Τον απολογισμό της πολύκροτης καριέρας του –με έμφαση στον Ολυμπιακό- έκανε ο συγκινημένος Βασίλης Σπανούλης, με τους αδελφούς Αγγελόπουλους στο πλευρό του. «Το τερμάτισα, φεύγω απόλυτα γεμάτος και χαρούμενος, δεν είχα κάτι άλλο να δώσω, δεν νιώθω καμία κατάθλιψη», είπε.
Ο 38χρονος Σπανούλης τιμήθηκε με πλακέτα από τους ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού, ενώ προβλήθηκε βίντεο με τις κορυφαίες στιγμές από την «ερυθρόλευκη» καριέρα του (2010-2021).
Προβλήθηκε μάλιστα χαιρετισμός του Γιάννη Αντετοκούνμπο: «Χωρίς τον Νικ δεν θα υπήρχε Βασίλης και χωρίς τον Βασίλη δεν θα υπήρχε Γιάννης».
Όπως αποκάλυψε ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, ο Ολυμπιακός προγραμματίζει μεγάλο φιλικό προς τιμήν του Σπανούλη, για τον Σεπτέμβριο του 2022, ώστε να αποσυρθεί και η φανέλα του. «Η πόρτα του Ολυμπιακού είναι και θα είναι ανοικτή για τον Βασίλη», τόνισε ο Γιώργος Αγγελόπουλος «Είναι μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού. Νομίζω θα έχει πολλές προτάσεις στην ζωή του που θα πρέπει να αξιολογήσει, είναι νέος».
Αυτή ήταν η πρώτη συνέντευξη του Σπανούλη στους τρεις μήνες που πέρασαν από τότε που ανακοίνωσε την «αποστρατεία» του. Ο παλαίμαχος άσος δεν θέλησε να τοποθετηθεί σχετικά με τους φήμες που τον θέλουν να φλερτάρει με την θέση του προπονητή της Εθνικής ομάδας.
Οι δηλώσεις του, αναλυτικά, όπως αποδελτιώθηκαν από το gazzetta.gr:
“Για μένα ήταν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι όλο αυτό που έκανα στο χώρο του μπάσκετ. Έμαθα πολλά πράγματα σαν άνθρωπος, καλλιέργησα το σώμα μου και το μυαλό μου όλα αυτά τα χρόνια. Έκανα μέσα από το μπάσκετ μια πολύ όμορφη οικογένεια, έζησα στιγμές που ποτέ δεν φανταζόμουν. Πάντα είχα υψηλούς στόχους κι ήθελα να πάω όσο ψηλότερα γίνεται αλλά ποτέ στην ζωή μου δεν φανταζόμουν ότι θα πετύχω με τους συμπαίκτες, προπονητές, τις διοικήσεις και τον κόσμο όλα αυτά. Είναι σαν παραμύθι για μένα”.
“Το ταξίδι είχε και καλές και άσχημες στιγμές. Αλλά οι άσχημες στιγμές είναι αυτές που με σκληραγώγησαν, με έκαναν καλύτερο άνθρωπο και παίκτη και με έκαναν στο τέλος να χάσω και τα μαλλιά μου”.
“Υπήρχαν στιγμές που δεν ήμουν ο καλύτερος συμπαίκτης, εννοώ πως ήμουν πολύ πιεστικός και σκληρός με τους συμπαίκτες μου, όμως ξέρουν πως πάντα το έκανα για το καλό της ομάδας, για να πετυχαίνουμε τους στόχους μας. Πάντα με ειλικρίνεια, σεβασμό κι εκτίμηση”.
“Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να είμαι πάνω απ’ όλα ένα σωστός άνθρωπος, να έχω αρχές μέσα κι έξω απ’ το γήπεδο και στο τέλος της ημέρας το πιο σημαντικό πράγμα που κατάφερα – και το συνειδητοποιώ τώρα που σταμάτησα – είναι να εμπνεύσω πάρα πολλά παιδιά να είναι μαχητές και να μην τα παρατούν ποτέ. Αυτή ήταν η φιλοσοφία μου, να μην τα παρατώ ποτέ και να διεκδικώ πάντα αυτό που έχω στο μυαλό μου μαζί με τους συμπαίκτες μου και όσους απαρτίζουν την ομάδα”.
“Ξεκίνησα στην Λάρισα, ήρθα στο Μαρούσι, στη συνέχεια πήγα στον Παναθηναϊκό, ΝΒΑ, μετά πάλι Παναθηναϊκό. Σε όλες τις ομάδες που αγωνίστηκα έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό και με το παραπάνω, όμως στον Ολυμπιακό βρήκα την Ιθάκη μου, βρήκα την ομάδα που ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου. Αγάπησα την ομάδα και τους ανθρώπους της και αγαπήθηκα σε έναν υπερβολικό βαθμό, κάτι μου με γεμίζει τιμή και περηφάνεια”.
“Ο κόσμος δεν σε αγαπάει μόνο σαν παίκτη. Έτσι κερδίζεις τους ανθρώπους γύρω σου, με τίτλους. Αλλά στο τέλος της ημέρας ήξεραν πως πάντα είμαι ο εαυτός μου, πάντα ειλικρινής και πάντα κάνοντας το καλύτερο για την ομάδα”.
“Ευχαριστώ μέσα απ’ την καρδιά μου τους προέδρους για την συνεργασία μας όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν πάντα άψογοι, υπήρχαν κι εντάσεις όπως σε όλες τις οικογένειες, γιατί εγώ θεωρω τον Ολυμπιακό οικογένεια μου. Τους προέδρους τους θεωρώ δικούς μου ανθρώπους, αλλά μέσα από τις εντάσεις προσπαθούσαμε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό για την ομάδα μας. Ευχαριστώ τους συμπαίκτες που είχα στην καριέρα μου, τους προπονητές μου και με βοήθησε ο καθένας με τον δικό του τρόπο να εξελιχθώ ως άνθρωπος και παίκτης. Προσπάθησα πάντα να έχω σεβασμό απέναντι σε όλους και πάντα όταν μπορεί να ξεφεύγαν λίγο τα πράγματα είχα το θάρρος να παραδεχθώ ένα λάθος μου και να προχωρήσουμε για το καλό της ομάδας”.
“Ευχαριστώ την οικογένεια μου, την γυναίκα μου που ήταν δίπλα μου που πάντα προσπαθούσε να τα έχει όλα ετοιμα και να φροντίζει για μένα σε καλές και δύσκολες στιγμές”.
“Τα παιδιά μου, που πάντα είχαν ένα παράπονο ή μια ερώτηση να μου κάνουν για τα παιχνίδια και τον αδερφό μου και την μητέρα μου που ήταν πάντα δίπλα μου και καλλιέργησαν τον χαρακτήρα μου με τον δικό τους τρόπο. Τον μανατζέρ μου που είμαστε πάνω από 20 χρόνια μαζί και πάντα ήταν δίπλα μου και βοήθησε μαζί με τους προέδρους να γίνει η μεταγραφή στον Ολυμπιακό η οποία άλλαξε και την δικιά μου ιστορία και μεγάλωσε όλο αυτό που είχα στο μυαλό μου”.
“Νιώθω πολύ γεμάτος, νιώθω ευλογημένος, πολύ όμορφα. Πιστεύω το… τερμάτισα, δεν είχα κάτι άλλο να κάνω στο μπασκετικό στερέωμα, έδωσα τη ψυχή μου. Ήμουν και υγιής, στο τέλος ήμουν και τραυματίας. Προσπάθησα, σηκώθηκα που είναι πάρα πολύ σημαντικό για μένα. Είμαι περήφανος που έκανα αυτή την καριέρα που έκανα. Οι περισσότεροι έχουν χαρτάκι γι’ αυτά που θέλουν να πούνε, όμως εγώ μίλησα μέσα απ’ την καρδιά μου όπως πάντα” .
” 24 ώρες το 24ωρο σκεφτόμουν πως θα πετύχουμε. Όταν όλο αυτό χτίζεται από το μηδέν, όλη αυτή η αγάπη είναι πολύ δυνατή και άφθαρτη στο χρόνο. Πιο δύσκολος αντίπαλος ήταν οι συμπαίκτες μου γιατί ήξεραν τα πάντα για μένα, μέχρι και τα γούρια μου και με πείραζαν”.
“Το να διαλέξω την κορυφαία μου στιγμή είναι σα να διαλέγω ένα απ’ τα παιδιά μου. Το ευρωπαϊκό του ’12 και το πρωτάθλημα του ’16 είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό. Πάντα υπάρχει τρόπος να πετύχεις, πρέπει να τον ψάξεις μέσα σου με όλη την ομάδα. Να πιστέψεις στον εαυτό σου κι ο ένας στον άλλον. Δεν το περιμέναμε ούτε εμείς αυτό που έγινε το 2012, αλλά γίναμε μια φανταστική ομάδα με τρομερή χημεία”
”H απόφαση να αποσυρθώ ήταν κάτι που περνούσε απ’ το μυαλό μου άσχετα που δεν το έλεγα. Τον τελευταίο χρόνο ταλαιπωρήθηκα κι από δύο σοβαρούς τραυματισμούς που δεν είχα ποτέ στην καριέρα μου. Ήμουν πολύ τυχερός κι ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό γιατί η υγεία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία ενός αθλητή. Όμως κάποια στιγμή βγήκαν όλα μαζί κι ήταν σαν να μου είπε ο Θεός πρέπει κι εσύ δεν γίνεται, πόσο να τα αντέξεις όλα αυτά. Το πάλεψα, είναι φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Πάντα ήθελα να είμαι ένας παίκτης που θα βοηθάει όσο περισσότερο μπορεί την ομάδα, είναι φυσιολογικό με το πέρασμα των χρόνων αυτό να μην μπορεί να γίνει. Θέλω να έχω αξιοπρέπεια και όλοι να με θυμούνται και να με αγαπάνε και να με βλέπουν όπως ήμουν στα καλύτερα μου χρόνια, δεν ήθελα να πάρω τον ρόλο ενός άλλου παιδιού. Δεν έχω μάθει να κλέβω και χάνω στις προπονήσεις, ούτε να λουφάρω, πάντα ήθελα να είμαι πρώτος σε όλα Πιστεύω αυτό ήταν το καλύτερο και για μένα και για την ομάδα μου”.
“Με ήθελαν πολλές ομάδες, αλλά το όραμα μου στον Ολυμπιακό δεν είχε τελειώσει και δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου κάπου αλλού. Ήθελα να συνεχίσω, δεν είχα ολοκληρώσει σε μια τριετία όσα ονειρευόμουν”
“Δεν νιώθω κανένα κενό, είμαι πάρα πολύ γεμάτος. Μακάρι ένας αθλητής να νιώσει την αγάπη του κόσμου έστω στο μισό που την ένιωσα εγώ. Την έχω ζήσει στον μέγιστο βαθμό. Δυστυχώς λόγω του κορωνοϊού δεν ξέρουμε τι θα γίνει, τώρα είναι καλύτερα τα πράγματα με τον κόσμο στα γήπεδα, αλλά δεν θα μείνω στον ένα χρόνο που έγινε έτσι. Θα μείνω στα υπόλοιπα χρόνια με τα γεμάτα γήπεδα. Ένιωσα υπερβολική αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπο μου, την έζησα κιόλας τελευταία και στο σπίτι μου κάτι που ήταν σοκαριστικό για μένα. Τι άλλο να ζητήσει ένας άνθρωπος; Ήταν μια μοναδική στιγμή, δεν την φανταζόμουν ποτέ ούτε την περίμενα. Με τις παντόφλες ήμουν σπίτι μου και πήγαινα να κάνω τα παιδιά μπάνιο και ξαφνικά άκουσα κόσμο απ’ τον δρόμο, νόμιζα γινόταν κάποιος τσακωμός. Όταν είδα τον κόσμο να έρχεται σπίτι μου και να μου δειχνει την αγάπη του ένιωσα δέος, συγκινημένος”.
“Mε πείραξε το πρωτάθλημα του 2017 με τον τρόπο που χάθηκε, είχαμε μια εξαιρετική χρονιά που πήγαμε τελικό στην Ευρώπη. Ήμουν εξαντλημένους στους τελικούς μετά το 1-0 λόγω του ότι αρρώστησα με 40 πυρετό, κι ήταν κάτι που με πείραξε”.
“Είμαι αυθόρμητος, ειλικρινής και λειτουργώ με το ένστικτο. Λέω όσα λέει η καρδιά μου. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στις αλάνες στην Λάρισα και βρέθηκα στην μεγαλύτερη σκηνή για να ζω τόσο παραμυθένια πράγματα. Το αίμα κυλάει μες το κορμί μου και το μυαλό μου για το μπάσκετ. Σίγουρα θα είμαι ανοικτός σε διάφορα πράγμα που θα είναι η κατάλληλη στιγμή και τα σωστά για μένα”.
“Έχουμε κάνει 5 συμβόλαια από 4 ώρες το καθένα, γύρω στις 20 ώρες έχουμε καθίσει με τους προέδρους τις ώρες των ανανεώσεων. Από αυτές έχουμε μιλήσει για μπάσκετ γύρω στα 5-6 λεπτά, συνήθως μιλούσαμε για άλλα θέματα. Προσωπικά και μπασκετικά. Δεν υπήρξαν ιδιαίτερες δυσκολίες, πάντα υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός. Υπήρχε μια χημεία που οτιδήποτε γινόταν τα κάλυπτε όλα αυτά και γρήγορα βρισκόταν η λύση. Πάντα ήταν θέμα χρόνου να ανανεώσω. Ποτέ δεν πέρασε απ’ το μυαλό μου να πάω και να μην ανανεώσω. Δεν σκέφτηκα να φύγω από τον Ολυμπιακό παρά τις προτάσεις από άλλες ομάδες”.
“Ήμουν τυχερός στον Ολυμπιακό γενικά, τις περισσότερες φορές μου χαμογέλασε η τύχη κι έμπαινε η μπάλα στο καλάθι ειδικά στα κρίσιμα παιχνίδια. Ποτέ δεν κοιτούσα τι έκανα πριν, πάντα προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στην επόμενη φάση και το επόμενο σουτ. Δεν έχεις πολλά να σκεφτείς, πάντα πρέπει να είσαι ο εαυτός σουτ”.
“Χτίσαμε καταπληκτικές ομάδες με μικρό μπάτζετ και καταπληκτικές σχέσεις με τα παιδιά. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό, οι σχέσεις δεν ήταν πάντα αγγελικά πλασμένες, υπήρχαν εντάσεις και στιγμές που κάναμε… μουτράκια σαν ζευγαράκια. Με άλλους μπορεί να διαπληκτιζόμασταν, αλλά είναι σαν να γίνεται κάτι στο σπίτι σου, όπως μαλώνω με την γυναίκα μου”.
“Θέλω να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες για τις καταπληκτικές στιγμές που ζήσαμε, ήταν εξαιρετικοί μπασκετμπολίστες κι έκαναν εξαιρετικά τον ρόλο τους για να πετύχει η ομάδα. Και που με ανέχτηκαν γιατί δεν είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος που υπάρχει. Και που με υπέμεναν όλη την ώρα που μιλάω για μπάσκετ. Είναι σχέσεις ζωής, το πολυτιμότερο τρόπαιο για εμένα”.
“H αποχώρηση του Ολυμπιακού από την Α1 ήταν μια απόφαση των προέδρων που εγώ σαν αρχηγός οφείλαμε να σεβαστούμε και να την ακολουθήσουμε. Από κει και πέρα συνήθως η ιστορία λέει πως οι μεγάλες καριέρες ή οι αθλητές που κάνουν μεγάλη καριέρα ποτέ δεν τελειώνουν όπως επιθυμούν. Σπάνια γίνονται με τον τρόπο που θέλουν εκείνοι ή ο κόσμος, κάτι γίνεται, συνωμοτεί το σύμπαν και τα φέρνει διαφορετικά. Η ομάδα έδωσε τον αγώνα της, δεν υπάρχει άλλη ομάδα με τον τρόπο που το πήγε ο Ολυμπιακός αυτή την δεκαετία, έφτιαξε δεκάδες παίκτες, προπονητές, φιλάθλους, η ομάδα μεγαλούργησε. Παίρναμε παίκτες που ήθελαν να διακριθούν κι είχαν όραμα και κατακτούσαμε τίτλους με διάρκεια, είναι πρωτοφανές”.
“Είναι κάτι που δεν γίνεται, σε όλα τα σπορ. Αυτό που έγινε τα τελευταία 2-3 χρόνια, μπορεί να μην περάσαμε στα playoffs, αλλά υπάρχουν ομάδες που έχουν εκπληκτικές ομάδες κι έχουν να πάνε 10 χρόνια φάιναλ φορ ή να πάρουν ευρωπαϊκό. Είναι λογικό, δεν γίνεται μια ομάδα να είναι συνέχεια στην ανηφόρα και να παίρνει συνέχεια τίτλους. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μοχθήσαμε, δεν παλέψαμε σκληρά”.
“Δεν προσπάθησε κάποιος να με μεταπείσει να μην σταματήσω. Πάντα οι αποφάσεις μου είναι πολύ σκεπτόμενες, δεν υπάρχει κάτι που γίνεται εν θερμώ γιατί θέλω να κοιμάμαι καλά τα βράδια. Ξέρω τι λέω και τι κάνω. Μπορώ να διακρίνω και να ξέρω καλά τον εαυτό μου για το τι μπορεί να κάνει και τι όχι και ποια η σωστή στιγμή για να πάρω αποφάσεις”.
“Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο αυτή τη στιγμή, τρομερός αθλητής κι άνθρωπος. Μας χωρίζουν πολλά χρόνια αλλά είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του και τα λόγια του για εμένα είναι πολύ τιμητικά. Μεγαλύτερη παρακαταθήκη που αφήνω είναι ότι ενέπνευσα ανθρώπους με τον χαρακτήρα και την νοοτροπία μου να ακολουθήσουν αυτά τα βήματα. Ποιος προπονητής ή άνθρωπος του μπάσκετ δεν θα ήθελε με οποιαδήποτε ιδιότητα να έχει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο παίκτη;”
Τα συγκινητικά λόγια του Γιάννη Αντετοκούνμπο ήταν τα εξής: «Γεια σου Βασίλη, κατ’ αρχάς θέλω να σου πω ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει για το μπάσκετ, για όσα έχεις κάνει και για εμένα… Αυτή τη νοοτροπία που έχεις, λίγοι την είχαν… Και γι’ αυτό ήσουν ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη. Και αυτό προσπαθώ να κάνω εγώ ο ίδιος. Δεν ήταν το ταλέντο, δεν ήσουν ο πιο ψηλός, δεν ήσουν ο πιο γρήγορος, δεν ήσουν ο πιο δύνατος αλλά δούλευες σκληρά. Ήμουν στην Εθνική μαζί σου για έναν χρόνο και έμαθα πάρα πολλά από εσένα. Όπως κι εσύ πήρες την σκυτάλη από τον Νίκο Γκάλη, προσπαθώ να πάρω την σκυτάλη από εσένα και να συνεχίσω αυτή τη νοοτροπία και να γίνω ο καλύτερος παίκτης που μπορώ. Όπως μάθαμε πάρα πολλά από τον Γκάλη, έχουμε μάθε και από εσένα. Χωρίς Νίκο δεν θα υπήρχε Βασίλης και χωρίς Βασίλη δεν θα υπήρχε Γιάννης! Ευχαριστούμε Βασίλη».
