Η τουρκική εξωτερική πολιτική κτύπησε και πάλι. Και αυτή τη φορά καίρια, ασχέτως αν η ελληνική κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα.
Αν αυτά που έχουν γίνει τις τελευταίες εβδομάδες, από την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με το πρόεδρο Τραμπ έως την επέτειο των Ιμίων, γινόντουσαν σε παλαιότερες εποχές και όχι μόνο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είχαν ξεσηκωθεί οι πάντες.
Ειδικά οι ελληνικές δικαιολογίες, γιατί από την τουρκική πλευρά δεν υπήρξε καμία, για τη βόλτα του ερευνητικού σκάφους της γείτονος επί 12ωρο στην ελληνική ΑΟΖ με απλωμένα τα καλώδιά του πρέπει να διδάσκονται στα Πανεπιστήμια ως «εθνικά επικίνδυνες πολιτικές».
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν αναπτύσσοντας για ακόμη μια φορά την πολιτική του «επιτήδειου ουδέτερου» έχει καταφέρει να εκθέτει την κυβέρνηση Μητσοτάκη σε κάθε ομιλία του.
Η υποτέλεια που δείχνει το Μαξίμου και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στο ευχαριστώ του Ερντογάν γιατί δεν πήγαμε στα Ίμια κατά την επέτειο της κρίσης του 1996 όπως μας είχε διαμηνύσει και δεν τον αναγκάσαμε να παρέμβει, συγκρίνεται μόνο με αυτή των κοτζαμπάσηδων και του Πατριαρχείου πριν το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821.
Από την περήφανη εξωτερική πολιτική και τις επιτυχίες της κυβέρνησης Τσίπρα όπως αυτή της Συμφωνίας των Πρεσπών φτάσαμε στο να μας υποδεικνύει ο Ερντογάν τι να κάνουμε σε ελληνικό έδαφος και για την υποταγή μας αυτή να μας δίνει και συγχαρητήρια.
Σφάξε με αγά μου να αγιάσω.
Οι καταστροφικές για τον ελληνισμό πολιτικές της Δεξιάς επαναλαμβάνονται και πάλι σε όλο τους το μεγαλείο. Μόνο που στο παρελθόν αυτές έφεραν τον ατυχή πόλεμο του 1897 που έφτασαν οι Τούρκοι μέχρι τη Λαμία και τη Μικρασιατική Καταστροφή που έφερε τον εθνικό διχασμό και γύρισε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξελίσσεται σε μια πολύ επικίνδυνη για τη χώρα ομάδα ανθρώπων, η οποία ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό της. Πρέπει να εγκαταλείψει την εξουσία όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Η εθνική καταστροφή καραδοκεί ανά πάσα στιγμή.
documentonews.gr
