Η Σόφη Θεοδωρίδου επανέρχεται με νέο βιβλίο, τον «Ροδανθό», το οποίο έχει αφετηρία τις τελευταίες δεκαετίες 19ου αιώνα και φτάνει μέχρι τα μέσα του 20ού. Κεντρική ηρωίδα είναι η Σμαράγδα, η οποία στα τέλη του 1874, φτάνει από την Κωνσταντινούπολη στη Σύμη όπου προσπαθεί να χτίσει τη ζωή της. Η ευτυχία αυτή, ωστόσο, θα σημαδευτεί από πολύχρονη ατεκνία, μέχρι τη μέρα που θα κλείσει στην αγκαλιά της τον πεντάχρονο ορφανό Γιοσίφ. Μέσα από τις περιπέτειες της ζωής της ηρωίδας ο αναγνώστης παρακολουθεί την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου της η συγγραφέας απάντησε στο Ερωτηματολόγιο του Docville.
Πού γεννηθήκατε και πού μεγαλώσατε;
Γεννήθηκα στην επαρχία Αλμωπίας του Νομού Πέλλας, όπου και -κατά κύριο λόγο- μεγάλωσα.
Όταν ακούτε τη λέξη σπίτι τι σας έρχεται στο μυαλό;
Το σπίτι όπου ζω κι όπου μεγάλωσα τα παιδιά μου αλλά ταυτόχρονα και το πατρικό μου, παρότι οι γονείς μου έχουν από χρόνια φύγει.
Μια ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια.
Θυμάμαι πολύ έντονα την πρώτη φορά που ήρθε το ρεύμα στο χωριό μου, μολονότι πολύ μικρή. Προσωπικά, γνώριζα καλά την αξία του ρεύματος, γιατί εκείνο τον καιρό μέναμε στη Θεσσαλονίκη και βρισκόμουν για διακοπές στο χωριό. Παρασύρθηκα όμως από τον ενθουσιασμό των άλλων παιδιών και στήθηκα κι εγώ κάτω απ’ την λάμπα της γειτονιάς, καθώς γνωρίζαμε ότι μες στην επόμενη ώρα θα γινόταν η γενική δοκιμή. Σαν άναψε η λάμπα, αρχίσαμε όλοι να χοροπηδάμε από χαρά και βαλθήκαμε να διατρέξουμε όλες τους φανοστάτες που είχε τοποθετήσει η ΔΕΗ με γέλια και φωνές ενθουσιασμού. Παρά τα χρόνια που πέρασαν από τότε, η μέρα αυτή στέκει στο μυαλό μου ολοζώντανη.
Πότε ήταν η πρώτη φορά που βυθιστήκατε σε ένα βιβλίο;
Στην ηλικία των έξι χρόνων, όταν μόλις είχα μάθει να διαβάζω.
Ποιος ήταν ο άνθρωπος που σας μύησε στο διάβασμα;
Ο πατέρας μου, ο οποίος αγαπούσε πολύ τα βιβλία.
Τι σας ώθησε στη συγγραφή;
Η λατρεία μου για τη λογοτεχνία και ιδίως την πεζογραφία. Ήθελα να διαπιστώσω αν είμαι σε θέση να προσφέρω στους άλλους τη χαρά και την απόλαυση που πρόσφεραν σε μένα οι αγαπημένοι μου συγγραφείς μέσα από τα βιβλία τους.
Η συγγραφή είναι τρόπος ζωής;
Τώρα πλέον ναι. Είναι σαν μικρόβιο η συγγραφή. Απ’ τη στιγμή που αρχίζει να κυλάει στο αίμα, είναι δύσκολο να την πολεμήσεις.
Η ζωή του συγγραφέα είναι μοναχική;
Δεν γνωρίζω αν είναι μοναχική η ζωή άλλων συγγραφέων, η δική μου όμως δεν είναι. Υπάρχουν οι ώρες που γράφει κανείς κι αυτό δεν μπορεί παρά να προϋποθέτει τη μοναχικότητα, αλλά τις υπόλοιπες ώρες συνηθίζω να χαίρομαι την παρέα της οικογένειάς μου, των φίλων μου και των συγγενών.
Υπάρχουν ιδανικές συνθήκες για τη συγγραφή ενός βιβλίου;
Προσωπικά, μπορώ να εργαστώ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκατε όταν ολοκληρώσατε το βιβλίο σας;
Όπως κάθε φορά, αισθάνθηκα ικανοποίηση αλλά και κάποια μελαγχολία που αποχωριζόμουν τους ήρωές μου. Ωστόσο, με παρηγορεί πάντα η σκέψη πως είναι εκεί, κλεισμένοι στο βιβλίο, κι έχω τη δυνατότητα να τους συναντήσω, όποτε το θελήσω.
Νιώσατε ποτέ φόβο έκθεσης;
Φυσικά. Κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα νέο μου βιβλίο έχω αγωνία πώς θα το υποδεχθούν οι αναγνώστες.
Συγγραφικό μπλοκάρισμα. Σας έχει τύχει;
Μέχρι στιγμής, όχι.
Ποιοι συγγραφείς έχουν «γράψει» μέσα σας;
Οι πολύ αξιόλογοι -και διαχρονικοί κατά την άποψή μου- συγγραφείς της δεκαετίας του ’30. Κυρίως οι Καραγάτσης και Λουντέμης.
Το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Για μένα πάντα μισογεμάτο.
Αύριο είναι μια καλύτερη μέρα;
Φυσικά. Είμαι φύσει αισιόδοξη.
Η κόλαση είναι οι άλλοι;
Όχι βέβαια. Οι άλλοι είναι οι συνάνθρωποί μας και συνηθίζω να τους αντιμετωπίζω καλοπροαίρετα.
Βασίζεστε στην καλοσύνη των ξένων;
Περιμένω πάντα απ’ τους ανθρώπους το καλύτερο.
Ποιο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης εκτιμάτε ιδιαιτέρως;
Την ειλικρίνεια. Απεχθάνομαι το ψέμα.
Ποιο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης σας απωθεί;
Ο εγωκεντρισμός.
Τι ρόλο παίζει η φιλία στη ζωή σας;
Πολύ σημαντικό. Έχω φίλες από τα σχολικά μου χρόνια ακόμα.
Είναι σημαντικός για εσάς ο έρωτας;
Είναι κυρίαρχος, θεωρώ, ο έρωτας στη ζωή μας και απαραίτητο συστατικό για την ευτυχία μας.
Τι είναι ευτυχία για εσάς;
Να έχω τους αγαπημένους μου όλους γύρω μου, αλλά και τα απλά και καθημερινά πράγματα: ένα όμορφο πρωινό που θ’ ακούσω τα πουλιά να κελαηδούν πίνοντας το καφεδάκι μου, μια συνάντηση με τις φίλες μου, ένα βιβλίο που θα με συνεπάρει, μια ταινία που θα με γοητέψει, ένα γεύμα ή δείπνο που θα μαγειρέψω με μεγάλο κέφι, για να περιποιηθώ φίλους και συγγενείς… Τέτοια πράγματα.
Η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο;
Η ομορφιά, δυστυχώς, δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο, μπορεί όμως να μας προσφέρει μεγάλη παρηγοριά.
Πώς σκέφτεστε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια;
Ελπίζω να είναι οι άνθρωποι που αγαπώ κοντά μου. Τα υπόλοιπα τα θεωρώ δευτερεύοντα.
Είστε ικανοποιημένη με όσα έχετε καταφέρει στη ζωή σας μέχρι σήμερα;
Ένα μεγάλο μου όνειρο, αυτό της συγγραφής, έγινε πραγματικότητα, έστω και αργά. Θα ήμουν αχάριστη αν δεν ήμουν ικανοποιημένη.
Info
Το μυθιστόρημα «Ροδανθός» της Σόφης Θεοδωρίδου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.