Αν και ταπεινής καταγωγής- η μητέρα του ήταν καθαρίστρια, ο πατέρας του φορτηγατζής ενώ κι ο ίδιος άλλαξε δεκάδες δουλειές μεταξύ των οποίων έκανε και τον γαλατά- ο Σον Κόνερι κατάφερε όχι απλώς να γίνει sir αλλά να ζήσει μια γεμάτη από έντονες περιπέτειες και συγκινήσεις ζωή.
Το 1961 ο Τόμας Σον Κόνερι είναι 31 ετών και αφού έχει δοκιμάσει να βρει τον δρόμο του σε πολλά και διαφορετικά επαγγέλματα (από μόνιμος υπαξιωματικός στο Βασιλικό Ναυτικό μέχρι οδηγός λεωφορείου) συνειδητοποιεί ότι το κενό εκπαίδευσης και γνώσης μπορεί να καλυφθεί από την εντυπωσιακή κορμοστασιά του, η οποία μάλιστα του έχει αποφέρει κι ένα τίτλο σε διαγωνισμό body building για τον Mister Universe, το 1951.
Μάλιστα χάρη στη διάκριση αυτή έχει αρχίσει να παίρνει κάποιους μικρούς ρόλους σε τηλεοπτικές και κινηματογραφικές δουλειές, όπου ξεχωρίζει η συμμετοχή του στο «Another time, another place» δίπλα στην ντίβα της εποχής Λάνα Τάρνερ. Με την εμφάνιση του στην «Αννα Καρένινα» του BBC ανεβάζει κι άλλο τις μετοχές του και ο παραγωγός του Τζέιμς Μποντ Άλμπερτ Μπρόκολι τον επιλέγει για τον ρόλο του 007 παρά τις αντιρρήσεις του Ίαν Φλέμινγκ που θεωρούσε ότι ο Σκοτσέζος ηθοποιός δεν είχε τη φινέτσα και την εκλεπτυσμένη γοητεία του μυθιστορηματικού πράκτορα του. Η μεγάλη επιτυχία του «Dr No» το 1962 τον μετατρέπει σε σταρ και η ζωή του πρώην φτωχόπαιδου από το Εδιμβούργο αλλάζει με καταιγιστικό ρυθμό.
Πολλοί θεωρούν ότι ο ρόλος του Τζέιμς Μποντ ήταν το βαρίδι που τον κρατούσε σε χαμηλά επίπεδα και δεν μπόρεσε να δείξει πόσο σπουδαίος ηθοποιός ήταν. Η αλήθεια είναι ότι ο βραβευμένος με Όσκαρ Β ρόλου για τους «Αδιάφθορους» Σον Κόνερι δεν δοκιμάστηκε ποτέ σε κάποιον απαιτητικό ρόλο για να μπορούμε να δούμε τις πραγματικές του δυνατότητες. Ήταν όμως πάντα συνεπής σε ότι του ζητούσαν οι σκηνοθέτες και απρόσμενα ανθρώπινος – ο ίδιος έλεγε ότι βασιζόταν κυρίως στο ένστικτο του- στις πιο απαιτητικές σκηνές των κορυφαίων ταινιών του.
Στις τελευταίες θα βάζαμε οπωσδήποτε το «Όνομα του ρόδου» του Ζαν Ζακ Ανό από το μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο όπου για το ρόλου του διανοούμενου μοναχού του 14ου αιώνα κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου ηθοποιού της Μεγάλης Βρετανίας για το 1986, φυσικά τους «Αδιάφθορους» και κυρίως τον «Άνθρωπο που θα γινόταν βασιλιάς» στο ακαταμάχητο φιλμ του Τζον Χιούστον που διασκεύασε άψογα το βιβλίο του Κίπλινγκ σε μια ωδή στην περιπέτεια, με ήρωες δύο τυχοδιώκτες – ο άλλος ήταν ο Μάικλ Κέιν- που βρίσκουν την Γη της Επαγγελίας σε ένα απομονωμένο χωριό της Ινδίας αλλά η απληστία τους τσακίζει.
Ο Σον Κόνερι ήταν πάντα μια βασική επιλογή για τους σκηνοθέτες που έψαχναν τον συνδυασμό δικαιοσύνης, περηφάνειας και άγνοια κινδύνου σε χαρακτήρες των ταινιών τους. Κάπως έτσι ο αρρενωπός Κόνερι υποδύθηκε τον βασιλιά Αρθούρο, τον πατέρα του Ιντιάνα Τζόουνς, τον Ρομπέν των Δασών, ακόμη και τον Αγαμέμνονα στην ταινία του Μόντι Πάιθονς «Υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της Ιστορίας».
Φημολογείται ότι ήταν και καλός ποδοσφαιριστής που παραλίγο να παίξει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αλλά ο μισθός που του πρόσφεραν ήταν λίγος (25 λίρες τη βδομάδα) και προτίμησε να δοκιμάσει την τύχη του ως ηθοποιός. Φυσικά ήταν ακόμη ένα κερδισμένο στοίχημα για τον Κόνερι ο οποίος στα 60 του νίκησε και τον καρκίνο (στο λάρυγγα) ενώ το 2000 η βασίλισσα Ελισάβετ τον έχρισε σερ.
Aς τον θυμηθούμε σε τρεις μοναδικές στιγμές:
ΤΖΕΙΜΣ ΜΠΟΝΤ
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ ΣΤΟ ΦΙΛΜ «ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»
ΙΝΤΙΑΝΑ ΤΖΟΟΥΝΣ
