Με τις λέξεις «εγώ», «η κυβέρνησή ΜΟΥ», «υπό την εποπτεία ΜΟΥ» – τα κεφαλαία, απλά μιμούνται τον τόνο στον προφορικό λόγο του πρώην πρωθυπουργού – μπορεί να συνοψίσει κανείς το βασικό νόημα της «πολυπόθητης» πρώτης τηλεοπτικής συνέντευξης του Κώστα Σημίτη από τη λήξη της πρωθυπουργικής του θητείας μέχρι σήμερα!
Αφού πρώτα διευκρίνισε ότι εκείνος δεν έμεινε σιωπηλός τόσα χρόνια – καρφί για τον Καραμανλή – καθώς συνέγραψε τρία βιβλία και δημοσίευσε πολλά άρθρα, ξεκαθάρισε και ότι δεν έχει σκοπό να επανέλθει στα πολιτικά πράγματα, για να μην… τρομάξουμε. Πάλι καλά! Μας φτάνουν οι διάδοχοί του, που ένας-ένας ξεπροβάλει από το παρασκήνιο διεκδικώντας ρόλο στο προσκήνιο!
Όλα καλά καμωμένα, λοιπόν, στην οκταετία της διακυβέρνησής του και όλα τα στραβά και τα ανάποδα σε δύο κυβερνήσεις: του Κώστα Καραμανλή και ναι, του Γιώργου Παπανδρέου! Του το φύλαγε από την «αναγκαστική» παράδοση του δαχτυλιδιού το 2004, πριν τις εκλογές…
Για τα σκάνδαλα έως το 2004, κουβέντα φυσικά! Όχι ότι τον ρώτησαν και οι αγαπητοί συνάδελφοι… Βεβαίως, έκανε μια δήλωση αφ’εαυτού του και… από μόνος του, ότι η διαφθορά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και ότι ο Τσίπρας δεν το βλέπει ως τέτοιο, καθώς και ότι η πάταξή της γίνεται με στοιχεία, όχι με καταγγελίες, με κουτσομπολιά, με εξεταστικές – εδώ είμαστε! – με εχθρότητα και αντιπαλότητα, την οποία καλλιεργεί, όπως είπε, η σημερινή κυβέρνηση. Και επανέλαβε ότι ο ίδιος πιστεύει πάντα στο κράτος Δικαίου, συνεπώς αν όντως υπάρχουν στοιχεία, να πάνε στα δικαστήρια. Με λίγα λόγια, πρόεδρε μόνο για τον Άκη που πλήρωσε τις αμαρτίες ολόκληρου του ΠΑΣΟΚ υπήρχαν στοιχεία και μπήκε φυλακή. Ούτε Μαντέλης, ούτε Τσουκάτος, ούτε Παπαντωνίου – εδώ κολλάει η εξεταστική που ανέφερε – ούτε Χρηματιστήριο! Όλα αυτά ήταν απλώς κουτσομπολιά…
Κατά τα λοιπά, σαν καλός και μελετηρός καθηγητής, όπως τον αποκαλούσαν κάποτε ειρωνικά, παρέθεσε οικονομικά στοιχεία για την ανάπτυξη αλλά και το χρέος επί της δικής του διακυβέρνησης – όλα καλά, όλα ανθηρά – επανέλαβε τα περί ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ με το… σπαθί της, παρά την συκοφάντηση Καραμανλή με την «περίφημη» απογραφή και φρόντισε να τονίσει ότι από το 2010 και μετά σχεδόν καμία διαπραγμάτευση δεν έγινε σωστά. Και για να μην μας μείνουν αμφιβολίες, το είπε και ξεκάθαρα: ότι η κυβέρνηση του 2010, δηλαδή του Παπανδρέου, επί τέσσερις μήνες δεν έλεγε την αλήθεια στους Ευρωπαίους, αφού αντί να τους πει ότι θέλουμε λεφτά, τους έλεγε ότι θέλουμε… «ηθική συμπαράσταση»!
Καταχέριασε, πάντως, και τους δανειστές μας που ζητούν από την αντιπολίτευση – από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δηλαδή – να δεσμευτεί ότι θα εφαρμόσει όσα συμφωνούνται τώρα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο είναι «αστείο και απαράδεκτο». Και ενώ έκρινε ότι η σημερινή κυβέρνηση θέλει να παραμείνει στην εξουσία, επειδή «της αρέσει» και επειδή θέλει να ελέγξει με έναν τρόπο τη λειτουργία της ελληνικής πολιτείας, απεφάνθη ότι πρέπει να γίνουν εκλογές, γιατί έχουμε μία έκτακτη κατάσταση και η κυβέρνηση έχει χάσει μεγάλο μέρος της λαϊκής εμπιστοσύνης και δεν έχει την ικανότητα να πάρει τις απαιτούμενες αποφάσεις.
Με το γνωστό… σαρδόνιο χαμόγελό του, σχολίασε φυσικά και τα της Κεντροαριστεράς! Αφού δήλωσε ότι τον… ενοχλούν οι κουβέντες για συνεργασίες είτε του ΠΑΣΟΚ είτε του Ποταμιού, με ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αντίστοιχα, επειδή μιλάνε για συνεργασίες «χωρίς πρόγραμμα», ετάχθη υπέρ της συγκρότησης ενός νέου ενιαίου φορέα, με ενιαίο πρόγραμμα αλλά και νέα ηγεσία – για ποιον χτυπά η καμπάνα, Φώφη;
Για τα αποκαλούμενα «ορφανά του Σημίτη», πάντως, Διαμαντοπούλου και λοιπούς, δεν είπε κουβέντα! Απλά, φρόντισε να υπογραμμίσει ότι έπαψε να συμμετέχει στις σχετικές συζητήσεις για το μέλλον της Κεντροαριστεράς, γιατί το αποτέλεσμα μέχρι τώρα «ήταν μηδενικό». Μην το λες, πρόεδρε, ολόκληρο… ΚΙΔΗΣΟ ενετάχθη στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, λίγο το ’χεις;
Για το τέλος, αφήσαμε το καλύτερο, παρότι το είπε εξαρχής, αφού ρωτήθηκε βεβαίως. Όχι, λοιπόν, κανείς από τους μετέπειτα κυβερνώντες δεν θέλησε να τον συμβουλευτεί, να του ζητήσει μία γνώμη βρε αδερφέ, ως έμπειρου και… πετυχημένου! Αλλά δεν κρατά κακίες, ούτε εκφράζει παράπονα, γιατί όπως είπε πρόκειται περί ελληνικής συνήθειας: «όταν κάποιος τελειώνει μια θητεία, είναι για τους άλλους περιττός»! Άστα πρόεδρε, τι τα θέλεις, έχει γίνει και τραγούδι…
