Ο ΤΑΖ τα λατρεύει αλλά αυτήν τη φορά μάλλον προτιμά να ξενυχτήσει σε πορνοσάιτ ή βλέποντας «Survivor» παρά να τρέχει αξημέρωτα σε σπίτια άλλων και να ακούει μποτοξαρισμένες του Entertainment, ή Σατσίδη – Μπίθα να σχολιάζουν τα φορέματα στο CosmoteTv.
Για να μην παρεξηγηθώ, κι εγώ αν ήμουν στη θέση τους το ίδιο θα έκανα και το γράφω γιατί μου είναι και οι δύο συμπαθείς. Αλλά τι άλλο να κάνουν τα παιδιά ειλικρινά; Κάνουν τη «μετάφραση» της τελετής σε μια χώρα χωρίς κινηματογραφική παιδεία, στην οποία την επόμενη μέρα όλοι θα έχουν άποψη χωρίς καν να έχουν δει τις ταινίες που συμμετέχουν και για μια εβδομάδα τα έντυπα θα στριμώξουν σε 100 λέξεις την όποια σοβαρή ανάλυση για να κάνουν δεκασέλιδο αφιέρωμα σε τρέσες και φορέματα. Και για να είμαστε και τίμιοι, η Χριστίνα είναι πανέξυπνο κορίτσι με ατάκα και χιούμορ και κριτικός με εγκλωβισμένη όμως στο στραφταλιζέ περιτύλιγμα που την περιορίζουν τα lifestyle μέσα, ο Γιώργος όμως όχι, κι αυτός πανέξυπνος, κριτικός δεν είναι και βιωματική σχέση με το σινεμά δεν έχει, εντάξει; Καραεπιτυχημένος κοσμικός δημοσιογράφος αλλά η σχέση του με το σινεμά είναι αυτή που έχω εγώ με τη δεξίωση της Βαρδινογιάννη. Σόρι αν ακούγομαι κακιασμένος, αλλά για εμπεριστατωμένη ανάλυση δεν τους το έχω και μακάρι να διαψευστώ. Το μιντιακό πανηγύρι ήδη άρχισε με τον Karl Lagerfeld να ξεκατινιάζεται σχετικά με το φόρεμα της Meryl Streep η οποία προτίμησε να φορέσει δική του δημιουργία για τον οίκο Channel και φυσικά τα ελληνικά media να το έχουν πρώτο θέμα, οπότε έχουμε ρυθμό να ακολουθούμε.
Όοοχι, κουκλίτσα μου, δεν φταίει το σύστημα, εσύ φταις και ο αυνανισμός για δανεικές γκλαμουριές που απαξιώνεις την τέχνη και την κάνεις πασαρέλα. Τι να σου κάνουν μετά ο Γιώργος, η Χριστίνα, εγώ; Μόνο ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, ο μοναδικός Έλληνας κριτικός που είναι χρόνια τώρα επίσημος καλεσμένος στην αίθουσα απονομής και όχι κάπου αλλού που τα βλέπουν από οθόνη στο LA live ξέρει και έχει το δικαίωμα να μιλάει και το αναλύει εξαιρετικά εδώ και μέρες κάθε κατηγορία ξεχωριστά το πώς και το γιατί από το site του . Ο Πάνος λειτουργεί κάπως όπως ο Τάκης Ζαχαράτος ή ο Καπουτζίδης. Για να σχολιάσεις κάτι ή να το ειρωνευτείς, πρέπει πρώτα από όλα να αγαπάς την pop κουλτούρα ισότιμα με την τέχνη. Ο Τάκης μπορεί να κάνει κωμωδία τη Μαρινέλλα, αλλά τη λατρεύει, ο Καπού μπορεί να σου στήνει κωμωδίες με αναφορές στο εγχώριο ποπ μπάχαλο βλαxιάς, αλλά δεν ντρέπεται να πει ότι λατρεύει τη Eurovision, ενίοτε να την παρουσιάζει. Έχω μπουχτίσει εδώ και έναν μήνα με άσχετες τηλεσχολιάστριες μπουτιών να λένε τη μία μαλακία μετά την άλλη, ότι το «La La Land» είναι κλεμμένο (ναι, 6.500 μέλη της Ακαδημίας που ψηφίζουν δεν το είδαν, μόνο εσύ το ανακάλυψες) μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρεις την έννοια του homage (φόρο τιμής) και το μπερδεύεις με το fromage (τυρί στα γαλλικά). Διαβάζω την Γκολεμά να γράφει στο facebook μια μαλακιούλα (δεν επιτίθεμαι, έχω γράψει άπειρες μαλακίες) τύπου «Moonlightή πως το Αμερικάνικο σινεμά μπορεί να μην είναι LaLaLandκι απάνω τούρλά.» Έλεος, Ντέπυ, πραγματικά. Επειδή ο ήρωας είναι φτωχός, μαύρος, αδελφή πουσάρει ναρκωτικά και στο τέλος κλαίει; Το έχω κάνει κι εγώ (πέρα από το μαύρος).
Τα Όσκαρ μέσα στον φραμπαλά τους είναι πολύ σημαντικότερα από κάθε 5μελή επιτροπή γερόντων σε φεστιβάλ με ταινίες που δε θέλει να τις δει άνθρωπος στις αίθουσες και πολύ πιο τίμια ως προς τις προθέσεις τους. Ως γιορτή του Χόλιγουντ ξεκίνησαν και όσο και αν σε ενοχλεί, το Χόλιγουντ συνεχίζει να είναι η πιο σημαντική μήτρα ταινιών γιατί χωρίς το mainstream, δεν θα υπήρχε ούτε το ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά που λατρεύεις. Από τα κέρδη των blockbusters ζουν οι «ανεξάρτητοι», για να μπορούν να δημιουργήσουν. Και τα Όσκαρ τα τελευταία χρόνια κάθε άλλο παρά αδιαφορεί γι’ αυτούς. Στα Όσκαρ πιθανότατα δεν θα βραβευτούν οι πραγματικά καλύτερες ταινίες αλλά το «καλύτερες» είναι μια τόσο υποκειμενική έννοια που επίσης κάποια στιγμή πρέπει να τη διαχωρίσουμε από τις «αγαπημένες» μας ταινίες. Το να αγαπώ με κλάμα τεράστια κινηματογραφικά σκουπίδια επειδή μου χτυπάνε μια φλέβα δεν σημαίνει πως είναι καλές ταινίες. Βρίζεις τα Όσκαρ για τα χλιδάτα και τα περίεργα και την αμερικανιά. Ακριβώς αυτό που τελικά σε ενδιαφέρει να καταναλώσεις σαν πορνό. Γιατί δεν έχεις τα αρχίδια να κάνεις το ίδιο για τις Κάννες που ουσιαστικά στηρίζονται πάνω στο glamour του κόκκινου χαλιού και όλα τα άλλα είναι να ’χαμε να γράφουμε; Θα πέσω για ύπνο και θα παρακολουθήσω την τελετή σε download Δευτέρα πρωί. Πολύ απλό και ξεκούραστο, αν τώρα εσύ καίγεσαι να μάθεις πρώτος τι τελικά φόρεσε η Meryl στις 4.00 το πρωί ώρα Ελλάδος, πάρε αγκαλιά ένα μπουκάλι βότκα και κάψου μόνος σου.
