Την ώρα που οι υψηλές προσδοκίες για επενδύσεις διαψεύδονται καθημερινά, οι συζητήσεις στα «γαλάζια» παρασκήνια γίνονται όλο και πιο έντονες
Μοιάζει παράδοξο αλλά μόλις τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές οι συζητήσεις στα «γαλάζια» παρασκήνια γύρω από το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών έχουν ανάψει, ενώ η κυβέρνηση:
• είναι κυριολεκτικά πελαγωμένη και στα πρόθυρα πανικού στο μεταναστευτικό
• βλέπει να διαψεύδονται οι υψηλές προσδοκίες που καλλιέργησε ως αντιπολίτευση για «έκρηξη στην οικονομία»
• αναμένει εσωκομματικές εντάσεις με αφορμή την κωλοτούμπα στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών
• και βλέπει ότι η επιβολή του αστυνομικού κράτους έχει ημερομηνία λήξης.
Υπάρχει πάντα ο σκόπελος του προέδρου της Δημοκρατίας που συντηρεί συζητήσεις στο εσωτερικό
του κόμματος και αυξάνει την πίεση των σαμαρικών στο μεταναστευτικό και στα εθνικά θέματα.
Το εκλογικό παράδοξο
Ωστόσο, το θέμα συντηρεί ο πρωθυπουργός με τις ερωτήσεις που δέχθηκε… στη ΔΕΘ και την πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη. Το ζήτημα προκύπτει και μόνο επειδή τίθεται, ανεξάρτητα από τη στερεότυπη απάντηση που δίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Από τη στιγμή που έχει τεθεί, παράγει αποτελέσματα και έχει αντανάκλαση στην αγορά και σε μια κατηγορία επιχειρηματιών που θέλουν καθαρό ορίζοντα προκειμένου να ενεργοποιηθούν. Σε συνδυασμό μάλιστα με τα stress tests των τραπεζών που θα γίνουν τον επόμενο Μάιο, φέρνει αυτοσυγκράτηση ως προς τις διαθέσεις για επενδύσεις. Θα ήταν δε ανεδαφικό αν δεν υπήρχε ο σκόπελος της απλής αναλογικής, που θέλει να ξεπεράσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ενδεικτικές είναι οι απαντήσεις που έχει δώσει ο πρωθυπουργός για το θέμα των πρόωρων εκλογών: «Πρόθεσή μου είναι προφανώς να εξαντλήσω την τετραετία. Εάν δεν αλλάξει ο εκλογικός νόμος με 200 βουλευτές, οι επόμενες εκλογές –που σας λέω ότι θα γίνουν το 2023– θα είναι εκλογές απλής αναλογικής. Αρα θα είναι διπλή κάλπη».
Παράγοντες του ΚΙΝΑΛ εκτιμούν ότι η απροθυμία του Κυρ. Μητσοτάκη να συνεννοηθεί μαζί τους για τον επόμενο εκλογικό νόμο υποκρύπτει σχεδιασμό εκλογών. Σε κάθε περίπτωση, για να αποτρέψει τον κίνδυνο σχηματισμού κυβέρνησης με απλή αναλογική η ΝΔ θα πρέπει να είναι πρώτο κόμμα. Οσο κι αν βαυκαλίζεται ο Κυρ. Μητσοτάκης, εγγυημένο αποτέλεσμα δεν υπάρχει στο τέλος της τετραετίας. Αντίθετα, υπάρχει όσο η κυβέρνηση διατηρεί τη θετική δυναμική της. Φυσικά η διατήρηση της δυναμικής είναι πολιτικός υπολογισμός με πολλές παραμέτρους, από τη διεθνή συγκυρία στην οικονομία μέχρι τις αντιδράσεις της άκρας Δεξιάς και των σαμαρικών στην εγκατάσταση μεταναστών και τη συμφωνία των Πρεσπών. Επιπλέον υπάρχει το παλαιότερο σκεπτικό, που δεν ξεχνά ο Τάκης Θεοδωρικάκος, για τα 2+4 χρόνια μιας κυβέρνησης.
Άλλωστε και ο Αλέξης Τσίπρας, έστω και υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες και πιέσεις, αυτό έκανε: εκλογές πριν κλείσει χρόνο, που του εξασφάλισαν μία απρόσκοπτη τετραετία, την οποία θα είχε εξαντλήσει αν δεν ήταν καταστροφικό το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ανθρωπος που κινείται στο Μέγαρο Μαξίμου λέει ότι «στις συσκέψεις που γίνονται τέτοιο θέμα δεν έχει τεθεί. Ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι δεν συζητιέται στις συναντήσεις του προέδρου με τον στενό κύκλο των άτυπων προσωπικών συμβούλων του». Οι παροικούντες το Μέγαρο Μαξίμου στοιχηματίζουν πάντως ότι εκλογές θα γίνουν μέσα στη διετία.
Παράγοντες του ΚΙΝΑΛ εκτιμούν ότι η απροθυμία του Κυριάκου Μητσοτάκη να συνεννοηθεί μαζί τους για τον επόμενο εκλογικό νόμο υποκρύπτει σχεδιασμό εκλογών
Σύννεφα στον ορίζοντα
Μπορεί ο μήνας του μέλιτος της κυβέρνησης να έχει παραταθεί λόγω της καλής κατάστασης της οικονομίας που παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και να συντηρείται από τον θηριώδη φιλοκυβερνητικό επικοινωνιακό μηχανισμό, ωστόσο τα σύννεφα έχουν αρχίσει και σωρεύονται στον ορίζοντα. Εν αρχή ην η οικονομία, όπου όλο το πλαίσιο των βασικών υποσχέσεων έχει διαψευστεί: ο κ. Μητσοτάκης έλεγε ότι η ελληνική οικονομία χρειάζεται οπωσδήποτε 4% ανάπτυξη για να βγει από την παρατεταμένη κρίση. Ηδη το έχει κατεβάσει στο «θα κινηθεί περίπου στο 3%», ενώ ο προϋπολογισμός προβλέπει 2,8%. Ωστόσο ακόμη και ο Γιάννης Στουρνάρας προβλέπει 2,3%, όσο και η Κομισιόν, ενώ ο ΟΟΣΑ την κατεβάζει στο 2,1%. Ελεγε ακόμη ότι «η Ελλάδα χρειάζεται 100 δισ. επενδύσεις μέσα στην τετραετία που θα φέρουν ετησίως 130.000 καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας». Φυσικά δεν τα επαναλαμβάνει.
Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική του Ευκλείδη Τσακαλώτου, κάνοντας διαφορετική ανακατανομή υπέρ των υψηλότερων εισοδηματικά στρωμάτων μέσω της φορολογικής πολιτικής. Ωστόσο δεν υπάρχουν ουσιαστικές ελαφρύνσεις στη μεσαία τάξη, ενώ η περαιτέρω απορρύθμιση του εργασιακού πλαισίου θα επιφέρει καθήλωση των μισθών. Όπως λένε και οι οικονομολόγοι, αν αυξήσεις το εισόδημα των κατώτερων στρωμάτων κατά 100 ή 200 ευρώ τον μήνα, τα ποσά αυτά θα πάνε αμέσως στην κατανάλωση και θα τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη. Αν αυξήσεις τα εισοδήματα των ανώτερων τάξεων, το πολύ να πάνε σε offshore. Η υπόθεση της κυβέρνησης και προσωπικά του Κυρ. Μητσοτάκη είναι ότι με τις απορρυθμίσεις θα προσελκύσει επενδύσεις, κάτι που στο παρελθόν δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και η «εμβληματική», όπως την έχουν χαρακτηρίσει, επένδυση στο Ελληνικό καθυστερεί. Δεν έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά η απροθυμία των επενδυτών να βάλουν χρήματα, ενώ γύρω από το καζίνο ήδη έχουν ξεσπάσει αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο εταιρειών που θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό. Ο Αδωνης Γεωργιάδης διαψεύστηκε ως προς την υπερβολική πρόβλεψη ότι οι μπουλντόζες θα μπουν τον πρώτο μήνα και μάλλον δεν θα μπουν ούτε τον πρώτο μήνα του καινούργιου χρόνου. Σε κάθε περίπτωση, όπως λέει και ο Τ. Θεοδωρικάκος, οι θετικές εξελίξεις στην οικονομία έχουν προεξοφληθεί. Ωστόσο, αν δεν επιβεβαιωθούν, θα προκαλέσουν απογοήτευση και δυσαρέσκεια στα κοινωνικά στρώματα που θα θεωρήσουν ότι αδικούνται. Το επόμενο πεδίο στο οποίο θα επικεντρωθεί η κυβέρνηση είναι «η καθημερινότητα του πολίτη και η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας μέσω του ψηφιακού κράτους».
Αυταρχική δημοκρατία
Η προσδοκώμενη δυσαρέσκεια από τμήματα της μεσαίας τάξης και των κατώτερων στρωμάτων δεν είναι άσχετη με το δόγμα «νόμος και τάξη», το οποίο προσφέρει ποικιλοτρόπως στην κυβέρνηση. Καταρχάς, η υλοποίησή του έχει υψηλό ποσοστό αποδοχής και ικανοποίησε το δεξιό κοινό, με τη βοήθεια πάντα των πρόθυμων ΜΜΕ. Ακολούθως εμφανίστηκε σαν αποκατάσταση μιας επικοινωνιακά διογκωμένης ανομίας, ενώ στήριξε το αφήγημα της «ετοιμότητας της κυβέρνησης και της άμεσης υλοποίησης των δεσμεύσεων». Τα βραχυπρόθεσμα οφέλη βέβαια δεν αναιρούν τη μακροπρόθεσμη στόχευση για δημιουργία μιας αυταρχικής δημοκρατίας όπου ο μηχανισμός καταστολής τίθεται υπεράνω όλων των δημοκρατικών θεσμών. Δεν είναι ο πρώτος Μητσοτάκης που το κάνει ο Κυριάκος. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει απευθυνόμενος προς τους αστυνομικούς «εσείς είστε το κράτος». Σε κάθε περίπτωση η επίδειξη του αστυνομικού κράτους συντηρεί τον κοινωνικό φόβο, πράγμα που θα είναι χρήσιμο όταν πλέον στους δρόμους δεν θα είναι οι απαξιωμένοι και δίχως κοινωνικά ερείσματα «μπαχαλάκηδες», αλλά χαμηλά κοινωνικά στρώματα με αριστερή πολιτική ταυτότητα και βιοποριστικά αιτήματα.
Επί του παρόντος το δόγμα εξάντλησε τη δυναμική του. Το εξέφρασε και ο Γιώργος Γεραπετρίτης την περασμένη Δευτέρα αποδοκιμάζοντας την υπερβολική χρήση βίας, την οποία βέβαια απέδωσε στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Οι υπερβολές των αποχαλινωμένων αντρών των δυνάμεων καταστολής ήδη καταγράφονται στο παθητικό του υπουργού Προστασίας του Πολίτη στον ενδοκυβερνητικο πόλεμο. Φυσικά ο κ. Χρυσοχοΐδης κάνει το δικό του παιχνίδι για να παραμείνει στην κυβέρνηση, αφού δεν φτάνει η στήριξη του κ. Πάιατ. Θέλει συντήρηση του ανταρτοπόλεμου με τους μπαχαλάκηδες, «χτύπημα των βάσεών τους» –εκεί αποσκοπεί και η προειδοποίηση για την εκκένωση των υπό κατάληψη κτιρίων– μέχρι να πιστωθεί την επιτυχία της οριστικής εξαφάνισής τους. Ο ίδιος είπε ότι «κάποιοι θέλουν έναν νέο Γρηγορόπουλο». Στην πραγματικότητα μάλλον κάποιοι άλλοι θέλουν μια νέα Marfin για να νομιμοποιήσουν τη διαρκή παρουσία του «νόμου και της τάξης στην καθημερινότητα των πολιτών».
