«Η ώρα είναι 18:05, για δυο ώρες κοιμήθηκα και τώρα πίνω τον καφέ μου. Η πόρτα ανοίγει ενώ ο ουρανός ρυθμικά ρίχνει βροχή και ο καθαρός αέρας γεμίζει τα ρουθούνια μου. Η κλεψύδρα τελειώνει. Τα τεστ αύριο θα βγάλουν κι άλλους θετικούς. Τον Λ. τον πήγαν στο νοσοκομείο γιατί νιώθει σφίξιμο στο στήθος του και δεν μπορεί να πάρει ανάσα ενώ ο πυρετός του είναι 38».
Διαβάζοντας τις σελίδες από το ημερολόγιο του κρατουμένου των φυλακών Λάρισας Ρωμάν Καμαντουρίδη, που φέρνει στο φως της δημοσιότητας το Documento, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με τη φρίκη των ελληνικών σωφρονιστικών καταστημάτων εν μέσω πανδημίας.
Στις 30 Νοεμβρίου και ενώ στην Α΄ πτέρυγα των φυλακών της Λάρισας είχε ήδη εντοπιστεί κρούσμα κορονοϊού, ο Ρωμάν μαζί με άλλους πέντε κρατούμενους μεταφέρθηκαν στο δικαστήριο Κομοτηνής. Κατά τη μεταγωγή δεν πραγματοποιήθηκαν τεστ ούτε καν τους θερμομέτρησαν, ενώ η κλούβα που τους μετέφερε είχε αφετηρία την Αθήνα και ήταν γεμάτη από κρατούμενους άλλων φυλακών με τελικό προορισμό τη Διεύθυνση Μεταγωγών Θεσσαλονίκης.
Οταν επέστρεψε στη Λάρισα, στις 8 Δεκεμβρίου, παρέμεινε επί επτά ημέρες στον χώρο υποδοχής με ακόμη τρεις συγκρατούμενούς του. Αυτό το διάστημα ο Ρωμάν κρατούσε ημερολόγιο, καταγράφοντας τις άθλιες συνθήκες, τη βρόμα, την έλλειψη οργάνωσης αλλά και την απελπισία των εγκλείστων που, ξεχασμένοι από την πολιτεία και την κοινωνία, αφημένοι στο έλεος, προσπαθούν να μην τρελαθούν.
«Θα αρχίσουμε να κολλάμε»
«09.12.20. Εξω βρέχει ασταμάτητα, εδώ που είμαι βλέπω, ακούω και μαθαίνω πολλά πράγματα και πολλά νέα. Φαίνεται ότι εδώ κοντά μια βδομάδα τώρα έγινε χαμός, πανικός, απόγνωση. […] Στα μαγειρεία εντοπίστηκαν κρούσματα και από 25 εργαζομένους έμειναν 7 άτομα. Ακουσα έναν νεαρό να λέει ότι αν την Παρασκευή με τα τεστ που θα γίνουν βρεθούν κι άλλοι θετικοί, τότε τα μαγειρεία θα κλείσουν και φαγητό θα φέρνει ο στρατός. […] Ενα νέο που άκουσα με στεναχώρησε, ο Τ. είναι κι αυτός με Covid στο Τ2 (σ.σ.: θάλαμος). Οταν πας εκεί όλοι έρχονται στην πόρτα σαν ζόμπι, τρελαίνονται […] Θυμάμαι μου είχε πει “από τύχη δεν έχουμε κρούσματα” και τώρα είναι θετικός και τώρα μαθαίνω ότι είναι στο Τ2 με άλλους 59 ανθρώπους που νοσούν».
«10.12.20. Ενας εργαζόμενος είπε στον Κ. ότι του Υ. άρχισε να του πονάει το κεφάλι και είπε να τον απομονώσει στην πειθαρχεία για να μην έχουμε τυχόν διασπορά. Ο υπάλληλος που έκλεισε την πόρτα είπε “εδώ γίνεται χαμός, θα αρχίσουμε να κολλάμε και οι ίδιοι”. Συμπέρασμα ότι ήδη υπάρχουν πολλά περιστατικά Covid-19 ανάμεσα στους υπάλληλους. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
«Εγκληματίες…»
«11.12.20. Ο Ρ., κρατούμενος από τον Πειραιά κι αυτός, μου είπε “τη μάσκα να τη φοράς γιατί εδώ στο κιούπι (σ.σ.: χώρος υποδοχής) που είμαστε, είχε δύο (σ.σ.: άλλους κρατούμενους πριν) και ο ένας κόλλησε τον άλλον”. Συμπερασματικά εδώ απολύμανση του χώρου δεν έχει γίνει. […] Ο άλλος υπάλληλος ονόματι Β. που είχε βάρδια το απόγευμα άρχισε να λέει “γάμησέ τα, αρχίσαμε να κολλάμε κ εμείς”… Απομένουν 6-7 ώρες πριν μας πάνε για τεστ.
Περιμένουμε και οι τέσσερις πότε θα βγούμε από εδώ μέσα για το κωλοτέστ. Εν τω μεταξύ είδα δύο άτομα από την Τ1 να φεύγουν μεταγωγή και αυτούς σίγουρα τους πήγε με την κλούβα, όπως όλους τους άλλους. Γάμησέ τα. Εγκληματίες. Εμαθα ότι ένας υπάλληλος και υπαρχιφύλακας βρέθηκαν θετικοί. Απ’ ό,τι ξέρω στον θάλαμό μου όλα καλά.
14:40. Η βάρδια άλλαξε, ήρθε άλλος υπάλληλος και μας ρωτούσε τι κάνουμε εδώ. Ο άνθρωπος δεν ήξερε τίποτα, μάλλον ξεχάσανε ότι είμαστε εδώ ρε γαμώτο. Ο υπάλληλος ο Χ. με άκουσε να λέω στον Α. “φαντάσου να μας έχουν ξεχάσει εδώ και να φύγουν αυτοί του ΕΟΔΥ και να μείνουμε εδώ άλλη μια μέρα μέσα στη βρωμιά” και πήρε τηλέφωνο και μας μετέφεραν μπροστά στον χώρο του σχολείου (σ.σ.: εκεί που κάνουν τα τεστ). Στις 15:20 έγιναν τα τεστ και περιμένουμε τα αποτελέσματα. Εδώ οι υπάλληλοι πήραν τηλέφωνο και έμαθαν για τον Θ. και τον Ρ. ότι είναι αρνητικοί στα τεστ. Για εμάς δεν ενδιαφέρθηκε κανείς γιατί εμείς δεν είμαστε ηλεκτρολόγοι, ενώ αυτούς τους χρειάζονται. Η ώρα 16:10, πέρασε ο γιατρός και μου είπε ότι είμαστε καθαροί και οι 4. Ζήτω!».
«Στα μαγειρεία μόνο 4 για 700»
«[…] Ο Ψ. έδωσε το χαρτί με τα ονόματα στον υπάλληλο και του είπε “αυτοί είναι (σ.σ.: οι θετικοί), φώναξε τα ονόματά τους να βγουν με τα λίγα πράγματά τους εδώ” δείχνοντας τον χώρο του προαυλίου. Ηρθε ένας και ρώτησε τον Ψ. “είμαι μέσα ε;”, ο Ψ. κούνησε απλά καταφατικά το κεφάλι του. Ο τύπος λες και το ήξερε, απλά γύρισε να μαζέψει τα πράγματά του. […] Ανάμεσα σε αυτούς που ακούσανε τα ονόματά τους είχε και τρεις μάγειρες, επομένως στα μαγειρεία απέμειναν 4 άτομα από 25 που εργαζόντουσαν. Τι φαγητό για 700 άτομα; Αυτοί οι τέσσερις δεν θα κατάφερναν να βγάλουν. […]
Εμείς εδώ από την Τρίτη, χωρίς μπάνιο, χωρίς σχεδόν τίποτα, με τα ίδια ρούχα. […] Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. […] Σήμερα το σώμα μου λίγο ίσα ίσα ελαφρώς κλονίστηκε αλλά παρέμεινε σταθερό. Τουαλέτα έχω να πάω από τότε που ήρθα εδώ. Από τη μία αυτό είναι καλό. Τρώω ίσα ίσα, σήμερα δεν έφαγα τίποτα μέχρι και το βράδυ».
«Θετικοί κοντά 30 ακόμα»
«[…] Ωρα 23:15. Λοιπόν μου φαίνεται ότι αύριο το πρωί θα πάω στον θάλαμό μου. Τα καλά νέα είναι ότι δεν ανιχνεύθηκε κρούσμα Covid εκεί. Εκτός από μένα είναι άλλες 7 ψυχές εκεί. Το άδειο κρεβάτι μου με περιμένει. […] Εδώ ο χώρος υποδοχής είναι ειδικά διαμορφωμένος για τους ύποπτους εισαγωγής ναρκωτικών στη φυλακή και έχει το εξής επινόημα. Εχει μία χέστρα με αποχέτευση, η οποία έχει κάτι τύπου κόσκινο από όπου περνάνε τα σκατά. Τα σκατόκουτα αυτά είναι κλειδωμένα. Αφού λοιπόν χέσει κανείς εδώ, έρχονται οι κρατούμενοι καθαριστές και ανακατεύουν τα σκατά ώστε να διαλυθούν περνώντας έτσι από τις τρυπούλες, ώστε σε περίπτωση που κάποιος κατάπιε ναρκωτικά περιτυλιγμένα με νάιλον τότε αυτά μένουν στην επιφάνεια ενώ το διαλυμένο σκατό φεύγει. […] Ηρθε ο Μ., άνοιξε την κλειδαριά και με το ξύλο άρχισε να ανακατεύει τα σκατά. Δεν ξέρω καν αν υπήρχαν εκεί σκατά γιατί από τη βρώμα εκτός από τον Λ. δεν μπορεί να φάει κανείς με όρεξη. […]
Εχουμε και λέμε για σήμερα, πέντε θετικοί στη Β΄ (σ.σ.: πτέρυγα), 13 εδώ και 11 στην Α΄. Δύο σωφρονιστικοί υπάλληλοι, άρα κοντά 30 ακόμα άτομα. Αυτό όμως δεν είναι το τέλος, τη Δευτέρα που θα ξανακάνουν τεστ θα βγάλουν κι άλλα. Ψεύτης να βγω, αλλά δεν νομίζω. Σύνολο είναι σχεδόν 150 άτομα διαπιστωμένα κρούσματα Covid, τι θα γίνει με αυτούς δεν ξέρω και δεν ξέρω ποιος θα επιβιώσει και ποιος θα πεθάνει. Ετσι λοιπόν η λεγόμενη πολιτεία διαχειρίζεται τα πράγματα της δικαιοσύνης της. Πολλοί θα πεθάνουν πάντως».
«Μάθαμε ότι ο Λ. είναι τέζα»
«13.12.2020. Ξημερώνει Κυριακή, έκτη μέρα εγκλεισμού μας στον χώρο υποδοχής όπου είμαστε οι ίδιοι. […] Η ώρα είναι 3:00, βάρδια έχει αυτός που έλεγε “θα πεθάνουμε όλοι”. Ανοιξε το παραθυράκι και μου λέει “δεν κοιμάσαι ακόμα;”. Σκέφτομαι… “Ακου, αυτό το τεστ λέγεται ράπιντ”, “Ναι, εγώ έκανα 4 μέχρι τώρα” μου λέει, “εγώ δύο αλλά δες, ο άλλος μπορεί να έχει Covid και το τεστ αυτό να μην το δείχνει και δείχνει αφού περάσει η περίοδος εκκόλαψης. Γιατί δεν κάνουν μοριακά τεστ για να ξέρουν και να ελέγξουν την κατάσταση; Αυτό που κάνουν λέγεται ‘η μέθοδος του αρμονίου’, έτσι δεν τη γλιτώνει κανένας. Αφού είναι ευπαθείς ομάδες. Δες τους πώς είναι… γεροντάκια οι πιο πολλοί. Και στον θάλαμό μου ο Χ. και αυτοί τι θα κάνουν; Θα πεθάνουν;” λέω και μου απαντάει “Στον Δομοκό δεν πήγαν ακόμη”. Θα ξαπλώσω να δω λίγο τηλεόραση. Η μισή νύχτα πέρασε, θέλω σε 30 ώρες να είμαι στον θάλαμό μου. […] Μάθαμε ότι ο Λ. είναι τέζα. Εχει πυρετό 38. Τον πήραν σε απομόνωση. Πιθανό κρούσμα Covid είπαν.
Η ώρα είναι 18:05, για δυο ώρες κοιμήθηκα, τώρα πίνω τον καφέ μου. Η πόρτα ανοίγει ενώ ο ουρανός ρυθμικά ρίχνει βροχή και ο καθαρός αέρας γεμίζει τα ρουθούνια μου. Η κλεψύδρα τελειώνει. Τα τεστ αύριο θα βγάλουν κι άλλους θετικούς. Τον Λ. τον πήγαν στο νοσοκομείο γιατί νιώθει σφίξιμο στο στήθος του και δεν μπορεί να πάρει ανάσα ενώ ο πυρετός του είναι 38».
«Το ήξεραν από πριν»
«14.12.2020. Ωρα 10:45 το πρωί, τελειώσαμε με τα τεστ. Και οι τέσσερις αρνητικοί. Κάθομαι έξω από την πόρτα του κιούπι και κάνω σημειώσεις, είδα τον Ρ. που εργάζεται στο ιατρείο. Περπατούσε με σκυμμένο το κεφάλι και οι υπάλληλοι τον ρώτησαν “Τι έγινε…;”, “Θετικός βγήκα” τους λέει. […] Εμαθα επίσης ότι στη Β΄ πτέρυγα ανιχνεύτηκαν ήδη άλλες 5 περιπτώσεις θετικοί στον Covid και τα τεστ συνεχίζονται. […] Τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Λένε 25 άτομα θετικά, μέσα σε αυτούς και ένας υπάλληλος. Θα πάει, λέει, για μοριακό τεστ. Από τα 46 άτομα που είναι στον θάλαμο Τ1 κολλήσανε οι 25 κρατούμενοι, αυτό ρε γαμώτο, είναι σαν τις σαρδέλες ο ένας πάνω στον άλλο σαν να είναι κονσέρβα. Και αυτό ξεκινάει από την ευθύνη του κράτους και όσοι το συγκροτούν, υπ. Προστασίας του Πολίτη, καταλήγοντας στον διευθυντή φυλακής. Αυτά συμβαίνουν με τη συναίνεση όλων. Κακά τα ψέματα, αλλά χωρίς απώλειες ζωών αυτό δεν περνάει. Και όλοι αυτοί το ήξεραν από πριν».
Η κυβέρνηση παίζει κορόνα – γράμματα τη ζωή τους
Το κέρμα της ζωής των κρατουμένων το γυρνάνε κορόνα γράμματα το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η εγκληματικά αδιάφορη «υπο-υπουργός» πια και γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου. Ετρεξε να αναθέσει με τιμή 450% πιο ακριβά από την εργοστασιακή 9.240 (λιγότερα από τον συνολικό πληθυσμό των φυλακών) αναξιόπιστα rapid tests, αναθέτει απευθείας σε εταιρεία με αντικείμενο τη διοργάνωση εκθέσεων την απολύμανση των φυλακών σκορπώντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και από τη μαρτυρία γίνεται σαφές ότι υπάρχει πρόβλημα.
Διαβάστε επίσης: Κρατούμενοι στις Φυλακές Λάρισας υπογράφουν για να φροντίσουν μόνοι τους τους εαυτούς τους απογοητευμένοι από την κρατική διαχείριση (Photos)
Οι φυλακές Λάρισας μετρούν πια κοντά στα 200 κρούσματα, ενώ η κατάσταση χαρακτηρίζεται ζοφερή καθώς οι κρατούμενοι ανακυκλώνονται σε θαλάμους αφού συνεχώς μεταφέρονται λόγω έλλειψης ξεχωριστού χώρου για τους θετικούς στον ιό. Είναι μόνιμα κλειδωμένοι στην πτέρυγά τους, ενώ δεν βγαίνουν στο προαύλιο παρά μόνο για λίγα λεπτά. Στον ίδιο όροφο με τους υγιείς υπάρχουν θάλαμοι καραντίνας, με αποτέλεσμα όλοι να χρησιμοποιούν τους ίδιους κοινόχρηστους χώρους και η διασπορά να συνεχίζεται.
