«Δεν αποδεικνύεται ότι τον πίεσαν οι εισαγγελείς να μιλήσει για πολιτικά πρόσωπα. Κινήθηκε εκδικητικά».
Στην πλήρη αποδόμηση και των καταγγελιών του Νίκου Μανιαδάκη ότι δήθεν τον πίεζαν οι εισαγγελείς να καταθέσει ψευδώς για τα πολιτικά πρόσωπα προχωρά με ένα εμπεριστατωμένο νομικά σκεπτικό το ιστορικό πλέον βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Σε ότι αφορά τον πρώην προστατευόμενο μάρτυρα και νυν κατηγορούμενο σε βαθμό κακουργήματος για εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Novartis, που παρά τον ρόλο που διαδραμάτιζε συναντιόταν κρυφά με τον Άδωνη Γεωργιάδη αλλά και τον Γιάννη Στουρνάρα (όσο αυτός ήταν προστατευόμενος μάρτυρας και οι άλλοι δύο ελεγχόμενοι από τους εισαγγελείς), το δικαστικό βούλευμα είναι κόλαφος.
Αρχικά κατηγορηματικά αναφέρεται ότι ο Νίκος Μανιαδάκης “είχε θέση στο Υπουργείο Υγείας ” , επιβεβαιώνοντας έτσι όλες τις αποκαλύψεις του Documento, ενώ για όσα εκ των υστέρων ισχυριζόταν ότι δήθεν οι εισαγγελείς τον πίεζαν να καταθέσει ψευδώς σε βάρος συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων , το βούλευμα τα χαρακτηρίζει “αναπόδεικτα” καθώς όλα αυτά τα ανέφερε “οψίμως” και ” έχοντας την ιδιότητα του κατηγορουμένου για παθητική δωροδοκία και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα”.
Επί της ουσίας οι ανώτατοι δικαστές λένε ότι ο Νίκος Μανιαδάκης για να σώσει τον εαυτό του ” ανέφερε τα περί πιέσεων από τους εισαγγελείς , γνωρίζοντας ότι δεν δεσμεύεται από καθήκον αληθείας προφανώς για να αποσείσει τις κατηγορίες σε βάρος του”.
Μάλιστα το βούλευμα επικαλείται, άρα την δέχεται ως αληθή κατά περιεχόμενο, την υπηρεσιακή αναφορά των εισαγγελέων για όσα τους είχε αναφέρει ο Μανιαδάκης για την συνάντηση του με τον Γιάννη Στουρνάρα. Δέχεται δηλαδή το βούλευμα ότι ο όντως ο Ν .Μανιαδάκης μίλησε στους εισαγγελείς για την συνάντηση του με Στουρνάρα.
Αναφέρει επί λέξει το δικαστικό βούλευμα:
«Τους γνωστοποίησε ( σσ ο Νίκος Μανιαδάκης στους τότε εισαγγελείς κατα της διαφθοράς) ‘οτι τον κάλεσε στο γραφείο στην Τράπεζα της Ελλάδος κάποιο μεσημέρι ο κος Στουρνάρας για φαγητό και εκεί του είπε ότι γνωρίζει ότι αυτός ( ο Μανιαδάκης) ήταν ένας από τους προστατευόμενους μάρτυρες και ότι όταν αλλάξει η Κυβέρνηση, ο ίδιος (Στουρνάρας) μαζί με δύο ακόμα πολιτικά πρόσωπα από τα ερευνώμενα για την υπόθεση είχαν αποφασίσει “να τσακίσουν” τόσο τους εισαγγελείς όσο και τους μάρτυρες. Επίσης τους είπε ότι ο κ. Στουρνάρας του έστελνε απειλητικά μηνύματα.Εκείνοι τον προέτρεψαν να κάνει σχετική καταγγελία, πλην όμως στην περίπτωση αυτή θα αποκαλυπτόταν η ταυτότητα του. Η υπόθεση αυτή περατώθηκε με πράξη αρχειοθέτησης εισαγγελέως πλημμελειοδικών Πειραια με την οποία η εισαγγελέας χαρακτήρισε την πράξη του εγκαλουμένου ως απειλή σε βάρος των εισαγγελέων».
Κινήθηκε εκδικητικά
Περαιτέρω, τονίζουν οι δικαστές, ο Μανιαδάκης είχε επιπλέον λόγους να κινηθεί εκδικητικά, δεδομένου ότι λόγω της ποινικής δίωξης σε βάρος του προσέφυγε δύο φορές στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, επικαλούμενος ακυρότητες της προδικασίας σε σχέση με τις δικονομικές ενέργειες επί της δίωξης του αλλά και σε σχέση με το αίτημα του περί άρσης της απαγόρευσης εξόδου του από την χώρα, η οποία διατάχθηκε στα πλαίσια της ίδιας δικογραφίας. Άπαντες όμως οι ισχυρισμοί του απορρίφθηκαν. Ο Ν. Μανιαδάκης φαίνεται ότι ενήργησε εκδικητικά και για τον λόγο ότι απώλεσε την ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος η οποία ανακλήθηκε με πράξη της τότε εισαγγελέως εγκλημάτων διαφθοράς και την σύμφωνη γνώμη και έγκριση του τότε Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, εποπτεύοντος του έργου των εισαγγελέων διαφθοράς, Ιωάννη Αγγελή, ο οποίος και είχε πλήρη γνώση της σχετικής δικογραφίας, καθόσον όπως προέκυψε από έγγραφα των αρμόδιων υπηρεσιών ενημερώθηκε η εισαγγελία διαφθοράς περί της σύλληψης του Ν. Μανιαδάκη στο Ελ.Βενιζέλος κατά την προσπάθεια του να μετοικήσει μόνιμα στη Μαδρίτη και ασκήθηκε σε βάρος του η προαναφερθείσα ποινική δίωξη.