Οι αποχωρήσεις Καστανίδη και Λοβέρδου, η απουσία παραγωγής πολιτικής από τα στελέχη και πώς αντανακλούν στις διεργασίες της κεντροαριστεράς
Σαν να έχει έρθει η ώρα του κομματικού «θερισμού» στη Χαριλάου Τρικούπη υπό την ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη. Πέρα από εκλογικές επιδόσεις, παρατηρητές του χώρου της κεντροαριστεράς αλλά και στελέχη στη Χαριλάου Τρικούπη εκτιμούν ότι το ΠΑΣΟΚ μοιάζει περισσότερο με κομματικό σχήμα που δίνει βαρύτητα μόνο στην εφαρμοσμένη άσκηση πολιτικής, η οποία όμως έχει πιο στενή εμβέλεια μακροπρόθεσμα, παρά με κόμμα «ηγεσίας» ή κόμμα εξουσίας. Υπάρχει διάχυτη η άποψη, κυρίως στο πεδίο της σοσιαλδημοκρατίας που «συσκέπτεται» με τη μεταρρυθμιστική διανόηση, ότι στο ΠΑΣΟΚ ο Ν. Ανδρουλάκης έχει διαμορφώσει συνθήκες… σαβάνας στο εσωκομματικό οικοσύστημα, με ένα κόμμα που δεν έχει πολιτικά στελέχη τα οποία να φτιάχνουν ιδεολογική ταυτότητα και «εκπαιδεύει» νέα έτσι που να μην παράγουν πολιτική αλλά να εφαρμόζουν… τεχνικές στοχοθεσίας.
Μια ματιά στις λίγες συνεδριάσεις της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ κατά την τελευταία τριετία δίνει ένα κομματικό στίγμα. Περιλαμβάνουν την τοποθέτηση του αρχηγού και λίγες παρεμβάσεις, ενώ λείπουν οι περίφημες «σύνοδοι» με τοποθετήσεις, στις οποίες στη βάση ενός ιδεολογικοπολιτικού πλαισίου στελέχη κατέβαζαν προτάσεις για θέματα της καθημερινότητας ή της μεγάλης πολιτικής. Ακόμη και στην πρώτη ομιλία του στη Βουλή ο Ν. Ανδρουλάκης ανέδειξε το πνεύμα του «πρακτικισμού».
Διεργασίες στην κεντροαριστερά
Ολα αυτά δεν είναι άσχετα με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Εχουν αντανάκλαση στον αποκλεισμό από τη Βουλή του πρώην υπουργού Χάρη Καστανίδη –εκφραστή ενός κάποιου αριστερόστροφου ρεύματος του δημοκρατικού σοσιαλισμού– μέσω της απόφασης του Ν. Ανδρουλάκη να κρατήσει την έδρα της Α΄ Θεσσαλονίκης αλλά και στην επιλογή του εδώ και καιρό να μην πάρει ο ίδιος την ευθύνη αποπομπής του Ανδρέα Λοβέρδου, αλλά να αφήσει να επιλέξει ο συνταγματολόγος, πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και εκφραστής φιλονεοδημοκρατικών δυνάμεων στη Χαριλάου Τρικούπη μια… ηρωική έξοδο.
«Παγωμένη» εν πολλοίς και η δραστηριότητα του Insocial, της δεξαμενής σκέψης (think tank) του ΠΑΣΟΚ. Πάνω από όλα είναι βέβαια η κινητικότητα στον χώρο της κεντροαριστεράς στο πλαίσιο της αναζήτησης του αστικού συστήματος στέρεων πυλώνων για την επόμενη μέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να προσδιορίσει την ταυτότητά του και το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να καρπωθεί οφέλη από την αστάθεια στην Κουμουνδούρου. Υπάρχουν πληροφορίες ότι στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη σπεύδουν να πλευρίσουν συριζογενείς για να τους φέρουν κοντά και «ατυχήσαντες» πολιτευτές ανά την Ελλάδα για να συμβάλουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις οποίες το ΠΑΣΟΚ στοχεύει να καταγραφεί ως ισχυρή δύναμη.
Διεργασίες για κίνηση «εκσυγχρονιστών»
Η ρευστότητα δεν αφήνει ανέπαφη πάντως ούτε τη Χαριλάου Τρικούπη μετά και την αποχώρηση του Ανδρ. Λοβέρδου. Δεν είναι χωρίς βάση το ενδεχόμενο συγκρότησης νέου κομματικού σχήματος ή κίνησης με μεταρρυθμιστικό πρόσημο στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας που να έχει θέσεις εκσυγχρονιστικού χαρακτήρα για τη διακυβέρνηση της χώρας. Μάλιστα υπάρχει και «μαγιά» πέριξ της Χαριλάου Τρικούπη.
Τον προβληματισμό επέτεινε η τοποθέτηση του πρώην βουλευτή και πρώην υπουργού του ΚΙΝΑΛ Θεόδωρου Παπαθεοδώρου, ο οποίος άλλωστε το 2021 είχε επιλέξει να στηρίξει τον Ανδρ. Λοβέρδο στη μάχη του για τη διεκδίκηση της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ. Εχει πρόσθετη σημασία ότι ο Θεόδ. Παπαθεοδώρου όχι μόνο έχει αποστασιοποιηθεί από το κόμμα υπό την ηγεσία του Ν. Ανδρουλάκη αλλά δημιούργησε την κίνηση Δυναμική Κοινωνία σε συμπόρευση με τον Ανδρ. Λοβέρδο πριν από τις προ τριετίας εσωκομματικές εκλογές. Δεν είναι φιλολογική η ανάλυσή του (αρθρογραφία στα «Νέα») ότι «το κενό στο πολιτικό σύστημα του ενός κόμματος δεν μπορεί να παραμείνει, ούτε γίνεται η ΝΔ να κυβερνά χωρίς αντίπαλο. Με δεδομένο ότι η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται σε αργία, ένα νέο κόμμα του Κέντρου μπορεί και πρέπει να προκύψει από μεγάλες και ευρείες κοινωνικές και πολιτικές συγκλίσεις, ως ιστορική και συστημική αναγκαιότητα. Είναι ζήτημα χρόνου».
