Είμαι ο Νίκος Παπαδογιάννης, μέλος της ΕΣΗΕΑ εδώ και τριαντατόσα χρόνια, και ντρέπομαι που η επαγγελματική μου ταυτότητα γράφει: «Δημοσιογράφος». Η ομερτά του κλάδου μου, ταγμένου υποτίθεται στη δημοσίευση της αλήθειας και στην πολυφωνία, αγγίζει πλέον τα όρια όχι της οσφυοκαμψίας και της αργυρωνησίας (αυτά τα περάσαμε προ πολλού), αλλά της προδοσίας έναντι του λειτουργήματος, για να μη πω έναντι του ίδιου του ελληνικού λαού.
Όταν αποκρύπτεις συστηματικά θέματα που στοιχεία ικανά ακόμα και να γκρεμίσουν την κυβέρνηση κλειδαμπαρώνοντας πολιτικά στελέχη στην ψειρού, δεν είσαι απλά υπόλογος, είσαι συνένοχος.
«Μα, το θέμα της Novartis δεν έχει τελεδισικήσει», ψέλλισε ο Γιώργος Παπαδάκης μέσα από τη συχνότητα του ΑΝΤ1, όταν κλήθηκε από τηλεθεατή να απολογηθεί για την εξοργιστική σιωπή σύσσωμης της πετσωμένης κονδυλοφορίας. Τα ακριβή λόγια του: «Σε ό,τι αφορά τις καταθέσεις για την υπόθεση Novartis δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία. Που μας λέτε γιατί δεν ασχολείστε με αυτό. Όταν ολοκληρωθεί και δεν πούμε κάτι, τότε να μας το πείτε. Να ολοκληρωθεί η διαδικασία όμως, έτσι;»
Η απάντηση από τον εκδότη του Documento δόθηκε με ανάρτηση στο Twitter: «Κατάντια. Και στην υπόθεση Πισπιρίγκου δεν έχει ολοκληρωθεί καμία διαδικασία, αλλά μεταδίδετε κάθε μέρα φρικιαστικές λεπτομέρειες οι οποίες μάλιστα δεν αφορούν το Δημόσιο συμφέρον αλλά ένα έγκλημα. Τέτοιοι είστε».
Τουλάχιστον, προσθέτω εγώ, ο Παπαδάκης τόλμησε να αρθρώσει τις απαγορευμένες λέξεις από τηλοψίας. Οι συνάδελφοί του, τύποις και συνάδελφοί μου, από τα λοιπά κανάλια (ιδιωτικά και δημόσια) και από τις αργυρώνητες ιστοσελίδες, αγνοούν επιδεικτικά το θέμα, σιγοντάροντας την ένοχη σιγή των εμπλεκόμενων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
Η τακτική είναι παλαιά και δοκιμασμένη, από το μέτωπο της παιδεραστίας κιόλας: «Καθίστε λίγο πίσω μέχρι να ξεχαστεί το θέμα». Ο κοσμάκης που τρέφεται αποκλειστικά με το σανό της τηλεόρασης νομίζει ότι δεν υπάρχει άλλο ζήτημα εκεί έξω, παρά μόνο η «Μήδεια» Πιρπιρίγκου.
Κατήγορος ο κατηγορούμενος
Όταν ο Κώστας Βαξεβάνης πέρασε την πόρτα της ανακρίτριας Κωνσταντίνας Αλεβιζοπούλου βρέθηκε αντιμέτωπος με τις αλυσίδες της δικαστικής αυθαιρεσίας : «Να την ολοκληρώσετε σήμερα την απολογία σας, κύριε», τον πρόσταξε η δικαστίνα. Χωρίς να προφτάσει να προσκομίσει τα στοιχεία που αποδεικνύουν την αθωότητά του και την εις βάρος του σκευωρία! «Από κατηγορούμενος μετατραπήκατε σε κατήγορο», του καταλόγισε.
Η ανάκριση διακόπηκε, αφού ο Βαξεβάνης έπραξε το αυτονόητο («με χρονοπερίστροφο στο κεφάλι»), καταθέτοντας αίτημα εξαίρεσης της συγκεκριμένης ανακρίτριας. «Αυτό το πρωτοφανές θεωρώ ότι γίνεται για να σταματήσουν οι αποκαλύψεις, διότι γνώριζε, είχα προαναγγείλει ότι στο επόμενο διάστημα θα υπάρξουν αποκαλύψεις και θα ζητήσουμε να κληθούν μάρτυρες κατ’ αντιπαράσταση και ν’ ανοίξουν δικογραφίες», δήλωσε αποχωρώντας από το γραφείο της ανακρίτριας, μετά την 4η μέρα της απολογίας του.
Και συνέχισε: «Φαίνεται ότι αυτό φόβισε κάποιους, απαίτησαν ή σκέφτηκαν εν πάση περιπτώσει ότι έτσι πρέπει να λειτουργήσουν και απαιτήθηκε βιαίως να τελειώσει σήμερα η απολογία μου, πράγμα που καταλαβαίνετε ότι αντίκειται σε νόμους και στην αντίληψη περί δικαίου που υπάρχει στην Ελλάδα.
Αναγκάστηκα λοιπόν να κάνω αίτηση εξαίρεσης της κυρίας ανακρίτριας και θα κριθεί από το δικαστικό συμβούλιο, αν θα παραμείνει στην υπόθεση ή όχι. Πάντως είναι, μπορώ να πω μοναδική περίπτωση συμπεριφοράς τέτοιας απέναντι σε κατηγορούμενο. Να φέρνουν, ενώ το κλίμα ήταν εντελώς διαφορετικό, βιαίως να διακοπεί η απολογία, να μην κατατεθούν άλλα έγγραφα, να μη γίνουν νέες αποκαλύψεις, να μην… γενικώς».
Ολόκληρο το ρεπορτάζ μπορείτε να το διαβάσετε εδώ , αφού δεν πρόκειται να φιλοξενηθεί στα μέσα της αλλοίθωρης ψευδοενημέρωσης. Όπως γίνεται αντιληπτό, το πραγματικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι η κατάντια της δημοσιογραφίας, αλλά η δικαιοσύνη. Με μικρό γράμμα παρακαλώ, μέχρι να αποδείξει ότι δικαιούται το αρχίγραμμα «Δ».
Όσο η κυράτσα με το γουνάκι κλείνει το μάτι στην εξουσία, αποδεικνύοντας ότι μόνο αόμματη δεν είναι, ο ισχυρισμός ότι ζούμε σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δικτατορίας θα ριζώνει βαθιά. Και η διεθνής κατακραυγή ενάντια στη μητσοτακική δυστοπία θα γιγαντώνεται, άσχετα αν παριστάνουμε ότι είμαστε υπεράνω.
