Να σε στέλνει ο κόσμος σπίτι σου κι εσύ εκεί, να θέλεις ντε και καλά να παίζεις ρόλο εσαεί και μάλιστα μέσω κύκλων, τετραγώνων και… τριγώνων! Την Τρίτη, για παράδειγμα, η Ντόρα Μπακογιάννη – με δική της πρωτοβουλία, λέει – επισκέφθηκε τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος στη συνέχεια, όταν δηλαδή βούιξε ο τόπος, μέσω κύκλων φυσικά, διεμήνυσε ότι «κανείς δεν μιλάει εξ ονόματός του»… Ε βέβαια, αφού από το 2007 που έπαψε να πρωθυπουργεύει, δεν άνοιξε και ποτέ το στοματάκι του, ούτε καν για να υπερασπιστεί τα δικά του πεπραγμένα! Για να είμαστε ειλικρινείς πάντως, ο εν λόγω πρώην «ενοχλεί» λιγότερο από όλους τους πρώην της μεταπολίτευσης μαζί!
Γιατί μπορεί και ο Κώστας Σημίτης να μην είναι από αυτούς που κάνουν δηλώσεις δεξιά κι αριστερά, παρεμβαίνοντας στα πάντα, αλλά ό,τι μπορούσε για να συνεχίσει το… έργο του, το έκανε κι αυτός! Πότε «σπρώχνοντας» την ΔΗΜΑΡ του μπάρμπα Φώτη, πότε τον Σταύρο τον… Ποταμίσιο – να μην ξεχάσουμε και τα λεγόμενα «ορφανά» του, όπως τα αποκαλούν, δηλαδή την τριάδα των πρώην υπουργών, με πρώτη και καλύτερη την Άννα Διαμαντοπούλου – και κυρίως με τις σιβυλλικές κατά διαστήματα δηλώσεις του και τα βιβλία του. Το τελευταίο μάλιστα, αφορά στην κρίση που βιώνουμε και συγκεκριμένα στο ελληνικό χρέος και φέρει τον τίτλο «Υπάρχει λύση;». Ναι, με ερωτηματικό, διότι ο άνθρωπος προβληματίζεται και αναρωτιέται, δεν σημαίνει ότι επειδή έγραψε ένα βιβλίο, έχει να μας προτείνει και τη λύση!
Όσο για τον διάδοχό του στο ΠΑΣΟΚ, τον Γιώργο Παπανδρέου, τι να πει κανείς και τι να μαρτυρήσει! Ότι διέσπασε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του, επειδή του την «σπάει» ο Βενιζέλος, ότι αντί να κάτσει κι αυτός αξιοπρεπώς σπιτάκι του, σαν τον Κώστα στη Ραφήνα, έκανε κόμμα και κατέβηκε στις εκλογές για να σπρώξει το ΠΑΣΟΚ ακόμα πιο κάτω; Ή ότι, αφού τσακώθηκε με την Φώφη, τα βρήκαν τελικά και επέστρεψε συνεργαζόμενος με την Δημοκρατική Συμπαράταξη, για να μας πει ότι… δεν αμφισβητεί την ηγεσία της από την πρώτη μέρα; Και φυσικά, για να μπορεί να κάνει ακόμα τον πρόεδρο στην απαξιωμένη και άχρηστη – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – Σοσιαλιστική Διεθνή! Από αυτόν πάντως, παράπονο δεν έχουμε, υπερασπίζεται τα έργα και τις ημέρες του σχεδόν σε καθημερινή βάση – μέχρι και το «λεφτά υπάρχουν»!
Τον Αντώνη Σαμαρά, σκοπίμως τον αφήσαμε τελευταίο, γιατί τελικά τον είχαμε υποτιμήσει! Θα πει κανείς βέβαια, δεν τον λες και σιγανό ποταμάκι, ήδη από τη δεκαετία του ’90… Πράγματι, ωστόσο, τόση ίντριγκα και τόση παρασκηνιακή μανούβρα στα εσωκομματικά της ΝΔ, που εξαναγκάστηκε να αφήσει, δεν του την είχαμε! Έλα όμως που του περνάει! Εδώ, μέχρι και την επίσημη γραμμή σε νομοσχέδια κατάφερε να αλλάξει. Και να ο Κυριάκος να υπερασπίζεται τα πεπραγμένα του Αντώνη – και όχι του Καραμανλή – και να ο Άδωνις, με τις ακροδεξιές κορώνες, να βγάζει ασπροπρόσωπο τον πρώην αρχηγό, που του άνοιξε τις «γαλάζιες» αγκάλες… μην τον χάσει από πελάτη!
Με λίγα λόγια και σε απλά… ελληνικά, σε αυτό τον τόπο «once a prime minister, always a prime minister» – μια φορά πρωθυπουργός, πάντα πρωθυπουργός!