ΛΕΖΑΝΤΑ:
Άρθρο-παρέμβαση του προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού Γιώργου Νταλακογεώργου
Εδώ και πάνω από επτά χρόνια η ΠΕΝΕΝ είναι το μοναδικό σωματείο το οποίο έχει κηρύξει πόλεμο στο ιδιότυπο καθεστώς εργασιακής γαλέρας που έχει επιβάλει στα πλοία της η ναυτιλιακή εταιρεία Sea Jets, πλοιοκτησίας M. Hλιόπουλου.
Είναι η περίοδος που η εταιρεία αναπτύσσεται, γιγαντώνεται και αυξάνει κάθε χρόνο τον ακτοπλοϊκό της στόλο, κυρίως στην κατηγορία των ταχύπλοων σκαφών.
Ήταν ακριβώς τότε, όπως είχαμε επαναλαμβανόμενα αποκαλύψει και καταγγείλει, πως η κάθε πρόσληψη ναυτεργάτη περνούσε από ιδιαίτερη «συνέντευξη» με τον πλοιοκτήτη προκειμένου αυτός να κόψει και να ράψει τον μισθό του όχι στο πλαίσιο της ΣΣΕ, αλλά των «αντοχών και των δυνατοτήτων» της εταιρείας του!
Στο πλαίσιο αυτής της πρωτόγνωρης πρακτικής είναι απαραίτητο να θυμηθούμε ορισμένα από όσα έχουμε κατά καιρούς καταγγείλει.
- Ο συνολικός μισθός ναύτη ξεκινούσε από τις 1.650 και αναλόγως μπορούσε να φτάσει τις 2.150 διότι έτσι όριζε το αφεντικ. Εάν πάμε σε άλλες αντίστοιχες ειδικότητες τα πράγματα γίνονται δραματικά χειρότερα.
- Η εταιρεία δεν κατέβαλε σε κανένα ταχύπλοο πλοίο της το επίδομα τροφής που αγγίζει τα 600 ευρώ τον μήνα.
- Οι υπερωρίες και αυτές διαμορφώνονταν σύμφωνα με την «καλή θέληση» του «εξαίρετου» εφοπλιστή και άρχιζαν από μηδέν έως 20 τον μήνα ανάλογα με το πλοίο!
- Επίσης ο πλοιοκτήτης τη σχετική νομοθεσία για τα διπλά πληρώματα την είχε γράψει στα παλιά του υποδήματα στην πλειονότητα των πλοίων του, ενώ και οι συνθήκες ενδιαίτησης ήταν άθλιες και ελεεινές για τα πληρώματα.
- Ας θυμηθούμε την «πατέντα» που είχε σκαρώσει και εφάρμοζε εκεί που όφειλε να έχει διπλό πλήρωμα· εικονικά ναυτολογούσε ένα πλήρωμα (το πρώτο) από τον Πειραιά, του οποίου η αντικατάσταση υποτίθεται ότι γινόταν στο λιμάνι προορισμού (π.χ Μύκονο – Σαντορίνη) και στη συνέχεια, πλαστογραφώντας τα ονοματεπώνυμα και τις υπογραφές του δεύτερου πληρώματος, εμφανιζόταν ότι το δεύτερο πλήρωμα που «επανδρώνει» το καράβι είχε μπει σε ένα από τα ανωτέρω λιμάνια, ενώ στην πραγματικότητα το πρώτο πλήρωμα εργαζόταν από 15 έως 17 ώρες καθημερινά!
Κατά «σύμπτωση» αυτό γινόταν συστηματικά στο λιμάνι της Μυκόνου
Η ΠΕΝΕΝ κατήγγειλε τη λιμενική αρχή αλλά το θέατρο συνεχιζόταν.
Τον Μάη του 2017 η ΠΕΝΕΝ οργανώνει «επιχείρηση» αποκάλυψης των εφοπλιστικών μεθόδων και με την άφιξη του πλοίου «Champion Jet» στο λιμάνι του Πειραιά και με τη συμβολή των μελών μας «συλλαμβάνει» τον πλοιοκτήτη με τη γίδα στην πλάτη!
Το πλοίο θα μετέφερε 800 Κινέζους επιβάτες – μετά τη δυναμική παρέμβαση της ΠΕΝΕΝ δεν πραγματοποιεί το δρομολόγιό του ενώ οι λιμενικές αρχές συλλαμβάνουν και κρατούν στο κρατητήριο του Κ.Λ. Πειραιά το μόνιμο εξιλαστήριο θύμα, που σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο πλοίαρχος. Όσο για την καραμπινάτη πλέον απατεωνιά ποτέ δεν ενημερώθηκε κανείς μας: ποιες ήταν οι κυρώσεις και οι συνέπειες της «καλής» εταιρείας και βεβαίως του πλοιοκτήτη.
Με αυτό τον τρόπο η πλοιοκτησία έθετε σε θανάσιμο κίνδυνο την ασφάλεια εκατοντάδων επιβατών και του εξουθενωμένου πληρώματος.
Στη συνέχεια οι μέθοδοι της εταιρείας εμπλουτίζονται, εκσυγχρονίζονται και ανανεώνονται έχοντας σταθερό στόχο την αμφισβήτηση της ισχύουσας νομοθεσίας (ώρες εργασίας – ανάπαυσης) και την προκλητική υπονόμευση της ΣΣΕ.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα των πρωτότυπων μεθόδων που χρησιμοποίησε η «εμβληματική» εταιρεία είναι το εξής: Σε έλεγχο που κάναμε σε επισκευαζόμενο πλοίο διαπιστώσαμε ότι για να γλυτώσει τον μισθό ενός βατσιμάνη είχε κατασκευάσει ανθρώπινο ομοίωμα (σκιάχτρο) στην είσοδο του γκαράζ ώστε όποιος περνάει έξω από αυτό να εμφανίζεται ότι στο πλοίο έχει κανονικό φύλακα – βατσιμάνη!
- Τα μεροκάματα της επισκευής που διαμόρφωνε ο κ. πλοιοκτήτης ήταν και αυτά κομμένα και ραμμένα σύμφωνα με τους κανόνες που διαμορφώνει «η προσφορά και η ζήτηση» και πάντα στο πλαίσιο της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας· αυτό μεταφράζεται σε μισθούς τραγικά υποβαθμισμένους!
- Ένα ακόμη αντεργατικό κατόρθωμα της συγκεκριμένης εταιρείας (λόγω χώρου περιοριζόμαστε σε ελάχιστα περιστατικά) ήταν η ευρεία χρησιμοποίηση (ιδιαίτερα στο μηχανοστάσιο) τόσο στα δρομολόγια των πλοίων της όσο κυρίως στην διανυκτέρευση των πλοίων στις επισκευές, στον Πειραιά και άλλα λιμάνια, ότι χρησιμοποιούσε συστηματικά χαμηλόμισθους ανασφάλιστους αλλοδαπούς με μισθούς πείνας.
Σε πολλούς ελέγχους που έκανε η ΠΕΝΕΝ ανακάλυψε και κατήγγειλε το αντεργατικό ντελίριο της εταιρείας η οποία χρησιμοποίησε ως επιχείρημα ότι δεν βρίσκει άτομα για πλήρωμα για τις βαριές χειρωνακτικές εργασίες.
Την ίδια περίοδο στο ΓΕΝΕ ήταν χιλιάδες οι προσφερόμενοι για εργασία ναυτεργάτες όλων των ειδικοτήτων, για να εργαστούν όμως σύμφωνα με την ισχύουσα ΣΣΕ.
Πώς αυτό το καθεστώς της ασύλληπτης, ασύδοτης αντεργατικής επέλασης άντεξε στον χρόνο;
Ο ρόλος της ΠΕΝΕΝ που έβαλε stop στην εφοπλιστική παραβατικότητα
Είναι φανερό ότι μόνο από τα στοιχεία των καταγγελλομένων από την ΠΕΝΕΝ εάν υπήρχε έστω και ελάχιστη παρέμβαση του εκάστοτε υπουργού ΕΝ (χθες ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα ΝΔ) το σάπιο αυτό οικοδόμημα θα είχε γκρεμιστεί.
Το ίδιο αφορά τον αμαρτωλό ρόλο των λιμενικών αρχών, οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια δυστυχώς επέλεξαν την ένοχη σιωπή και συγκάλυψη στις πρωτοφανείς αντεργατικές αθλιότητες της εταιρείας και βέβαια η γραμμή τους ήταν στοιχισμένη με αυτή της εκάστοτε πολιτικής και κυβερνητικής ηγεσίας, η οποία είχε ιδιαίτερες και προνομιακές σχέσεις με τον γνωστό εφοπλιστή και οι άνθρωποί του (κυρίως πρώην στελέχη του ΛΣ) μπαινόβγαιναν καθημερινά στα γραφεία του ΥΕΝ διεκπεραιώνοντας τις «ειδικές αποστολές» και τις οδηγίες της εταιρείας.
Ενδεικτικό αυτών των προνομιακών σχέσεων ΥΕΝ – Sea Jets είναι επίσης η καταγγελία μας ότι του χαρίστηκε πρόστιμο 120.000 για εργασιακές παραβάσεις μέσω μεθοδευμένης διαδικασίας, αρχικά με γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του ΥΕΝ (περίοδος υπουργίας Κουρουπλή) και ακολούθως του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Η συνεπής, ανιδιοτελής, έντιμη και ταξικά αδιάλλακτη γραμμή της ΠΕΝΕΝ, τόσο απέναντι στη συγκεκριμένη όσο και σε όλες τις άλλες εταιρείες που καταστρατηγούν τα ναυτεργατικά δικαιώματα, οδήγησε την εταιρεία στο προφανές ρίσκο μέσω εκπροσώπου της (ο οποίος ήρθε στα γραφεία μας) να μας γνωστοποιήσει με μυστικότητα και εμπιστευτικότητα ότι έχει εντολή από την πλοιοκτησία να κάνει σ’ εμάς μια γενναία οικονομική χορηγία.
Αφού διαβολοστείλαμε τον απεσταλμένο τους εντείναμε, αυξήσαμε και πολλαπλασιάσαμε τις προσπάθειες, τις ενέργειες και κυρίως την οργανωμένη δράση του κλάδου να τερματίσουμε, να τσακίσουμε για πάντα αυτό το καθεστώς της εργασιακής εξόντωσης και εκμετάλλευσης των ναυτεργατών!
Η παραπάνω είναι η μία όψη του νομίσματος που αφορά τις βαρύτατες και αναμφισβήτητες πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων, των εκάστοτε ΥΕΝ και των εμπλεκόμενων υπηρεσιών!
Υπάρχει όμως και η άλλη, η οποία είναι ο προδοτικός ρόλος της πλειοψηφίας της ΠΝΟ, η οποία παραδομένη και υποταγμένη στην κυβερνητική – εφοπλιστική γραμμή της ανταγωνιστικότητας, είχε σηκώσει πριν και τώρα λευκή σημαία και αρνείται την οποιαδήποτε οργανωμένη δράση ενάντια στο καθεστώς της επιχειρηματικής ασυδοσίας που έχει οικοδομηθεί σε μεγάλη έκταση στην ακτοπλοΐα (και όχι μόνο).
Ο έξαλλος και ακραίος κομμουνιστής….
Όταν βάλαμε μπροστά τη μάχη (που κληθήκαμε δυστυχώς και αυτήν τη φορά να δώσουμε μόνοι μας) για να τερματίσουμε αυτή την εξοργιστική εφοπλιστική παραβατικότητα δεν είχαμε απέναντί μας μόνο την εταιρεία, την πλοιοκτησία, το ΥΕΝ, τις υπηρεσίες τους και τις λιμενικές αρχές.
Όταν δρομολογήσαμε μια γραμμή αντιπαράθεσης απέναντι στην εφοπλιστική αυθαιρεσία, απέναντί μας βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή και στο προσκήνιο όχι μόνο ο πλοιοκτήτης ο οποίος μιλούσε για έναν επικίνδυνο, έξαλλο, ακραίο κομουνιστή που θέλει να οδηγήσει με τις διεκδικήσεις του την καλή και κερδοφόρα πορεία της εταιρείας στη χρεοκοπία.
Δεν αντιμετωπίσαμε μόνο την αναλγησία, την αδράνεια και τη σκανδαλώδη αδιαφορία ΥΕΝ – υπηρεσιών, είχαμε απέναντί μας (όπως και σε όλες τις μάχες που δώσαμε για τα ναυτεργατικά δικαιώματα μια ΠΝΟ η οποία παραδομένη στη γραμμή των εφοπλιστικών συμφερόντων υποστήριζε ότι ΠΕΝΕΝ – Νταλακογεώργος τραβάνε το σχοινί και θα το σπάσουνε με αποτέλεσμα εκατοντάδες ναυτεργάτες να χάσουν τη δουλειά τους (έτσι φαίνεται αντιλαμβάνονται τον αγώνα για την υπεράσπιση των ναυτεργατικών δικαιωμάτων).
Υπεράνω όλων η εμπάθεια!
Το χειρότερο όλων σε αυτήν τη μετωπική σύγκρουση του κλάδου μας και εκατοντάδων μελών μας είναι ότι εναντίον μας τάχθηκε και το μπλοκ των διοικήσεων των τριών σωματείων που ανήκουν στο ΠΑΜΕ, οι οποίοι όφειλαν να είναι μαζί με την ΠΕΝΕΝ στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, όμως ερμήνευαν τα βήματα αποκατάστασης των δικαιωμάτων των μελών μας (πρωτοστατούντος του προσώπου που έκανε πρόσφατα μεταγραφή από τις δυνάμεις αυτές και προσχώρησε σε έμμισθο και ακριβοπληρωμένο πόστο στον σκληρό μηχανισμό της ΠΝΟ) ότι τάχα υπογράφουμε συμβάσεις και μισθούς με την ανωτέρω εταιρεία κατά παράβαση της ισχύουσας ΣΣΕ, για συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, πίσω από την «καλή» ΠΝΟ και πολλά πολλά ακόμη!
Η επιλογή μας να βάλουμε μαζί με εμάς τον κλάδο μας μπροστά στους καταπέλτες, στις επισχέσεις εργασίας, στο συνδικαλιστικό μπλόκο, στις στάσεις εργασίας, στις πολύμορφες κινητοποιήσεις μας, καταφέραμε και είμαστε το μοναδικό σωματείο που συγκρουστήκαμε με το κυβερνητικό – εφοπλιστικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο και μπορούμε εν έτει 2022 (ύστερα από επτά χρόνια) να ισχυριστούμε δημόσια, κάνοντας έναν απολογισμό στον κλάδο μας και όλους τους ναυτεργάτες, ότι αυτή η μακροχρόνια σκληρή αποφασιστική μάχη στέφθηκε με τεράστια επιτυχία!
Μια τέτοια σημαντική δράση και επιτυχία στο πλαίσιο ενός σωματείου είναι πρωτόγνωρη για τον ναυτεργατικό χώρο και πρέπει να ανατρέξουμε στο μακρινό 1978-1982 για να βρούμε κάτι ανάλογο και προφανώς δεν αποτελεί καθόλου επίτευγμα ενός και μόνο ατόμου… όπως ανόητα και τεχνηέντως διαφημίζουν οι εχθροί, οι αντίπαλοι και οι άσπονδοι φίλοι μας!
Από αυτές τις μάχες που έγιναν σε δύσκολες και αντίξοες συνθήκες στις περισσότερες των περιπτώσεων ωφελήθηκαν όχι μόνο τα μέλη της ΠΕΝΕΝ, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των ναυτεργατών που αποτελούν τα πληρώματα αυτής της εταιρείας!
Αυτή η ταξική – αγωνιστική γραμμή μας τόσο απέναντι στην αντεργατική βαρβαρότητα της συγκεκριμένης εταιρείας όσο και γενικότερα απέναντι στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και την εκάστοτε αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική δεν οικοδομήθηκε με αναφορές του παρελθόντος, με τις παρακαταθήκες των προηγούμενων χρόνων, δεν έγινε με μπούρδες και επαναστατικά λογύδρια, χτίστηκε με συστηματική μεθοδική προσπάθεια βήμα το βήμα πριν απ’ όλα στην οικοδόμηση μιας αγωνιστικής αλληλένδετης σχέσης με τον κλάδο μας και με όλους τους ναυτεργάτες. Η προσπάθεια αυτή είναι μακροχρόνια, καθημερινή, επίμονη, συστηματική ώστε να αποκτηθεί απόλυτα η εμπιστοσύνη των μελών μας στο ιστορικό τους σωματείο, να κατανοήσουν και να πιστέψουν βαθιά στον αυτοτελή ρόλο της ένωσής μας, να απαλλαγούν από τον φόβο, να σπάσουν τα δεσμά της τρομοκρατίας, της καταπίεσης, της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας!
Το εγχείρημα δύσκολο – για πολλούς, ακόμη και μες στον κλάδο μας, φάνταζε ακατόρθωτο.
Σε αυτή την κατεύθυνση για τη συσπείρωση, την ενότητα, την οργάνωση και την ανάπτυξη της μαχητικής δράσης (χωρίς να έχουμε κρύψει ποτέ την ξεκάθαρη πολιτική μας θέση – ταυτότητα) πέρυσι τον Ιούνη κάναμε ένα ιστορικό βήμα ως κλάδος, ως σωματείο, ως διοίκηση, βγαίνοντας δυναμικά μόνοι μας στο προσκήνιο απέναντι στον αντιδραστικό νόμο Χατζηδάκη που ήταν υπό ψήφιση και η προκηρυγμένη απεργία ματαιώθηκε από όλες τις άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις!
Αυτό επιβεβαιώνει το τεράστιο ποιοτικό άλμα μας στην οργάνωση, την απήχηση, την αγωνιστικότητα και τη δράση της ΠΕΝΕΝ.
Από τον περασμένο Ιούνη έως σήμερα η ΠΕΝΕΝ αυτοτελώς πραγματοποίησε πολλές δεκάδες στοχευμένες δράσεις – κινητοποιήσεις και αγώνες σε πλοία της Sea Jets για πλήθος προβλημάτων που αντιμετώπιζαν τα μέλη μας και όλοι οι ναυτεργάτες.
Η αναγνώριση πλέον της ΠΕΝΕΝ ως του πιο μάχιμου αγωνιστικού τμήματος στο ναυτεργατικό σ.κ. δεν περιορίζεται στα χιλιάδες μέλη μας αλλά επικυρώνεται και επιβραβεύεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των εν ενεργεία και συνταξιούχων ναυτεργατών!
Επειδή η ζωή διδάσκει ότι τα πάντα ρει (Ηράκλειτος), αυτός ο δεσμός αναγνώρισης και καταξίωσης έχουμε επίγνωση ότι δοκιμάζεται καθημερινά στη ζωή. Για τον λόγο αυτό η γραμμή, η οργάνωση, οι διεκδικήσεις και ο πρωτοπόρος αγώνας μας θα πρέπει να συνεχιστούν έχοντας σταθερή προσήλωση στη μάχη για τα ναυτεργατικά και εργατικά προβλήματα.
