Τι κοινό έχουν η εκτέλεση ενός διευθυντικού στελέχους ασφαλιστικής εταιρείας στη Νέα Υόρκη με τον θάνατο μιας ασθενούς στο Ρίο, η κατάληψη της Δαμασκού από τους τζιχαντιστές και το διαμορφούμενο ελληνικό πολιτικό σκηνικό; Όλα είναι ρευστά και πολύ πολεμικά… Αυτά συμβαίνουν ακριβώς 33 χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Τότε μιλούσαν για το τέλος της ιστορίας. Το τέλος των πολέμων. Η «αγορά» και η «δημοκρατία» είχαν νικήσει τον ψυχρό πόλεμο. Από τότε θα είχαμε ειρήνη, αλλά διαψεύστηκαν.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Αιματοβαμμένα κέρδη
Στις ΗΠΑ ο CEO της ασφαλιστικής εταιρείας UnitedHealthcare έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς ενός εκτελεστή. Η εταιρεία ήταν στο στόχαστρο έρευνας των αρχών, αρνιόταν να πληρώσει νοσοκομειακές πράξεις και τελευταία, με πρωτοβουλία του εκατομμυριούχου διευθυντή, είχε εγκαταστήσει σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που έκοβε απαιτήσεις των ασφαλισμένων – λανθασμένες οι εκτιμήσεις του συστήματος κατά 90%. Όλα αυτά σήμαιναν θάνατο: 68.000 ασθενείις πέθαναν από την άρνηση των ασφαλιστικών εταιρειών να καλύψουν τη θεραπεία τους αφού πρώτιστος στόχος τους ήταν να εγγράψουν όλο και περισσότερα κέρδη.
Το γεγονός πανηγυρίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τραγικό. Στις ΗΠΑ το σύστημα υγείας είναι καθολικά ιδιωτικό: Έχεις λεφτά; Σε σώζουν. Δεν έχεις; Πεθαίνεις στον δρόμο. Αλλά ακόμη κι αν έχεις, θα σου πάρουν τα υπάρχοντα για να σωθούν τα κέρδη τους.
Η λογική του κέρδους μεθοδικά διαχέεται στη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας. Εγκαταλείπουν τα περιφερειακά νοσοκομεία αφήνοντάς τα χωρίς κρίσιμες ειδικότητες και μεταφέρουν τα επείγοντα και σοβαρά περιστατικά στα λίγα, μεγάλα νοσοκομεία. Τα πλημμυρίζουν ασθενείς που αδυνατούν να περιθάλψουν σωστά.
Το ζήσαμε στο Ρίο, με την Ειρήνη Συρίμπεη να έχει υποστεί βαρύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο και να νοσηλεύεται επί μέρες στη μονάδα βραχείας νοσηλείας αντί σε ΜΕΘ ή κλινική προτού καταλήξει. Ο υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης εγκαλούσε τον γιο της ο οποίος κατήγγειλε έλλειψη υποδομών με το «επιχείρημα» ότι και στη βραχεία της παρείχαν την αναγκαία περίθαλψη! Πώς είχε πει ο πρωθυπουργός για τους νεκρούς εκτός ΜΕΘ στην πανδημία, ότι είχαν την ίδια φροντίδα; Τα ίδια ακριβώς. Θεωρούν πεταμένα λεφτά να έχουμε γιατρούς και νοσοκομεία της προκοπής και να μην έχουμε νεκρούς από ελλείψεις προσωπικού και υποδομών.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ξεχειλίζει η αποδοκιμασία για τον υπουργό του συστήματος Αναισθησίας και Απανθρωπιάς.
Παγκόσμιος πόλεμος
Η Δαμασκός έπεσε στα χέρια των τζιχαντιστών που έβγαλαν τα τουρμπάνια των «τρομοκρατών» και φόρεσαν κοστούμια των «πολιτικών». Υποστηρίζονται από την Τουρκία, η οποία για όσους το ξέχασαν είναι ακόμη στο ΝΑΤΟ και ήδη υλοποιεί οθωμανικά σχέδια κυριαρχίας δηλώνοντας παρούσα σε πεδία συγκρούσεων και παζαριών.
Ο Άσαντ έγινε λαγός. Ένα αιμοσταγές καθεστώς στηριγμένο στον αυταρχισμό και στα μπουντρούμια. Κανένας στρατιώτης του δεν χαράμισε μια σφαίρα στην προέλαση των τζιχαντιστών. Ολική κατάρρευση· ούτε αντικατασκοπεία ούτε άμυνα ούτε τίποτα. Βασιζόταν στη Ρωσία που ανασυντάχτηκε στην Ουκρανία και την Κριμαία. Ο Πούτιν θα παζαρέψει –αν δεν το έχει κάνει– την πολύτιμη γι’ αυτόν ναυτική βάση της Ταρτούς. Ο άλλος σύμμαχος του Άσαντ, το Ιράν, έχει χάσει πολλά στρατιωτικά στελέχη στη Δαμασκό και στην Τεχεράνη από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές και έχει αναδιπλωθεί στα του οίκου του. Εξ ανάγκης χάνει τη Συρία, χώρα-κλειδί για να ελέγξει τη Μέση Ανατολή (μαζί με τις σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο, τη Χαμάς στη Γάζα και τους Χούθι στην Υεμένη). Το καθεστώς Άσαντ έχασε και τους σκληροτράχηλους στο πεδίο πολεμιστές της Χεζμπολάχ κι έτσι έμεινε γυμνό.
Οι ΗΠΑ χαμογελούν από ευτυχία, καθώς έριξαν και το τελευταίο καθεστώς που είχε αντέξει από τα γεγονότα της αραβικής άνοιξης. Το Ισραήλ επίσης θα κάνει το παιχνίδι του πλέον με τις βόμβες, διαμορφώνοντας ένα καθεστώς μη εχθρικό και μια «ασφαλή ζώνη» στο νότο της χώρας. Το ερώτημα είναι η κουρδική ζώνη και οι τουρκόφιλοι τζιχαντιστές την έχουν βάλει στο μάτι για ευνόητους λόγους.
Η Συρία είναι δίπλα μας μαζί με τις προσφυγικές ροές. Οι σφαίρες επιρροής καταρρέουν, ο κόσμος γίνεται ρευστός. Κυνικός. Ο Τραμπ αφήνει την Ευρώπη να διαλύεται πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά στην Ουκρανία έχοντας μοναδικό στόχο την Κίνα. Η Κίνα του ελεύθερου εμπορίου έχει τον τρόπο της να γίνεται ακόμη πιο ισχυρή οικονομικά και πολιτικά. Ο κόσμος όπως τον ξέρουμε βυθίζεται σε χάος…
Η Αθήνα στη σωστή πλευρά της ιστορίας;
Πόσο απέχει η Αθήνα από το Κίεβο και από τη Δαμασκό; Πόσο απέχει η Λευκωσία από την είσοδο στο ΝΑΤΟ; Στον ρευστό κόσμο οι επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι καθοριστικές. Παζαρεύει με μια Τουρκία πανίσχυρη πολιτικά και διπλωματικά, που δεν επιδιώκει πλέον την ένταξη στην ΕΕ, στην οποία έχει το πάνω χέρι η Αθήνα, αλλά απολαμβάνει τον ρόλο του σουλτάνου των τριών ηπείρων και των πέντε θαλασσών.
Η Ελλάδα εξοπλίζει την Ουκρανία επιδιώκοντας τα οφέλη του πιστού σκυλιού του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα είναι η πιο ευάλωτη οικονομία στην τρικυμία που έρχεται. Το 2027 δεν θα υπάρχει Ταμείο Ανάκαμψης. Τα λεφτά θα έχουν φαγωθεί από κυβέρνηση και ημέτερους και το υφιστάμενο παραγωγικό μοντέλο δεν θα κόβει χρήμα ούτε καν επιδοτήσεις. Πώς βαδίζουν τα κόμματα μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει το δεκανίκι της συναίνεσης του ΠαΣοΚ. Θα βγουν μαζί, όπως το 2012, για να σώσουν τη χώρα από το χάος, την πολιτική ρευστότητα. Όσο κι αν τη θέριεψε, η ακροδεξιά δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τη ΝΔ, καθώς οι πολίτες την προτιμούν να γαβγίζει κι όχι να κυβερνά. Ο πουτινολάτρης Βελόπουλος, η σέχτα των θεολόγων του Νατσιού ή το κόμμα μιας χρήσης της Λατινοπούλου παράγουν πολιτική και μπορούν να σταθούν σε κυβερνητικό σχήμα; Δεν υπάρχουν ΛαΟΣ και ΑνΕλλ που έπαιζαν με τη realpolitik.
Στο ΠαΣοΚ κέρδισε ο Μητσοτάκης με το χαρτί της Διαμαντοπούλου. Αναγκάζει Γερουλάνο και Δούκα να κινηθούν αντιθετικά και «συριζοποιεί» με ομαδοποιήσεις τη Χαριλάου Τρικούπη. Ο Ανδρουλάκης έγινε αξιωματική αντιπολίτευση χωρίς να κάνει τίποτα, δεν θα γίνει έτσι και πρωθυπουργός. Οι δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν το βάλτωμα της flat πολιτικής του.
Ο ΣυΡιζΑ ρευστοποιήθηκε και αποτελεί συμπλήρωμα και όχι εναλλακτική κυβερνητική λύση. Αναμένουμε προγραμματικές κινήσεις από το Κίνημα Δημοκρατίας, όπως τη στάση του στην υποψηφιότητα Ράμμου που κατέθεσε η Νέα Αριστερά για να στριμώξει τον Ανδρουλάκη των υποκλοπών. Έξυπνα ξανάβαλε τη μεγάλη υπόθεση δημοκρατίας και κράτους δικαίου στην κεντρική πολιτική ατζέντα. Η άμυνα της ΝΔ ήταν να αναδείξει ότι η αντίδραση Ράμμου είχε πολιτικά κίνητρα για να τον κάψει. Το πλασάρει στον κόσμο που δεν ξέρει τον χαρακτήρα του Ράμμου.
Λίγο πιο πέρα το ΚΚΕ θα βρεθεί με περισσότερες ψήφους που δεν θα ξέρει τι να τις κάνει αφού θα πρέπει να εκφράσει πολιτικό πρόγραμμα διαχείρισης, κάτι που έχει ήδη κάνει επιτυχημένα, π.χ., στην Πάτρα αλλά το αρνείται σε κεντρικό επίπεδο. Σίγουρα φταίει για πολλά η ΕΕ, η οποία απονομιμοποιείται στα μάτια πολλών αλλά τι διέξοδο προτείνει ο Περισσός; Τα ίδια και το ΜέΡΑ25 με τη ΛΑΕ· καταγγελτικές κορόνες όταν αναζητείται απεγνωσμένα ένας μέγας τακτικιστής σαν τον Λένιν που έμπαινε στη φωτιά για να κερδίσει.
Το επόμενο διάστημα είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί είναι πολύ ρευστό. Ο πολιτικός κύκλος που ζούμε θυμίζει μεσοπόλεμο και χρόνια που μας έπεσαν τα μνημόνια στο κεφάλι… Μείνετε συντονισμένοι…
Διαβάστε επίσης
Οι Εσκομπάρ της ΕΛΑΣ – Ο αξιωματικός και η συνεργασία με τους ναρκω-βαρόνους
Η επόμενη ημέρα στη Μέση Ανατολή μετά την πτώση του Άσαντ – Έκτακτη σύγκληση του ΣΑ του ΟΗΕ
Πράσινο τσάι και συμπάθεια – Ρωγμές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ για το «κλίμα συναίνεσης» με τη ΝΔ
Καιρός: Συνεχίζονται οι βροχές – Χιόνια στα ορεινά και πολλά μποφόρ στο Αιγαίο