Εφυγε από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη σε ηλικία 94 χρόνων και η πολιτική του κηδεία γίνεται σήμερα Τρίτη στις 12 το μεσημέρι, από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών ο Νίκος Σιαπκίδης, ιδρυτής, διευθυντής και εκδότης της θρυλικής Επιθεώρησης Τέχνης.
Πολυσχιδής προσωπικότητα, με σημαντική προσφορά στην Αριστερά και αξιομνημόνευτη σεμνότητα, πότισε με πνευματική προσφορά τη μετεμφυλιακή περίοδο, υπηρέτησε την αρχιτεκτονική επιστήμη, διέτρεξε με σθένος τη δύσκολη ιστορική στιγμή της χώρας και με γενναιοδωρία τη ζωή.
Γεννημένος το 1928 στην Αθήνα, σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, εμπνεύστηκε από τις ιδέες του μοντερνισμού, εργάστηκε στο γραφείο του Σπύρου Μπονάνου, ενώ στη διάρκεια της δικτατορίας βρέθηκε στο Παρίσι και με την επιστροφή του, από το 1974 μέχρι τη συνταξιοδότησή του, εργάστηκε στην Τεχνική Υπηρεσία του ΕΜΠ.
Έδωσε συνδικαλιστικούς αγώνες από τους κόλπους του ΣΑΔΑΣ, του οποίου υπήρξε γραμματέας, συμμετείχε σε όλα τα αρχιτεκτονικά συνέδρια στη χώρα μας. Ο ίδιος πίστευε ότι κορυφαία προσφορά του στον ΣΑΔΑΣ ήταν η διοργάνωση και η έκδοση των πρακτικών και του πορίσματος του ιστορικού Ε΄ Πανελλήνιου Συνεδρίου Αρχιτεκτόνων το 1966, του σημαντικότερου συνεδρίου στην εκατόχρονη ιστορία του συλλόγου, που χάραξε ανεξίτηλα τις ιδέες και τον διάλογο για την Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία στην Ελλάδα.
Η Επιθεώρηση Τέχνης
Η Επιθεώρηση Τέχνης φιλοξένησε τον ανθό της μεταπολεμικής αριστερής διανόησης των τεχνών και των ανθρωπιστικών επιστημών, που, παρά την ιδεολογική της τοποθέτηση, υπηρέτησε την ανεξιθρησκία του πολιτισμού, την κοινωνική κριτική ακόμα και την αυτοκριτική τής Αριστεράς, για να σημαδέψει ανεξίτηλα την εποχή της. Το περιοδικό ήταν ανοιχτό σε ό,τι νέο κόμιζε η εποχή και μπόρεσε να αποτυπώσει τις αναζητήσεις της ελληνικής Αριστεράς στη μετεμφυλιακή συνθήκη, την άνοιξη της δεκαετίας του 1960, τους προβληματισμούς, αλλά και τις εντάσεις γύρω από το μέλλον του κινήματος μέχρι την κήρυξη της στρατιωτικής δικτατορίας τον Απρίλιο του 1967.