Και …13η αναβολή από το Συμβούλιο της Επικρατείας στη συζήτηση υπόθεσης που αφορά σε διεκδίκηση αποζημίωσης για την εν ψυχρώ δολοφονία αστυνομικού, πριν από είκοσι χρόνια.
Τη σκανδαλώδη καθυστέρηση της Δικαιοσύνης να αποφανθεί αμετάκλητα αποκάλυψε με αναλυτικό ρεπορτάζ το Documento της περασμένης Κυριακής, ενόψει της δικασίμου της επόμενης ημέρας (11/12) από το ΣτΕ.
Δυστυχώς, μόλις μια ημέρα μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης από το Documento ,η συζήτησή της αναβλήθηκε από το ΣτΕ για μια ακόμα φορά, την 13η στη σειρά.
Την παρέμβαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, προσδοκά πλέον ο δικηγόρος της οικογένειας του αδικοχαμένου αστυνομικού, Χάρης Βεργούλης. .
Αναφέρει χαρακτηριστικά σε δήλωση του στο Documentonews.gr o κ.Βεργούλης:
“Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σταύρος Κοντονής, ευλόγως επεσήμανε την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην έκδοση βουλεύματος από το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών για την πολύ σοβαρή ποινική υπόθεση, που αφορά τα στημένα παιχνίδια, για την οποία η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων που παρεμβαίνει και για ήσσονος σημασίας θέματα, εσιώπησε.
Γνωστοποιώ στον κ. Υπουργό, ότι τη Δευτέρα 11-12-2017, αναβλήθηκε οίκοθεν η υπόθεση την εντολέως μου Σταματίας Πατούχου κατά του ελληνικού Δημοσίου που αφορά αποζημίωση (χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης της ιδίας και του ανηλίκου παιδιού της), λόγω θανάτου του συζύγου της, αστυνομικού, ο οποίος δολοφονήθηκε εν υπηρεσία. Η αναβολή αυτή είναι η δεκατη τρίτη (13) οίκοθεν, γιατί ο εισηγητής – εισηγήτρια δεν είναι έτοιμοι. Η πρώτη δικάσιμος ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε οριστεί στις 09-11-2009. Και προσθέτω ότι η υπόθεση αυτή δεν είναι η μόνη στο ΣτΕ που αναβάλλεται με τέτοιο παρελκυστικό τρόπο, που αγγίζει τα όρια της αρνησιδικίας. Ο κ. Πρόεδρος του ΣτΕ επ’ αυτών των υποθέσεων, που αφορούν απλούς πολίτες και όχι καναλάρχες και μεγαλόσχημους έχει να πει κάτι;”
Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ της περασμένης Κυριακής:
Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά τη δολοφονία , εν ώρα υπηρεσίας, του αστυνομικού συζύγου της , η χήρα του και μητέρα του παιδιού τους, Σταματία Πατούχου, αστυνομικός και η ίδια, περιμένει ακόμα δικαίωση από τα ελληνικά Δικαστήρια .
Όπου προσέφυγε, διεκδικώντας λόγω ψυχικής οδύνης , χρηματική αποζημίωση από το Ελληνικό Δημόσιο που «δεν είχε λάβει τα πρόσφορα μέσα για τη διαφύλαξη της σωματικής ακεραιότητας των αστυνομικών οργάνων του».
Η αγωγή κατατέθηκε το 2000, έφτασε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το 2009 (μετά από αίτηση αναίρεσης κατά εφετειακής απόφασης) και από τότε έχει αναβληθεί …δώδεκα (12) φορές με τη δικαιολογία, όπως τονίζει στοDocumento ο δικηγόρος της προσφεύγουσας , ότι ο εισηγητής ή η εισηγήτρια δεν ήταν έτοιμοι ώστε να συζητηθεί η υπόθεση !
Η πρώτη δικάσιμος στο ΣτΕ είχε οριστεί για τις 9.11.2009 και η τελευταία για …αύριο, 11.12.2017, ελάχιστες δηλαδή ημέρες πριν από την παραγραφή.
Εύλογα λοιπόν ο Χάρης Βεργούλης, νομικός παραστάτης της προσφεύγουσας και του ορφανού από πατέρα γιού της ,χαρακτηρίζει την υπόθεση «κραυγαλέα περίπτωση αρνησιδικίας η οποία πλήττει την εκζητούσα Δικαιοσύνη χήρα, αλλά ταυτόχρονα κλονίζει το κύρος και την αξιοπιστία της λειτουργίας της Δικαιοσύνης, ως το τελευταίο καταφύγιο του απροστάτευτου πολίτη».
«Η Δικαιοσύνη – επισημαίνει ο κ.Βεργούλης- δεν δικαιούται να οργίζεται, αλλά επίσης δεν δικαιούται να καθεύδει και ουσιαστικά να αρνείται την προστασία ιδίως στον αδύναμο πολίτη. Η πολιτειακή προστασία – που είναι συνταγματική υποχρέωση – σε οποιαδήποτε μορφή της και η δικαστική συνακόλουθα, δεν παρέχεται από την μεγαλοψυχία της εξουσίας, αλλά αποτελεί ιστορική κατάκτηση του πολίτη, στο πλαίσιο του Κράτους Δικαίου, δηλαδή συνιστά ατομικό δικαίωμα».
ΟΙ …ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Ο 32χρονος αστυφύλακας, Γεώργιος Αθανασόπουλος, υπηρετούσε στο Τμήμα Ασφαλείας Βέροιας όταν στις 11 Ιουλίου 1997 τραυματίστηκε θανάσιμα από χειροβομβίδα την οποία ο δράστης πέταξε μέσα στο υπηρεσιακό όχημα που επέβαινε ως συνοδηγός.
Ο οδηγός συνάδελφος του,τραυματίστηκε σοβαρά και μετά από μακροχρόνια νοσηλεία κρίθηκε ανίκανος για ενεργό υπηρεσία και μετετάγη σε κατάσταση μονίμου διαθεσιμότητας Β κατηγορίας.
Ο Γεώργιος Αθανασόπουλος κατέληξε στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, στις 28 Ιουλίου 1997 . Ήταν φρεσκοπαντρεμένος και πατέρας ενός βρέφους μόλις 44 ημερών .
Οι δύο αστυνομικοί είχαν μεταβεί μετά από εντολή της υπηρεσίας τους , με αυτοκίνητο με συμβατικές πινακίδες, στο χωριό Πατρίδα Ημαθίας, μετά από καταγγελία για ξυλοδαρμό γυναίκας από τον γιο της. Ο δράστης ήταν γνωστός στις αρχές και από άλλες εγκληματικές ενέργειες (διακίνηση παράνομων μεταναστών κλπ).
Στον τόπο είχε μεταβεί και περιπολικό του Τμήματος Τροχαίας Βέροιας.
Όταν τα δύο οχήματα έφτασαν έξω από το σπίτι του δράστη επικρατούσε ηρεμία , οπότε μετέβησαν σε πλατεία του χωριού , σε σημείο από το οποίο είχαν οπτική και ακουστική επαφή με το σπίτι.
Επειδή όμως λόγω «τεχνικών δυσκολιών και γεωφυσικών δεδομένων» , όπως αναφέρεται στο πόρισμα της ΕΔΕ που έγινε μετά , δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν μέσω ασυρμάτων με το R/T κέντρο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ημαθίας, το περιπολικό της τροχαίας αποχώρησε προς υψηλότερο σημείο για να επιχειρήσει νέα επαφή.
Κάποια στιγμή ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε ο καταγγελθείς για την κακοποίηση της μητέρας του, Βασίλης Νέστορας, σταμάτησε παράλληλα στο υπηρεσιακό όχημα και σε κλάσματα δευτερολέπτου ο εν λόγω εκσφενδόνισε μια χειροβομβίδα, η οποία πέρασε από το ανοιχτό παράθυρο του οδηγού στο εσωτερικό του αυτοκινήτου και αφού χτύπησε στο ταμπλό κατέληξε στο δάπεδο της θέσης του συνοδηγού όπου εξερράγη.
ΟΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ
Επισημαίνουν στην αγωγή τους οι οικείοι του θύματος:
«Ο θάνατος του προήλθε από παράνομη πράξη του Βασίλη Νέστορα, παράλληλα όμως τα αποτέλεσμα επήλθε από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου καθόσον το δραματικό συμβάν οφείλεται και στο γεγονός ότι τους ανατέθηκε η εκτέλεση επικίνδυνης αποστολής χωρίς να διατεθεί ο αναγκαίος εξοπλισμός που θα εξασφάλιζε την απαιτούμενη επικοινωνία με το «Κέντρο», ώστε αφενός να έχουν τη δυνατότητα κάθε στιγμή να επικοινωνούν, αλλά και να ενημερώσουν άμεσα για τον τραυματισμό τους και αφετέρου να μην χρειαστεί η απομάκρυνση του ενός περιπολικού (για να αποκτήσει επικοινωνία), στοιχείο που σαφώς όπλισε το θρασύτατο χέρι του δράστη».
ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Το Πρωτοβάθμιο δικαστήριο
έκρινε ότι στοιχειοθετείται αξίωση αποζημίωσης σε βάρος του ελληνικού δημοσίου…
Έλαβε, μεταξύ άλλων, υπόψη του, και τη σωρεία ανακοινώσεων που είχαν σταλεί πριν το συμβάν από την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων του Νομού Ημαθίας προς το αρμόδιο υπουργείο και τα πολιτικά κόμματα για τις αδυναμίες του τεχνικού εξοπλισμού των περιπολικών .Κατέληξε δε στο συμπέρασμα ότι «εφόσον δεν ήταν πάντοτε εξασφαλισμένη η δυνατότητα επικοινωνίας των περιπολικών με το Κέντρο και μεταξύ τους, αλλά εξαρτάτο από τα «γεωφυσικά δεδομένα» του σημείου, ήταν επιβεβλημένη η ανάγκη να εξαντλήσει το Δημόσιο όλα τα αναγκαία και πρόσφορα ,μέτρα για την αποσόβηση των κινδύνων που συνεπάγεται η πλημμελής λειτουργία του εν λόγω συστήματος προκειμένου να προστατεύονται και να διαφυλάσσονται η ζωή και η σωματική ακεραιότητα των αστυνομικών που παρέχουν υπό ιδιαίτερα επικίνδυνες -σκληρές συνθήκες τις υπηρεσίες τους».
Σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση ,μεταξύ της παράνομης αυτής παράλειψης και του συμβάντος «υπήρχε αιτιώδης σύνδεσμος» καθώς αν δεν απομακρυνόταν το περιπολικό για να μπορέσει να επικοινωνήσει με το Κέντρο δεν θα στερείτο το άλλο αυτοκίνητο της αστυνομίας της κάλυψης και της προστασίας από τον δράστη».
Ακριβώς αντίθεση όμως ήταν η κρίση του εφετείου στο οποίο προσέφυγε το ελληνικό Δημόσιο , για να μην καταβάλλει την αποζημίωση που είχε επιδικαστεί πρωτοδίκως, με αποτέλεσμα η υπόθεση να φτάσει μέχρι το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου και εκκρεμεί τόσα χρόνια μετά.