«Όσο σεβαστός κι αν είναι ο προσωπικός σεξουαλικός προσδιορισμός, σε αντίθεση με την απαράδεκτη ομοφοβία και τον αντίστοιχο ρατσισμό, δεν δικαιολογεί την παραμόρφωση της γονικής σχέσης ανάμεσα στα δύο φύλλα, ανεξάρτητα αν υπάρχει γάμος ή όχι. Αν είναι προϊόν επιλογής και των δύο φύλων ή όχι».
Τα λόγια ανήκουν στον βουλευτή του ΚΚΕ, Εμμανουήλ Συντυχάκη, ο οποίος -ζητώντας αρχικά την αντιστροφή της στόχευσης του νομοσχεδίου, δηλαδή, πρωτίστως να ενισχυθούν οι δομές στέγασης και περίθαλψης παιδιών- εξέφρασε τις σοβαρές επιφυλάξεις του Περισσού για ένα ακόμα προοδευτικό σχέδιο νόμου.
Μοναδικό επιχείρημα του ΚΚΕ ήταν η γονική σχέση ανάμεσα στα δύο φύλα που παραπέμπει στο αναχρονιστικό σχήμα περί προτύπων που έχει ορίσει η φύση για τον άνθρωπο. Η -κατά πολλούς- αντιεπιστημονική τοποθέτηση του ΚΚΕ έρχεται να προστεθεί σε όσες προηγήθηκαν κατά την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, δηλαδή νομοσχεδίων που ευθυγραμμίζονται πλήρως με τις επιταγές του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
«Κυρίες και κύριοι», είπε απευθυνόμενος στο Σώμα ο κ. Συντυχάκης, «το ΚΚΕ τολμά να πει όλα όσα οι υπόλοιποι κρύβουν πίσω από το δάχτυλό τους». «Ακροβατώντας μεταξύ σφύρας και άκμονος, για τις αιτίες που αντικειμενικά οξύνουν το θέμα της παιδικής προστασίας που βρίσκεται ο πυρήνας στην ίδια τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος, σε αυτή τη σαπίλα, την απανθρωπιά που τον διακρίνει….» κατέληξε, αναπτύσσοντας περαιτέρω το αφήγημα του υπαίτιου για όλα καπιταλισμού.