Σε μία πολύ σοβαρή καταγγελία για τις συνθήκες που αντιμετώπισε στην ολιγοήμερη παρουσία του στον Πύργο για λογαριασμό του Πανηλειακού, προχώρησε ο Γάλλος ποδοσφαιριστής Αντουάν Λεμαρί.
Με μακροσκελή ανάρτησή του καταγγέλλει αθέτηση συμφωνίας από την πλευρά της εταιρείας εκπροσώπησης ποδοσφαιριστών που τον έστειλε στην Ηλεία αλλά και της διοίκησης του Πανηλειακού. Κάνει επίσης λόγο για κακές συνθήκες διαβίωσης, καταγγέλλοντας και επίθεση από τον πρόεδρο της ομάδας.
«Ο πρόεδρος με έπιασε από τον λαιμό, με πέταξε σε έναν φράχτη και προσπάθησε να μου αρπάξει τα κλειδιά από την τσέπη. Εκείνη τη στιγμή ο σωματοφύλακάς του εμφανίστηκε από το πλάι, προφανώς κρυβόταν κάπου, γιατί δεν τον είχα δει από πριν. Τρεις άντρες εναντίον μου. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να δώσω τα κλειδιά αν δεν ήθελα να με χτυπήσουν. Ο πρόεδρος τελικά με άφησε να φύγω, πήγα να μαζέψω τα πράγματά μου στο διαμέρισμα και έφυγα από την πόλη όσο το δυνατόν πιο σύντομα μπορούσα. Φυσικά, χωρίς την υπογραφή που χρειαζόμουν», σημειώνει μεταξύ άλλων ο Λεμαρί.
Μάλιστα, προαναγγέλλει και ανάρτηση οπτικοακουστικού υλικού ώστε να αποδείξει τις κατηγορίες του.
The story that just happened to me in Greece… @Romain_Molina @FIFPRO @fifacom_fr @EthnikiOmada pic.twitter.com/2c5of4CueS
— Lemarié Antoine (@Lemarie96) January 19, 2023
Αναλυτικά η καταγγελία του Γάλλου ποδοσφαιριστή Αντουάν Λεμαρί:
«Πριν από τρεις εβδομάδες δέχτηκα ένα μήνυμα από τον ”FokomSportsManagement” (με έχει μπλοκάρει για αυτό δεν μπορώ να τον κάνω ταγκ, αλλά μπορείτε εύκολα να βρείτε για αυτόν). Μου έκανε μια προσφορά να πάω να αγωνιστώ στην 3η κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος, στον Πανηλειακό. Έψαχνα μια ομάδα και έτσι μου φάνηκε ενδιαφέρον να πάω και έτσι και έγινε. Η προσφορά ήταν: Πληρωμένο αεροπορικό εισιτήριο από τον μάνατζερ, 1.000 μηνιαίως, φαγητό, διαμονή και εγγύηση ότι θα λαμβάνω κανονικά τα χρήματά μου.
Ήταν κανονισμένο να πάρω τους μισθούς δύο μηνών όταν θα έφτανα. Δυστυχώς, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε. Πρώτα από όλα μια ημέρα πριν έρθω, ο Fokom μου είπε ότι δεν μπορούσε τελικά να μου πληρώσει το αεροπορικό μου εισιτήριο. Είχα ετοιμάσει όλα μου τα πράγματα και ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω. Για αυτό για να μην ακυρώσω όλο το συμβόλαιό μου για ένα εισιτήριο, έκανα μια συμφωνία με τον Fokom. Θα πλήρωνα την πτήση μου, αλλά θα μου τα αφαιρούσαν από τα 500 ευρώ προμήθεια, που είχαμε κανονίσει να πάρω.
Όταν έφτασα, τελικά, εκεί, το διαμέρισμα που μου έδωσαν ήταν αηδιαστικό (νεκρές κατσαρίδες στις ντουλάπες, ακαθαρσίες στην τουαλέτα, τρίχες στο μπάνιο, ακαθαρσίες δίπλα στο κρεβάτι). Όσον αφορά το φαγητό, μου είπαν ότι μόνο ένα γεύμα την ημέρα ήταν από την ομάδα σε ένα τοπικό εστιατόριο.
Όσον αφορά τον μισθό, μου είπαν ότι για να τον πάρω θα πρέπει να περιμένω μέχρι να τους στείλει όλα τα χαρτιά η προηγούμενή μου ομάδα. Τα είπα όλα στον Fokom, και μου απάντησε ”κάνε υπομονή θα πάρεις τα χρήματά σου”.
Την επόμενη ημέρα έμαθα από τους άλλους ξένους στην ομάδα ότι δεν είχαν λάβει τους μισθούς τους. Ένας από αυτούς έφυγε μέσα στην εβδομάδα για προφανείς λόγους. Μετά από όλα αυτά σκέφτηκα πως αυτή η ευκαιρία δεν ήταν τόσο καλή όσο νόμιζα.
Όταν τα είπα όλα αυτά στον Fokom εκείνος μου είπε να μην ακούω τους άλλους παίκτες και ότι θα παρω τα χρήματά μου. Τέσσερις μέρες μετά την άφιξή μου είχαμε ματς και ακόμα δεν είχα πάρει τα χρήματά μου.
Λίγο πριν τη σέντρα ήρθε ο προπονητής και μου είπε πως ήρθαν όλα τα χαρτιά μου και θα μπορούσα να παίξω. Μαζί με τον πρόεδρο μου είπαν πως όλα θα φτιάξουν την επόμενη ημέρα. Δεν θα έπρεπε να παίξω στο ματς σκεπτόμενος ότι δεν έχω πάρει τα χρήματά μου, αλλά αγαπάω το ποδόσφαιρο και δέχτηκα να παίξω.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όταν βγήκα αλλαγή, ο πρόεδρος επιτέθηκε σωματικά σε έναν άλλον ξένο παίκτη και ο μπράβος του στα αποδυτήρια. Έφυγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και τώρα είναι στη χώρα του σοκαρισμένος.
Τα χρήματα δεν έπαιζαν ρόλο σε αυτό το σημείο, ήταν ξεκάθαρο ότι ήθελα να φύγω. Όταν, τελικά, βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω στον πρόεδρο, είπα ότι δεν ήθελα καθόλου χρήματα, ήθελα απλά να υπογράψουν ένα έγγραφο, για να μείνω ελεύθερος από τον σύλλογο. Δεν το αποδέχτηκε. Αλλά ήταν απαραίτητο αυτό το έγγραφο, για να μπορέσω να πάω να παίξω σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα της Ελλάδας, οπότε την επόμενη ημέρα επέμεινα ξανά. Ήμουν έτοιμος να φύγω, απλά περίμενα την υπογραφή του. Έστειλα πολλά μηνύματα στη διοίκηση, αλλά με αγνόησαν.
Αλλά χθες το πρωί ο πρόεδρος ήρθε μαζί με τον αθλητικό διευθυντή στο διαμέρισμά μου για να πάρουν τα κλειδιά. Τους ζήτησα ξανά για να υπογράψουν το έγγραφό μου. Δεν ήθελαν να με πληρώσουν, οπότε το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να με αφήσουν να πάω να παίξω οπουδήποτε αλλού. Αλλά αυτήν τη φορά ήμουν εγώ αυτός που δέχτηκα σωματική επίθεση. Ο πρόεδρος με έπιασε από τον λαιμό, με πέταξε σε έναν φράχτη και προσπάθησε να μου αρπάξει τα κλειδιά από την τσέπη. Εκείνη τη στιγμή ο σωματοφύλακάς του εμφανίστηκε από το πλάι, προφανώς κρυβόταν κάπου, γιατί δεν τον είχα δει από πριν. Τρεις άντρες εναντίον μου. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να δώσω τα κλειδιά αν δεν ήθελα να με χτυπήσουν. Ο πρόεδρος τελικά με άφησε να φύγω, πήγα να μαζέψω τα πράγματά μου στο διαμέρισμα και έφυγα από την πόλη όσο το δυνατόν πιο σύντομα μπορούσα. Φυσικά, χωρίς την υπογραφή που χρειαζόμουν.
Ήμουν και παραμένει τόσο σοκαρισμένος από αυτά που συνέβησαν. Όταν μίλησα στη Fokom μου είπαν ότι ήταν δικό μου λάθος, γιατί ήμουν ανυπόμονος με τα χρήματα και πως δεν θα έπρεπε να είχε παίξει ποτέ το παιχνίδι, λες και ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτό. Φυσικά, δεν προσφέρθηκε κανείς να μου πληρώσει τα εισιτήρια της επιστροφής μου. Κάπως έτσι, μετά από όλα όσα έγιναν θα έπρεπε να πληρώσω από μόνος μου 550 ευρώ σε εισιτήρια συνολικά.
Κάνοντας γνωστή αυτή την ιστορία θέλω να σιγουρέψω πως κανένας άλλος ποδοσφαιριστής δεν θα δουλέψει με τη Fokom που συμπεριφέρεται στους ποδοσφαιριστές σαν να είναι ένα κομμάτι κρέας και δεν νοιάζεται για την ασφάλειά τους. Επίσης πρέπει να ενημερώσω άπαντες για το τι συμβαίνει στον Πανηλειακό. Αυτός ο σύλλογος είναι επικίνδυνος. Οι άνθρωποι που διοικούν την ομάδα είναι επικίνδυνοι. Σύντομα θα ποστάρω ένα βίντεο στο youtube για αυτή την ιστορία, έχω αποδείξεις για τα πάντα που λέω εδώ».
