Αίσθηση έχει προκαλέσει η κυριακάτικη αποκάλυψη του Documento αναφορικά με τη σκανδαλώδη μεθόδευση απαλλαγής του πρώην υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου διά της δήθεν παραγραφής σχετικά με την εμπλοκή του στο σκάνδαλο Novartis, καθώς κάτι τέτοιο αφήνει «σκιές» γύρω από την περίπτωση Λοβέρδου.
Διαβάστε επίσης: Σκανδαλώδης μεθόδευση απαλλαγής Λοβέρδου διά της δήθεν παραγραφής
Μία μέρα μετά τις αποκαλύψεις του Documento η είδηση όχι μόνο δεν έχει αναπαραχθεί από κανένα φιλοκυβερνητικό και συστημικό ΜΜΕ, αλλά εντύπωση προκαλεί επίσης και η σιωπή του Ανδρέα Λοβέρδου. Ο ίδιος άλλωστε είχε ζητήσει να αρθεί η ασυλία του από τη Βουλή προκειμένου να του ασκηθεί η ποινική δίωξη για δωροληψία κατ’ εξακολούθηση και ουδέποτε επικαλέστηκε το νόμο περί ευθύνης υπουργών που επικαλείται η ανακρίτρια Διαφθοράς, Γλυκερία Λουίζα Ιωαννίδου.
Η στάση αυτή των ΜΜΕ αλλά και του Ανδρέα Λοβέρδου εγείρει ερωτήματα. Αν η ανακρίτρια είχε καταλήξει στο συμπέρασμα κακώς ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βάρος του πρώην υπουργού και διεκδικητή της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ, τα πράγματα θα ήταν ίσως πολύ διαφορετικά. Η είδηση θα έπαιζε σε όλα τα ΜΜΕ με πηχυαίους τίτλους ότι «κατέρρευσε η σκευωρία της Novartis, «δικαιώθηκε ο Λοβέρδος» κτλ.
Ωστόσο ο τρόπος που χειρίστηκε την υπόθεση η κα Ιωαννίδου δεν αφήνει περιθώρια για να ανοίξουν «σαμπάνιες». Η ανακρίτρια κρατούσε επί δύο χρόνια στα συρτάρια της τη δικογραφία με την ποινική δίωξη για δωροληψία κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του πρώην υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου, χωρίς να προβεί σε καμία ανακριτική πράξη για τη διερεύνηση της υπόθεσης.
Ξαφνικά πριν από τις εκλογές για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, για την οποία ο κατηγορούμενος βουλευτής είναι υποψήφιος, η ανακρίτρια αποφαίνεται ότι πρέπει να καθαρίσει διά της παραγραφής, λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών, αν και η Βουλή είχε κρίνει το 2018 ακριβώς τα αντίθετα.
Η επικαλούμενη παραγραφή ωστόσο αφήνει «σκιές» πάνω από την περίπτωση Λοβέρδου. Θα ήταν πολύ διαφορετικά και για τον ίδιο το Λοβέρδο, η ανακρίτρια να είχε κάνει επί της ουσίας έρευνα για την υπόθεση και να απάλλασσε το Λοβέρδο με ένα νομικό σκεπτικό και άλλο ο τρόπος που το έκανε με το να κρατά τη δικογραφία δύο χρόνιας στα χέρια της χωρίς να κάνει καμία ανακριτική πράξη. Άλλωστε εάν ίσχυε η παραγραφή των αδικημάτων λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών γιατί χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια για να εκφράσει τη διαφωνία της στέλνοντας την υπόθεση στο Δικαστικό Συμβούλιο;