Αφαιρέθηκε τελικά η δικογραφία από τα χέρια της εισαγγελέως κατά της διαφθοράς, Ελένης Τουλουπάκη, όπως επεδίωκε διακαώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Σήμερα στελεχώθηκε κατά τη συνεδρίαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου του Αρείου Πάγου, το νέο δικαστικό όργανο το οποίο προέκυψε από τη συγχώνευση της Εισαγγελίας Εγκλημάτων Διαφθοράς και της Οικονομικής Εισαγγελίας.
Δια της μεθόδου αλλαγής του νόμου και για δεύτερη φορά επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας αφαιρούνται έτσι δικογραφίες διασπάθισης δημοσίου χρήματος, δωροδοκιών και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος από τα χέρια των εισαγγελέων που τις διερευνούν.
Δείτε επίσης: Το υπόμνημα στήριξης δύο δικηγόρων προς την Ελένη Τουλουπάκη που κατατέθηκε στον Άρειο Πάγο
Η συγκεκριμένη εξέλιξη πετυχαίνει το στόχο της, θέτοντας εκτός την εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη η οποία ελέγχεται ποινικά για την υπόθεση Novartis.
Με βάση τις πολλές καταθέσεις του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Αγγελή, των πρώην υπουργών Υγείας αλλά και των άμεσα εμπλεκόμενων στο σκάνδαλο η κυβέρνηση πέτυχε τον σκοπό της.
Η κυρία Τουλουπάκη είχε εκλεγεί στη συγκεκριμένη θέση τον Απρίλιο του 2017 μετά την παραίτηση της Ελένης Ράικου.
Η θητεία της είχε ανανεωθεί το 2019, ενώ αναμενόταν να ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2021.
Τα πρόσωπα που στελεχώνουν την νέα υπερεισαγγελία
Συνεδρίασε σήμερα το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο προκειμένου να αποφασίσει για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα υπερεισαγγελία η οποία προέκυψε από τη συγχώνευση των Εισαγγελιών Διαφθοράς και Οικονομικού Εγκλήματος. Όπως αναμενόταν ως επικεφαλής της νέας Εισαγγελία ορίστηκε ο μέχρι σήμερα επικεφαλής της Εισαγγελίας Οικονομικού Εγκλήματος Χρήστος Μπαρδάκης, με αναπληρώτρια την εισαγγελέα Εφετών, Κυριακή Στεφανάτου.
Ως τακτικοί εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος ορίστηκαν οι εισαγγελείς Εφετών, Παναγιώτης Καψιμάλης, Αθανασία Βλαχου και o Νικος Ποιμενίδης, πρώην προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά.
Ως αναπληρωτές τους ορίστηκαν οι αντεισαγγελείς Εφετών, Παναγιώτα Φάκου (πρώην προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Δημήτρης Πιέρρος και η Ελένη Μαυροπούλου
Ως επίκουροι οικονομικοί εισαγγελείς ορίστηκαν εννέα εισαγγελείς και αντεισαγγελείς Πρωτοδικών. Πρόκειται για τους
Αντωνία Γεωργίου, Παναγιώτα Ιωαννίδου, Ελένη Παπαδοπούλου , Βελισάριος Χολής, Μιχάλης Μιχαλόπουλος, Αικατερίνη Κολιοκώστα, Κωνσταντίνα Κοντογιάννη, Σοφία Διπλοϊδου και Χαρίκλεια Χοβαρδά.
Ανοικτή επιστολή σε Τουλουπάκη από πρώην εισαγγελέα
Στο μεταξύ ανοικτή επιστολή απέστειλε προς την Ελένη Τουλουπάκη ο πρώην Εισαγγελέας Κώστας Λογοθέτης. Η επιστολή δημοσιεύτηκε στην ομάδα στήριξης της Ελένης Τουλουπάκη μια ομάδα στο facebook me 16.000 μέλη,.
Διαβάστε αναλυτικά την επιστολή:
Αξιότιμη κυρία Τουλουπάκη,
Παρά το ότι εθήτευσα στο Εισαγγελικό Σώμα και στον δικαστικό συνδικαλισμό ως Αντιπρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, δεν έχω την τιμή να σας γνωρίζω προσωπικά και – πιθανότατα μετά την παρέλευση πολλών ετών από τον εξαναγκασμό μου σε παραίτηση – ούτε και εσείς θα με ενθυμείσθε. Εύλογα λοιπόν θα απορείτε για τον λόγο του κειμένου αυτού και μάλιστα με την μορφή ανοικτής επιστολής.
Εξ αρχής ακόμα σας δηλώνω πως είμαι από εκείνους, τους ελάχιστους ίσως, που καθόλου δεν εξεπλάγησαν για την άσκηση ποινικής διώξεως σε βάρος σας, ακόμη και για κακουργήματα. Και αυτό όχι φυσικά από κάποια μεταφυσική «μαντική» ικανότητα, αλλά για κάποιους πολύ συγκεκριμένους λόγους: Ευρισκόμενος στο χώρο της Δικαιοσύνης επί 40 συναπτά έτη (ως εισαγγελέας αρχικά και ως δικηγόρος μετέπειτα), πολύ καλά γνωρίζω το αξίωμα, πως στον εισαγγελικό χώρο, ο ασφαλέστερος τρόπος να βρεις τον μπελά σου είναι να κάνεις τη δουλειά σου. Μια τελευταία και μόνον λέξη περί του προσώπου μου, απλά και μόνον για την αιτιολόγηση τόσο της προαναφερθείσας βεβαιότητας μου όσο και της απόφασης για τη σύνταξη αυτής της «επιστολής»: Μέχρι την έρευνα για τον βόρβορο της φυλακής Γεντή Κουλέ της Θεσσαλονίκης, τόσο η αείμνηστη πρώην συνάδελφός σας Χρ. Γιαταγάνα όσο και εγώ προσωπικά είμασταν καλοί εισαγγελείς, και μάλιστα με άριστες υπηρεσιακές εκθέσεις. Μόλις όμως αποκαλύψαμε τα όργια και τα αίσχη της φυλακής καθώς και την υψηλή πολιτική τους προστασία των συγκεκριμένων κυκλωμάτων, αιφνιδίως και αυτομάτως μεταβληθήκαμε από την τότε κυβέρνηση σε «μαύρα πρόβατα» της Δικαιοσύνης, και όχι μόνον θεωρητικά: Προσωπικά μου ασκήθηκαν δεκατέσσερις φορές πειθαρχικές διώξεις με απολύτως γελοίες αιτιάσεις (στις οποίες – φυσικά – αθωώθηκα) ενώ δύο φορές επεχείρησαν να με στείλουν σε ποινικό δικαστήριο. Αυτή η σύντομη εισαγωγή, απλά και μόνο για να πεισθείτε πως η πρόβλεψή μου για το πρόσωπό σας βασιζόταν σε πολύ συγκεκριμένα περιστατικά, που δυστυχώς κατά καιρούς επαναλαμβάνονται όχι – ευτυχώς – στην ένταση που συνέβη στην περίπτωσή σας. (Πραγματικά δεν θυμάμαι άλλη φορά πολιτικοί και μάλιστα σε ανώτατες θέσεις να απείλησαν ανοιχτά εισαγγελέα ότι θα τον στείλουν φυλακή).
Ερχόμενος τώρα στα γνωστά – κυριολεκτικά – απίστευτα περιστατικά, θα μου επιτρέψετε να εκθέσω κάποιες σκέψεις που ίσως κάπως φωτίσουν μια άλλη οπτική των πραγμάτων. Τελικώς δε, εάν έχετε την υπομονή να διαβάσετε το κείμενο μέχρι το τέλος, θα φθάσετε σε μία απρόσμενη ενθάρρυνσή σας, όχι από τον γράφοντα, αλλά από μία λιτή, αλλά συγκλονιστική τότε προτροπή του αειμνήστου Καθηγητή μας Ιωάννη Μανωλεδάκη η οποία, παρά το ότι διατυπώθηκε χρόνια πριν, είμαι απολύτως βέβαιος πως άπλετα θα φωτίσει την σκέψη σας, όπως κάποτε με τις λίγες αλλά σοφές του λέξεις έβγαλε και μένα απ’ το αδιέξοδο που με είχε οδηγήσει η τρομακτική εκείνη καταδίωξη. Αναφερόμενος λοιπόν, στη δική σας ταλαιπωρία επισημαίνω, με την άδειά σας, τα εξής:
Α) Σε αυθημερόν δημόσια απάντησή σας στις απειλές ότι θα πάτε φυλακή, αναφερθήκατε στο νόμο 4596/2019 που κυρώθηκε με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2016/ΕΕ κλπ κλπ. Μα, κυρία Τουλουπάκη, στ’ αλήθεια πιστεύετε ότι οι χυδαίες αυτές απειλές οφείλονται στην άγνοια του ν.4596 και των οδηγιών της ΕΕ; Και πράγματι πιστεύετε, πως μόλις μάθουν οι υβριστές σας τον ν. 4596 θα συγκλονιστούν για το ατόπημά τους και θα σταματήσουν τις επιθέσεις τους; Μακάρι, φυσικά, να έχω άδικο και όλα αυτά πράγματι να οφείλονται σε απλή άγνοια νόμου, και όσοι σας επιτέθηκαν μ’ αυτόν τον τρόπο να πίστευαν καλόπιστα πως ο νόμος επιτρέπει να απειλούν τους εισαγγελείς και να τους κλείνουν φυλακή. Μάλλον απίθανο, όμως, μου φαίνεται.
Β) Στην απάντησή σας αναφέρεστε στις δύο αιτήσεις εξαιρέσεως σας που απορρίφθηκαν και στην απαλλαγή των Εισαγγελέων κατά της Διαφθοράς σε τρεις πειθαρχικούς ελέγχους. Προφανώς έτσι έχουν τα πράγματα, πιστεύω όμως πως αυτά ελάχιστα ενδιαφέρουν τους οργανωτές της υπηρεσιακής σας εξόντωσης. Η προφανής ευγένειά σας, σας οδηγεί στο να χρησιμοποιείτε τη φωνή της λογικής, της ευπρέπειας και της νομικής αποτίμησης, σε απάντηση χυδαίων απειλών, πρωτοφανών για κράτος δικαίου. (Δε διστάζω να παραδεχθώ πως και εγώ, μετά σαράντα χρόνια στο χώρο της Δικαιοσύνης, πρώτη φορά άκουσα από πολιτικό ευθεία και δημόσια απειλή φυλάκισης εισαγγελικού λειτουργού. Και όλοι γηράσκομεν μεν αεί διδασκόμενοι, αλλά τέτοια γνώση δεν θα πείραζε και να έλειπε από τον «πλούτο» του πολιτικού μας λεξιλογίου). Αντιλαμβάνομαι – φυσικά – πως ούτε πρέπει, ούτε μπορείτε να κατεβείτε σε επίπεδο διαλόγων πεζοδρομίου, μήπως έμμεσα, και άθελά σας φυσικά, βρεθείτε στο ίδιο κατώτατο επίπεδο με τους υβριστές σας. Πάντως, ανεξαρτήτως της δικής σας πρόθεσης, διάλογο κάνετε τελικά μ’ αυτούς, ακόμα και με την απλή αναφορά σας σε νόμους, οδηγίες κλπ.
Γ) Προφανώς, βέβαια, ανακύπτει το ερώτημα, εάν αποφύγετε τέτοιου είδους διάλογο και εξηγήσεις, πώς θα πληροφορηθεί ο κόσμος, στο όνομα του οποίου απονέμεται η Δικαιοσύνη, το τι συμβαίνει εν προκειμένω. Η επ’ αυτού απάντηση απλή μάλλον είναι και προφανής: Ο Ελληνικός λαός μπορεί στο σύνολό του πράγματι να μη γνωρίζει νομικά. Πολύ καλά όμως γνωρίζει, πως σπανιότατα κάποια σοβαρή και μεγάλη υπόθεση φθάνει σε πραγματική τιμωρία ενόχων. Και ο πιο αφελής λοιπόν Έλληνας γνωρίζει πως και στη Novartis κανένας απολύτως μεγαλόσχημος δεν πρόκειται να τιμωρηθεί. Το ίδιο δε καλά γνωρίζει πως ακόμη και αν κάτι σημαντικό προχωρήσει, με ειδικό νόμο θα παύσει το αξιόποινο, θα παραγραφεί το έγκλημα ή, σε έσχατη ανάγκη, αγρίως θα καταδιωχθεί ο εισαγγελέας που ερευνά και κινεί την υπόθεση. Και παρακαλώ βεβαιωθείτε πως την ίδια αποστροφή που εσείς αισθάνεσθε με το μόνιμο παραμύθι των πολιτικών πως το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκαλο, την ίδια ίσως και περισσότερη αισθάνονται οι απλοί άνθρωποι αυτού του τόπου, που βλέπουν μεν τα μαχαίρια να φθάνουν στο κόκαλο, αλλά μόνον των καστανάδων, των κουλουράδων, των διαδηλωτών, και των οφειλετών διακοσίων ή πεντακοσίων ευρώ.
Δ) Πολύ οδυνηρότερα, νομίζω, είναι τα βέλη, όταν προέρχονται από το ίδιο το Δικαστικό Σώμα, από συναδέλφους σας δηλαδή, που πολύ καλά γνωρίζουν το τι ακριβώς συμβαίνει. Δε σας κρύβω ότι κατά την δική μου μακρόχρονη καταδίωξη, πολύ λιγότερη σημασία έδινα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (απ’ όπου εκπορεύονταν τόσο η «προστασία» των αθλιοτήτων του Γεντή Κουλέ όσο και η καταδίωξη των εισαγγελέων) από το ότι και τότε βρίσκονταν δικαστικοί πρόθυμοι να εκτελούν τις διωκτικές εντολές, άριστα γνωρίζοντας και αυτοί τόσο τη «μαφία» των φυλακών όσο και την άμεση σύνδεσή της με το Υπουργείο «Δικαιοσύνης».
Με θλίψη λοιπόν (και όχι έκπληξη), πληροφορήθηκα το περιεχόμενο σχετικής συνέντευξης εν ενεργεία ανωτέρου δικαστικού λειτουργού («Θέμα» 104,6) όπου σας «στολίζει» με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, επιρρίπτοντας ευθύνες και στην ηγεσία της Δικαιοσύνης σχετικά με την επιλογή του προσώπου σας. Δύο λεπτά όμως πιο κάτω, ο ίδιος Πρόεδρος Εφετών με την μεγαλύτερη δυνατή ειλικρίνεια ( ; ), αφέλεια ( ; ), ανευθυνότητα ( ; ) δηλώνει «φόρα παρτίδα» επί λέξει «Εγώ δεν ξέρω ούτε μια σελίδα της υπόθεσης» (!!!) .
(Τα θαυμαστικά είναι δικά μου, αφού δημόσια δηλώνω πως ζηλεύω την ευφυία, την ικανότητα και την ευθυκρισία δικαστού, που χωρίς να έχει διαβάσει ούτε μία σελίδα, ζητεί την καρατόμηση συναδέλφου του που διάβασε κάποιες χιλιάδες σελίδων για να καταλήξει στα συμπεράσματα που κατέληξε).
Εύλογα – νομίζω – διερωτώμαι εάν και όσοι άλλοι ζητούν την κεφαλή σας επί πίνακι, διάβασαν και αυτοί έστω και μία σελίδα της επίμαχης δικογραφίας.
Ε) Σε σχετικά πρόσφατη συνέντευξή του (20/7/2020 σε Ρ/Σ της Θεσσαλονίκης) ο ομ. Καθηγητής της Νομικής του ΑΠΘ Νικ. Παρασκευόπουλος, χαρακτήρισε τη δίωξή σας «κορυφαία πράξη εκφοβισμού της Δικαιοσύνης». Απόλυτα ορθή η σκέψη του, αφού δεν προέκυψε πως οι υβριστές σας έχουν κάτι προσωπικό εναντίον σας. Αν η υπόθεση αυτή είναι πράγματι ορθή, ακόμα ορθότερη είναι η βεβαιότητα πως κάπου αλλού στοχεύει η επιχείρηση διασυρμού σας. Και αυτό το «κάπου αλλού» πράγματι δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η ίδια η Δικαιοσύνη. Ξέρουν πολύ καλά οι διώκτες σας πως ο συνειρμός είναι η άμεση ανθρώπινη αντίδραση σε οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή. Κάθε λοιπόν δικαστής ή εισαγγελέας, μπροστά σε κάποια σοβαρή υπόθεση, άμεσα – περίπου αυτόματα – θα ανακαλεί στη μνήμη του τη δική σας δοκιμασία. Και ποια θα είναι η επιλογή του μπροστά στο δίλημμα μεταξύ της επιτέλεσης του καθήκοντος με βέβαιη την υπηρεσιακή και ηθική του εξόντωση, και του «κουκουλώματος» της υπόθεσης με αδιατάρακτη την επαγγελματική του εξέλιξη;
Εύχομαι βέβαια, όπως και κάθε εχέφρων άνθρωπος, πάντοτε να πρυτανεύει η πρώτη επιλογή, παρά τις συνέπειες που προαναφέραμε. Από την ευχή όμως μέχρι την καθημερινή, εμπειρική πραγματικότητα η απόσταση είναι μεγάλη και δεν καλύπτεται με ευχολόγια, όσο ειλικρινή και αν αυτά υποτεθούν. Και αυτό επειδή και οι δικαστές είναι και αυτοί άνθρωποι με ανάγκες, υποχρεώσεις, προσδοκίες και θεμιτές φιλοδοξίες, που δεν επέλεξαν αυτό το λειτούργημα για να υβρίζονται, να λοιδορούνται, να απειλούνται κατά την άσκησή του και να χρειάζεται ηρωισμός για να ανταπεξέλθουν. Αλλοίμονο στη Δικαιοσύνη, που για να απονεμηθεί χρειάζεται ήρωες.
ΣΤ) Το ίδιο προφανές είναι και το ότι ανεξάρτητα από τις όποιες παραπέρα γενικότερες στοχεύσεις, αυτή τη στιγμή ο «οδοστρωτήρας» περνά από πάνω σας. Σεις υφίστασθε τα όσα διοχετεύονται για την «κακουργηματική» συμπεριφορά σας, σεις οφείλετε να δίδετε εξηγήσεις και – κυρίως – σεις κάποια στιγμή θα απολογηθείτε για τη «διάπραξη» των μυθευμάτων αυτών. Γελοιότητες δηλαδή και ανοησίες, άξιες μόνον χλευασμού και περιφρόνησης. Για σας όμως που τώρα διατρέχετε αυτόν τον δρόμο, Γολγοθάς μάλλον είναι παρά μονόπρακτο του Ιονέσκο στο θέατρο του παραλόγου.
Ζ) Την άποψη αυτή φαίνεται πως και σεις συμμερίζεστε με την προ καιρού δραματική δήλωσή σας πως «και στις ανθρώπινες αντοχές υπάρχουν όρια». Σ’ αυτό έχετε απόλυτο δίκιο, με μία όμως διευκρίνιση: Τα ανθρώπινα όρια πράγματι υπάρχουν, αλλ’ όμως είναι άγνωστα και σε μας τους ίδιους και πάντως πολύ ευρύτερα απ’ όσο και εμείς συνήθως πιστεύουμε για τον εαυτό μας. Τόσο δε περισσότερο μεγιστοποιούνται οι αντοχές, όσο σοβαρότερη είναι η υπόθεση της έρευνας, και μάλιστα σε βαθμό που ίσως θα εκπλήξει και εσάς την ίδια. Δεν διστάζω επ’ αυτού και δημόσια να συνομολογήσω, πως εάν εκ των προτέρων μου έλεγαν πως στην περίπτωση που δεν κάλυπτα τον βόρβορο του Γεντή Κουλέ θα με περνούσαν από δεκατέσσερα πειθαρχικά και δύο ποινικά δικαστήρια, θα προβληματιζόμουν και εγώ για τις αντοχές μου. Όταν όμως ξέσπασε η θύελλα, και μόνη η σκέψη πως στη συγκεκριμένη συγκυρία το διακύβευμα ήταν η διατήρηση ή το «κλείσιμο» του φοβερού εκείνου κατέργου, ένιωσα πως όχι δεκατέσσερις, αλλά εκατόν τέσσερις διώξεις θα άντεχα, παρά το ασήκωτο ψυχικό βάρος εμού και της οικογένειάς μου.
Η) Τελειώνω την ανοικτή αυτή επιστολή με την μεταφορά μιας σοφής – κατά τη γνώμη μου – συμβουλής του αείμνηστου καθηγητή μας Ιωάννη Μανωλεδάκη. Κάποια στιγμή, μπροστά στον διαφαινόμενο εξαναγκασμό μου σε παραίτηση και την παραπέρα άδηλη πορεία, βρέθηκα σε πραγματική απόγνωση. Όπως αντιλαμβάνεσθε, δεν είναι εύκολο να βρεθεί κανείς «στα καλά καθούμενα» στο μηδέν, με οικογένεια και μικρά παιδιά. Από την άλλη, μου ήταν παντελώς αδύνατο να υπαναχωρήσω, χαρακτηρίζοντας το άθλιο κάτεργο περίπου «επίγειο παράδεισο», όπως ευθέως αξιωνόταν από το (τότε) Υπουργείο «Δικαιοσύνης». Σ’ αυτό λοιπόν το αδιέξοδο, ζήτησα τη συμβουλή του σοφού μας Καθηγητή. Εκείνος, αφού σκέφθηκε για δύο – τρία λεπτά (το πρόβλημα του ήταν ήδη γνωστό από τις εφημερίδες), μου είπε μόνο την ακόλουθη φράση : «Να κάνετε, κύριε Εισαγγελέα, αυτό για το οποίο κάποτε τα παιδιά σας θα είναι περήφανα για σας».
Κυρία Τουλουπάκη,
Όταν βρισκόμαστε μέσα στη θύελλα, δεν αντιλαμβανόμαστε εύκολα ότι εκείνες τις στιγμές γράφεται ιστορία. Πολύ αργότερα όμως η οικογένειά σας, οι συνάδελφοι, οι φίλοι και γνωστοί σας δε θα θυμούνται καν τα ονόματα, τις μεθοδεύσεις, και τις πράξεις των διωκτών σας. Θα θυμούνται όμως ότι σεις, στην τραγική αυτή περιπέτεια της Δικαιοσύνης σταθήκατε όρθια και δεν σκύψατε το κεφάλι στις τρομακτικές αυτές διώξεις, πιέσεις και διαβολές. Ίδια – νομίζω – σημασία με την προσφυγή σας στα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα που προεξαγγείλατε, έχει και η καταφυγή στο βλέμμα των χιλιάδων απλών ανθρώπων, με τη σκέψη το τι θα λένε πέντε ή δέκα χρόνια αργότερα, όχι για την εισαγγελέα, αλλά για τον ΑΝΘΡΩΠΟ που τόλμησε να τα βάλει με τα ΘΗΡΙΑ !
Με ιδιαίτερη τιμή
Ο πρώην συνάδελφός σας
Κώστας Λογοθέτης
