Αλήθεια όλα αυτά έχουν καμία ουσιαστική σημασία ή σε δουλειά να βρισκόμαστε;
Διαβάζουμε πως ο περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης έλαβε το μετάλλιο της Εκκλησίας της Ελλάδος σε ειδική τελετή στο μέγαρο της Αρχιεπισκοπής από τον κ. Ιερώνυμο.
Όλα αυτά για τη στήριξη της Περιφέρειας στη διοργάνωση της μουσικής εκδήλωσης «Για την Πίστη και της Λευτεριά», που έγινε τον Σεπτέμβριο στο Παναθηναϊκό Στάδιο με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Δεν έλειψαν και οι αβροφροσύνες (βεβαίως βεβαίως) από τον κ. Πατούλη προς την Εκκλησία με αναφορές στο «πολιτιστικό και ιστορικό κεφάλαιο της χώρας» αλλά και την συμπόρευση Εκκλησίας και Περιφέρειας στο μέλλον.
Η αλήθεια είναι πως επί κυβέρνησης Μητσοτάκη πρωί-μεσημέρι-βράδυ γίνεται παρέλαση από την Αρχιεπισκοπή στελεχών της ΝΔ και υπουργών που «ένας Θεός ξέρει» προς τι αυτός ο εναγκαλισμός.
Δεν έχουν άλλες δουλειές; Αποβλέπουν σε φωτογραφίες για να απευθυνθούν στο εκλογικό τους σώμα;
Μπορεί η Αττική να υπολείπεται έργων, να υπολείπεται μακροπρόθεσμων σχεδιασμών και κοινωνικής πολιτικής αλλά οι φωτογραφίες, φωτογραφίες!
Τι σημασία έχουν τα μετάλλια όταν σε μια βροχή κινδυνεύει να πνιγεί κόσμος;
Εκτός και αν ελλείψει έργου, το μόνο που μένει είναι η προπαγάνδα, οι φιέστες και οι αβροφροσύνες για να απασχολούν τα μέσα ενημέρωσης, τα παραταξιακά φυλλάδια και τον τοπικό Τύπο.
Και βέβαια ο καθένας μπορεί να εκφράζει όποια θρησκευτικότητα θέλει, αλλά ας απογαλακτιστούν κάπως τα συντηρητικά στελέχη από την Εκκλησία.
Το ίδιο ισχύει και για την Εκκλησία που μάλλον πρέπει να απέχει από την πολιτική και να συνεχίζει το έργο της χωρίς τυμπανοκρουσίες, με ουσία και σεμνότητα.
Τα υπόλοιπα είναι για το θεαθήναι…
Κάποιος πρέπει να τους μιλήσει για το διαχωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος, έννοια που πιστώνεται στα γραπτά του Άγγλου φιλόσοφου Τζον Λοκ (1632-1704).
Εκτός και αν βρισκόμαστε ακόμα στον προηγούμενο αιώνα… στον 16ο…
