Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δείχνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως τον ενορχηστρωτή της επιχείρησης συγκάλυψης για τις υποθέσεις των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Μάλιστα, η Χαριλάου Τρικούπη θεωρεί ότι ο πρωθυπουργός κρύβεται πίσω από την επίκληση του απορρήτου που προέβαλαν όσοι εκ των προσελθόντων για ακρόαση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας αρνήθηκαν την παροχή οποιασδήποτε πληροφορίας. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με επίσημη τοποθέτησή του εξηγεί ότι ο πρωθυπουργός έχει τη νομική δυνατότητα, αν το θέλει, να άρει το απόρρητο βάσει του άρθρου 14 παρ. 4 ν. 3649/2008. Για επιχείρηση συγκάλυψης τεράστιων ευθυνών έκανε λόγο το μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Χάρης Καστανίδης που επέρριψε ευθύνες στην κυβέρνηση.
Με αφορμή την υπόθεση των υποκλοπών και των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, πολλοί κυρίως από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τμήμα από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όπως και από την ευρύτερη κεντροαριστερά και τον λεγόμενο δημοκρατικό σοσιαλισμό, εκτιμούν ότι σπάει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο εντός του κοινωνικού πεδίου και ανοίγει ο δρόμος για συνεργασία των δυνάμεων του προοδευτικού τόξου. Ομως αυτό που φαίνεται να προκύπτει από τις τρέχουσες εξελίξεις είναι η επαναθεμελίωση ενός σχεδίου διακυβέρνησης της Χαριλάου Τρικούπη, που τώρα επιδιώκει να προσαρτήσει με αξιώσεις και το φιλελεύθερο κέντρο στις τάξεις του νεοπασοκισμού.
Θυμίζει την εποχή του μανιφέστου των «58», στα τέλη του 2013, όταν διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί, πολιτικοί και καλλιτέχνες που κινούνταν στον χώρο της (εκσυγχρονιστικής) κεντροαριστεράς αναζητούσαν νέο προσανατολισμό ανασυγκρότησης για τη χώρα, σε μια κρίσιμη καμπή, τα πρώτα χρόνια του μνημονίου. Σήμερα, σε μια περίοδο οικονομικής καταρράκωσης των ευάλωτων και διευρυμένης κρίσης αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη κινείται στο εκκρεμές του αντιΝΔ κοινωνισμού και του αντιΣΥΡΙΖΑ οικονομισμού.
Εναλλακτικός δρόμος
Με το «όχι» σε κυβέρνηση δημοσιονομικού λαϊκισμού και το «όχι» σε κυβέρνηση εθνολαϊκισμού ζυμώνεται από τη Χαριλάου Τρικούπη η ιδέα της εναλλακτικής διακυβέρνησης με μαγιά αυτό που έλεγε τότε στο πλαίσιο της διακήρυξης των «58» ο πανεπιστημιακός Νίκος Ροζάκης, στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, για το τέλος των «καθαρών ιδεολογιών» και για την ανάγκη συνεργασίας των φιλελεύθερων του κέντρου με όλους όσοι υποστηρίζουν τη σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση.
Είναι επιλογή του Ν. Ανδρουλάκη να κρατά ζωντανό –και να συγκρατεί όποτε χρειάζεται– το κομμάτι των αντιΣΥΡΙΖΑ στελεχών που είτε προέρχεται από τα «κεντροδεξιά» της κατατμημένης ΔΗΜΑΡ, όπως ο Νίκος Μεϊμάρογλου, είτε από το φιλόδοξο και φιλοΝΔ δυναμικό, όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος και η Εύα Καϊλή, είτε από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και το φιλελεύθερο «ακραίο» κέντρο, όπως ο Γιάννης Μανιάτης, που σιωπά πολιτικά προσώρας, η
Αννα Διαμαντοπούλου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που έχουν επιλέξει να δράσουν σε συνθήκες πυροσβεστικών κυβερνητικών σχημάτων ευρύτερης συναίνεσης. «Δεν θα χαρίσουμε το φιλελεύθερο κέντρο στη ΝΔ» λέει χαρακτηριστικά στο Documento στέλεχος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Τρικομματική «λύση»
Η επίθεση της Χαριλάου Τρικούπη κατά του «επιτελικού παρακράτους της ΝΔ» και κατά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη συνδυάζεται με την πολιτική αντεπίθεση Ανδρουλάκη, που τραβά ψήφους από τη γαλάζια παράταξη. Μάλιστα, μια μέρα πριν από τη σύγκληση στη Βουλή της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας ο Ν. Ανδρουλάκης σε δημόσια παρέμβασή του (Ρ/Σ Σκάι, 31.08.2022) εμφανίζεται ουσιαστικά ως επικεφαλής του μετώπου των δυνάμεων της φιλελεύθερης δημοκρατίας! Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ καταγγέλλει και την εποχή Τσίπρα – Καμμένου και την εποχή Μητσοτάκη, θεωρεί λάθος να γίνουν ξανά πρωθυπουργοί μετά τις εκλογές και δηλώνει ότι δεν θα συμβάλει σε ένα τέτοιο σχέδιο.
Βέβαια, την υλοποίηση της δύσκολης εξίσωσης του «ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης» θα τη διευκόλυνε μια τρικομματική κυβέρνηση ειδικού σκοπού, συγκεκριμένου προγράμματος και χρονικής διάρκειας, αφού όπως επισημαίνει στο Documento στέλεχος του ΠΑΣΟΚ θα απορροφούσε ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές μες στον… κυβερνητικό κουβά.
Στελέχη της φιλοΝΔ πτέρυγας, όπως η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή και ο βουλευτής και πρώην υπουργός Ανδρ. Λοβέρδος, αφού έστειλαν μηνύματα στήριξης προς τον Κυρ. Μητσοτάκη για το ζήτημα των παρακολουθήσεων, ανέκρουσαν πρύμναν. Προφανώς πέραν από ζητήματα τακτικής, η μεταστροφή τους έχει να κάνει και με τη γενική κατακραυγή που συνδέεται με ζητήματα δημοκρατικής ευαισθησίας ενός ευρύτερου εκλογικού σώματος.
Οι «δεξιόστροφοι»
Με καθυστέρηση περίπου ενός μήνα αφότου αποκαλύφθηκε η υπόθεση τηλεφωνικής παρακολούθησης του Ν. Ανδρουλάκη, ο Ανδρ. Λοβέρδος αποφάσισε να αρθρογραφήσει υπέρ Ανδρουλάκη. Ομως σταθερά ενέμεινε στην άποψη ότι οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις δεν είναι λόγος για την προσφυγή στις κάλπες και ότι δεν πρέπει να γίνουν εκλογές. Λίγο αργότερα ο Ν. Ανδρουλάκης έδωσε την επίσημη γραμμή: «Οι εκλογές πρέπει να γίνουν μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα αυτής της υπόθεσης» ώστε πηγαίνοντας στις κάλπες ο κόσμος να ξέρει τι έχει συμβεί.
Εντός κομματικού πλαισίου κινούνται στις παρεμβάσεις τους δύο κορυφαία στελέχη και μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας, η Νάντια Γιαννακοπούλου και η Χαρά Κεφαλίδου, που υπήρξαν στενές συνεργάτιδες του Ανδρ. Λοβέρδου και τον στήριξαν στην υποψηφιότητά του για την αρχηγία του Κινήματος.
Δεν λείπουν πρώην στελέχη ή και μέλη ακόμη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ όπως και πάλαι ποτέ προβεβλημένοι υπουργοί που δρουν στις παρυφές της Χαριλάου Τρικούπη με το βλέμμα προς τη ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη. Σε αυτή την κατηγορία εγγράφεται ο πρώην υπουργός Γιώργος Φλωρίδης, ο οποίος υποστηρίζει ότι η υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων αξιοποιείται από διάφορους κύκλους για να δημιουργηθούν συνθήκες πολιτικής αστάθειας και να εξαπολυθεί επίθεση κατά του Κυρ. Μητσοτάκη.
