Μετά το θόρυβο περί μετεκλογικών συνεργασιών, η Χαριλάου Τρικούπη επανέρχεται στις ζυγισμένες επικοινωνιακές τοποθετήσεις (μια εκδοχή ίσων αποστάσεων) με αρνητική χροιά για ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η ορμή από τις γαλαζοπράσινες καντρίλιες ανακόπηκε στην προεκλογική πίστα. Και έγινε επανεκκίνηση στο παιχνίδι έλξης και άπωσης του ΚΙΝΑΛ απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Αλέξη Τσίπρα. Όμως, με αφορμή το κεφάλαιο περί συγκυβέρνησης που άνοιξε πρόσφατα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και με τις εξελίξεις της οικονομικής, ενεργειακής κρίσης και των επιπτώσεων από τον πόλεμο στην Ουκρανία , το ΚΙΝΑΛ προλείανε, με το δικό του τρόπο, το έδαφος για μελλοντικές επιλογές, με κριτήριο την περιώνυμη «πολιτική σταθερότητα». Στο μεταξύ, οι γαλάζιοι πανηγυρισμοί για την αποπληρωμή του δανείου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, -αν και θυμίζει τις μνημονιακές υπογραφές κυβερνήσεων επί κυβερνήσεων– αλλά και η συνέχιση της πίεσης από την Κουμουνδούρου προς το ΚΙΝΑΛ περί προοδευτικής κυβέρνησης οδηγεί σε νέο γύρο αντιπαραθέσεων.
Επικράτησε και πάλι η ανάδειξη από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη της αυτόνομης πορείας προς τις εκλογές , στοχεύοντας σε πρωταγωνιστικό ρόλο μέσω της απόσπασης ισχυρού διψήφιου ποσοστού στις εκλογές (και την πρώτη Κυριακή) για να διεκδικηθεί η φιλόδοξη εκδοχή μιας κυβέρνησης με σοσιαλδημοκρατικό κορμό και με στελέχη κύρους, επιλογής του. Θα ξαναμιλήσει για όλα αυτά τα ζητήματα σύντομα, μια και θα μετέχει στο Φόρουμ των Δελφών, όπου θα δώσει συνέντευξη την ερχόμενη Πέμπτη (7.4.2022) συνέντευξη.
Παρά την υποτονικότητά τους, οι εσωτερικές τριβές, λόγω διαφορετικών προτεραιοτήτων από στελέχη των εσωκομματικών τάσεων στη Χαριλάου Τρικούπη, δεν έλειψαν, όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης, με εύσχημο τρόπο, προεκλογικό, εμφανίστηκε να δηλώνει ότι δεν θα δώσει “σωσίβιο” στη ΝΔ στο πολιτικό της ναυάγιο. Αργότερα χρησιμοποίησε πληθυντικό αριθμό (κάτι σαν πολιτικό δυϊκό αριθμό), απορρίπτοντας τα σωσίβια και προς ΝΔ και προς ΣΥΡΙΖΑ. Ομως, στο μεταξύ είχαν προκληθεί μικρές διαφοροποιήσεις. Οι φιλοΝΔ του κύκλου του Ανδρέα Λοβέρδου δυσανασχέτησαν – πάντως, η εν γένει “αφωνία” του βουλευτή και τομεάρχη Εξωτερικών του ΚΙΝΑΛ είναι αξιομνημόνευτη, το τελευταίο διάστημα. Οι του Παπανδρεικού κύκλου, αν και δεν είναι φοβικοί σε συνεργασίες με προοδευτικές δυνάμεις, περιλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ, προβληματίστηκαν (κάποιοι έκριναν ότι δεν συνάδει με την προσπάθεια απόσπασης ψήφων και πέριξ της Κουμουνδούρου). Και άλλοι ανδρουλακικοί αλλά πιο…Γεννηματικοί έκριναν ότι δεν πρέπει επ΄ ουδενί να νοθεύεται η παρακαταθήκη της πρώην προέδρου του ΚΙΝΑΛ για αυτόνομη πορεία, αλλά και να εκπέμπονται σήματα αντιφατικά που μπερδεύουν τον κόσμο της “δημοκρατικής παράταξης’.
Ομως, η απόφαση του προέδρου του ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη να ενστερνισθεί το ενδεχόμενο συμμαχικής κυβέρνησης με σοσιαλδημοκρατικό χρώμα ήταν η πρόγευση για το μέλλον, που ήθελε εκ προοιμίου να έχει κοινωνούς (όχι ξαφνιασμένους) τους ψηφοφόρους. Ηταν η …προεπισκόπηση , όταν έρθει η ώρα, για κυβερνητική συμμετοχή, όπως άλλωστε μπορεί να αναμένει κάποιος από ένα πρώην κόμμα εξουσίας, που διεκδικεί εκ νέου θέση στον κυβερνητικό θώκο. Γι αυτό, χειρίστηκε με ανοιχτό τρόπο το θεωρητικό σχήμα των κυβερνητικών συμμαχιών αλλά χωρίς να δίνει γαλάζιο χρώμα στο πλαίσιο, για τα περί συνεργασιών εκπορευόμενα από την κορυφή της ιεραχίας της ΝΔ. Ουσιαστικά, το “λαβράκι” βγήκε από την Πειραιώς που τα θαλάσσωσε “θολώνοντας” το στίγμα της εκλογικής υπερδύναμης . Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έδειξε τα χαρτιά του, όπως επεδίωκε ο πάντα λάτρης της αυτοδυναμίας Κυριάκος Μητσοτάκης όταν έριξε στο δημόσιο διάλογο το ζήτημα των κυβερνητικών συμμαχιών. Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ανέδειξε σαν στοιχείο επερχόμενης κυβερνητικής αποδυνάμωσης και οπισθοχώρησης στο ζήτημα της αυτοδυναμίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και σαν τακτικισμό το”παράθυρο” που άνοιξε για συνεργασίες (“Ο λαός θα υποδείξει αν η χώρα θα κυβερνηθεί από ένα ή περισσότερα κόμματα”, είχε πει ο πρωθυπουργός στο Φόρουμ του Οικονομικού Ταχυδρόμου, τέλος Μαρτίου). Παράλληλα, φρεσκάρισε τον …επικό προσδιορισμό του ως πολύφερνου εταίρου, κρατώντας όμως σε απόσταση τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία που συνεχώς μέσω του επικεφαλής του Αλέξη Τσίπρα τον συνυπολογίζει για μια προοδευτική κυβέρνηση.
Μάλιστα, ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες, το ΚΙΝΑΛ σχηματοποιεί πιο αδρά στους σχολιασμούς του για τρέχοντα πολιτικά ζητήματα, την πρόσφατη τοποθέτηση του προέδρου του Νίκου Ανδρουλάκη ότι δεν θα ρίξει “σωσίβιο” στον δικομματισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 5 Απριλίου η Χαριλάου Τρικούπη ενοποίησε σε μια δήλωση, την κριτική της , τόσο για την τοποθέτηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με την αποπληρωμή του δανείου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) , όσο και τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα , από την Κρήτη. Ο επικεφαλής του κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε αναφερθεί στην ανάγκη προοδευτικής διακυβέρνησης και σημείωσε, προφανώς δηκτικά, ότι εκείνοι, εξ όσων αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί, που δεν ζητούν εκλογές, είναι σαν να θέλουν να παραμείνει στην εξουσία η κυβέρνηση Μητσοτάκη και «να συνεχίσει την κοινωνική λεηλασία».
Το απόγευμα της Τρίτης (5.4.2022), το ΚΙΝΑΛ συμπύκνωσε στον εξής σχολιασμό την αντίθεσή του με τις τοποθετήσεις των επικεφαλής ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ:
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας επιβεβαίωσαν και σήμερα το ρόλο τους ως μονομάχοι ενός αδιέξοδου για την κοινωνία δικομματισμού.
Ξεχνά ο κ. Μητσοτάκης ποιος ευθύνεται για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του 2004-2009 που οδήγησε τη χώρα σε συνθήκες χρεοκοπίας αλλά και ποιοι πήραν τις δύσκολες αποφάσεις, όταν ο ίδιος και η ΝΔ “πετροβολούσαν” από τα “Ζάππεια’. Η περιπέτεια της χώρας θα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα -όπως στην Πορτογαλία- αν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν επένδυαν στο διχασμό.
Προσβάλλει, δε, τους Έλληνες πολίτες που σήμερα δοκιμάζονται πολλαπλώς από τις δικές του μεροληπτικές και ατελέσφορες πολιτικές και αντί πανηγυρισμών για τις δήθεν επιτυχίες της κυβέρνησης, αναμένουν μέτρα προστασίας και μόνιμους μηχανισμούς υποστήριξης του βιοτικού τους επιπέδου.
Ο κ. Τσίπρας, που επίσης ξεχνά τις ευθύνες της Κυβέρνησης Καραμανλή, είναι με τον κ.Μητσοτάκη πρωταθλητές στο να ζητούν εκλογές από τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Μόνο που ο ελληνικός λαός πλήρωσε ακριβά την διακυβέρνηση και των δυο. Η χώρα χρειάζεται αλλαγές, που δεν μπορούν να προσφέρουν».
