιο μήκος κύματος υποστήριξης του τραμπισμού ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ υποστήριξε ενδεχόμενη υποψηφιότητα της… νύφης του Τραμπ Λάρα για τη Γερουσία, λέγοντας ότι είναι «το μέλλον του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος». Το γεγονός ότι οι Ρεπουμπλικάνοι διαβλέπουν λαμπρό μέλλον για το κόμμα συμπορευόμενοι με τον πρώην πρόεδρο δεν μπορεί να εξηγηθεί με λογικά κριτήρια, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη ότι υπό την ηγεσία Τραμπ το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχασε και τις τρεις σημαντικές εκλογές: για τη Γερουσία, για τη Βουλή των Αντιπροσώπων και φυσικά για την προεδρία.
Η άλλη πλευρά
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, αυτή που αντιστέκεται στο κύμα του λαϊκισμού της εποχής Τραμπ και επιδεικνύει πιο μετριοπαθή στάση απέναντι στους Δημοκρατικούς. Στην ψηφοφορία της Γερουσίας επτά Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του Τραμπ. Ένας εξ αυτών είναι και ο Μιτ Ρόμνεϊ, ο οποίος ήταν και από τους πρώτους επιφανείς Ρεπουμπλικάνους που καταδίκασαν την εισβολή στο Καπιτώλιο και δείχνει έναν δρόμο συνεννόησης με τη διοίκηση Μπάιντεν σε πολιτικές όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού και η αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας.
Ο βουλευτής από το Ιλινόις Ανταμ Κίζινγκερ είναι ένας ακόμη Ρεπουμπλικάνος που θέλει το κόμμα του να ξεφύγει από τον τραμπισμό παρότι το ίδιο το κόμμα του του βάζει εμπόδια, οι ψηφοφόροι του δυσφορούν και ακόμη και συγγενείς του τον… αποκλήρωσαν! Δημιούργησε μια επιτροπή πολιτικής δράσης και ένα βίντεο στο οποίο διακηρύσσει την ανάγκη αναμόρφωσης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος σε κάτι που θα μοιάζει με μια ιδανική εκδοχή του κόμματος του Τζορτζ Μπους του νεότερου: έμφαση στους χαμηλούς φόρους, στην αμυντική βιομηχανία και στον κοινωνικό συντηρητισμό, χωρίς όμως τις θεωρίες συνωμοσίας που ο Τραμπ έκανε κεντρικό σημείο της πολιτικής ταυτότητας των Ρεπουμπλικάνων.
Ο Τραμπ είναι ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που παραπέμφθηκε δύο φορές για να εκπέσει από το αξίωμά του και απαλλάχτηκε δύο φορές
Σκέψεις για νέο κόμμα
Τέλος, υπάρχουν ακόμη και σκέψεις για δημιουργία ξεχωριστού πολιτικού κόμματος που θα προέρχεται από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Στις πρώιμες συζητήσεις για ένα τέτοιο ενδεχόμενο συμμετείχαν Ρεπουμπλικάνοι που υπηρέτησαν σε προηγούμενες κυβερνήσεις, πρέσβεις και στρατηγικοί αναλυτές, σύμφωνα με το Reuters.
Περισσότεροι από 120 από αυτούς πήραν μέρος σε τηλεδιάσκεψη για να εξετάσουν το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας αποσπασμένης ομάδας με πρόγραμμα έναν «συντηρητισμό με αρχές», υπακοή στο σύνταγμα και το κράτος δικαίου. Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς Ρεπουμπλικάνους του Κογκρέσου ψήφισαν κατά της επικύρωσης του αποτελέσματος των εκλογών. «Μεγάλο μέρος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος ριζοσπαστικοποιείται και απειλεί την αμερικανική δημοκρατία» δήλωσε ο Εβαν ΜακΜάλιν, πρώην υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού και εκ των συνδιοργανωτών της εκδήλωσης, προσθέτοντας ότι «το κόμμα χρειάζεται να επαναδεσμευτεί στην αλήθεια, τη λογική και στα ιδρυτικά ιδανικά, αλλιώς φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρέπει να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο».