Λίγες ώρες πριν τη σέντρα του Μουντιάλ, ο θρύλος του κροατικού ποδοσφαίρου Νταβόρ Σούκερ -πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της χώρας από το 2012 και ιθύνων νους του εγχειρήματος «Ρωσία 2018»- μίλησε αποκλειστικά στο Documento, σε ένα διάλειμμα των υποχρεώσεών του στη Μόσχα!
Ιδού ο διάλογος με τον 50χρονο αστέρα, ο οποίος πέτυχε 45 γκολ σε 69 εμφανίσεις με την Εθνική ομάδα και κατέκτησε το «Χρυσό Παπούτσι» με 5 γκολ στο Μουντιάλ του 1998, οδηγώντας τους Κροάτες στην 3η θέση.
Μπορείτε να συγκρίνετε την τωρινή Εθνική Κροατίας με εκείνη του 1998;
Ντ.Σούκερ: Δεν μου αρέσει να συγκρίνω γενιές. Το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό τώρα, όπως και όλα όσα το περιβάλλουν. Είχαμε τότε ορισμένους αστέρες που έπαιζαν σε μεγάλες ομάδες, όπως και η τωρινή Εθνική. Τα κατορθώματα και των δύο είναι ιστορικά και γεμίζουν τη χώρα με υπερηφάνεια. Αυτή η εθνική υπερηφάνεια είναι το κοινό τους γνώρισμα
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Εθνικής Κροατίας σε σχέση με άλλες ομάδες του τωρινού Μουντιάλ; Η ποιότητα; Η ομοιογένεια; Το πάθος;
Νομίζω η ομοψυχία και ο χαρακτήρας. Δεν είναι εύκολο να κερδίσει κάποιος δύο φορές στη διαδικασία των πέναλτι ή να παίξει τρεις παρατάσεις ή, το σημαντικότερο, να ανατρέχψει το αποτέλεσμα σε τρεις αγώνες νοκ-άουτ όπου βρέθηκε πίσω στο σκορ. Δεν ξέρω αν το κατάφερε άλλος στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο. Εχουμε φυσικά ποιότητα, αλλά το ίδιο ισχύει για τη Βραζιλία, τη Γερμανία, την Αργεντινή. Όλες αυτές οι ομάδες γύρισαν στο σπίτι τους. Μόνο η Κροατία και η Γαλλία έμειναν όρθιες.
Ήταν έκπληξη για εσάς προσωπικά, η πρόκριση στον τελικό;
Θα ήταν ψέμα, αν έλεγα ότι περιμέναμε να φτάσουμε ως τον τελικό. Είχαμε όμως πίστη στην ποιότητα και στην αυταπάρνηση αυτής της ομάδας. Μπορούμε να νικήσουμε οποιονδήποτε, οποτεδήποτε. Το στοίχημα ήταν να ξεπεράσουν το πνευματικό εμπόδιο του πρώτου νοκ-άουτ αγώνα. Μόνο το 1998 καταφέραμε κάτι τέτοιο. Μετά τη νίκη επί της Δανίας, καταλάβαμε ότι μπορούσαμε να φτάσουμε ψηλά.
Τι πιστεύετε για τον τελικό; Ποιο θα είναι το κλειδί;
Θα είναι σπουδαίο παιχνίδι. Οι δύο ομάδες έφτασαν άξια έως εδώ. Παίζουν οργανωμένος και στιβαρό ποδόσφαιρο, αλλά έχουν και ατομική ποιότητα. Σε τέτοιους αγώνες, ένα λάθος ή μία έκλαμψη μεγαλοφυίας μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα, ενώ μετράει και η τύχη. Εάν δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, έχουμε πολλές ελπίδες.
Είναι ο Λούκα Μόντριτς MVP της διοργάνωσης;
Νομίζω ότι ναι, είναι. Αλλά οι ατομικοί τίτλοι καθρεφτίζουν την πρόοδο της ομάδας. Ο Μέσι ή ο Ρονάλντο δεν γίνεται να αναδειχθούν MVP, εφ’ όσον η Αργεντινή και η Πορτογαλία αποκλείστηκαν νωρίς.Ο ίδιος ο Λούκα θα σας πει πρώτος ότι ενδιαφέρεται μόνο για την επιτυχία και όχι για την προσωπική διάκριση. Θα είναι βέβαια η κορωνίδα της καριέρας του, να αναδειχθεί κορυφαίος παίκτης ως αρχηγός της πρωταθλήτριας Κόσμου.
Έπαιξε ρόλο η αλλαγή του προπονητή πριν τους αγώνες με την Ελλάδα; Γιατί πήρατε αυτό το ρίσκο; Ήταν το ένστικτο του πρώην σπουδαίου ποδοσφαιριστή αυτό που σας παρακίνησε ή η εμπειρία του επιτυχημένου παράγοντα;
Σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Είχα την τύχη και την ευτυχία να αποκτήσω άφθονη εμπειρία στο ποδόσφαιρο, ως αθλητής και ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας. Μετά από μία σειρά κακών αποτελεσμάτων, έπρεπε να αλλάξουμε κάτι. Η ομάδα δεν αντιδρούσε σωστά και τα κεφάλια ήταν κατεβασμένα. Χρειαζόμασταν κάποιον για να αποκαταστήσει την αυτοπεποίθηση. Ο Ζλάτκο Ντάλιτς ήταν η ιδανική επιλογή, αφού έχει επικοινωνιακά χαρίσματα. Κατόρθωσε να ανατρέψει την αρνητική πορεία έγκαιρα για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η εξαιρετική απόδοση στον προκριματικό αγώνα με την Ελλάδα στο Ζάγκρεμπ μας έδωσε φτερά και θα τον θυμόμαστε πάντοτε ως αφετηρία για αυτό το ιστορικό κατόρθωμα.
