Πρόκειται για τον παλιό- γνωστό ποινικό, Βασίλη Βαρελά, που μετά από πολυετή κράτηση (για υποθέσεις ναρκωτικών και εκβιασμών) αποφυλακίστηκε πριν από ένα χρόνο (με βάση το νόμο Παρασκευόπουλου) έχοντας σοβαρή αναπηρία 85%, αλλά σήμερα βρίσκεται πάλι έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού.
Ο «Μπιλ ο Καναδός», όπως ήταν το προσωνύμιο του 55αρη σήμερα, Βασίλη Βαρελά, ο οποίος υπήρξε προσωπικός κασκαντέρ του Τσακ Νόρις, αντικαθιστώντας τον σε επικίνδυνες σκηνές ταινιών του ’80, ξεκίνησε από την περασμένη Δευτέρα απεργία πείνας .
Ζητά την αποφυλάκιση του, καθώς όπως ισχυρίζεται κατηγορήθηκε αναίτια , γι αυτό που είναι και γιατί ποτέ δεν συνεργάστηκε με την αστυνομία, και συνελήφθη και φυλακίστηκε παράνομα με αποτέλεσμα να κινδυνεύει σοβαρά η ζωή του.” Κάθε μέρα που περνάει από εδώ και πέρα , λόγω της εξαιρετικά βεβαρημένης κατάστασης της υγείας μου, θα είναι μια μάχη μέχρι την ελευθερία ή τον θάνατο… Όσο καθυστερούν οι δικαστές του συμβουλίου να αποφασίσουν , γίνονται ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας μου. Το αίμα μου θα είναι στα χέρια τους”, αναφέρει σε έγγραφη δήλωση του μετά και την απορριπτική για το αίτημα αποφυλάκισης του πρόταση του εισαγγελέα .
Με εκδικούνται για το παρελθόν
Αναφερόμενος ο ίδιος στα γεγονότα που τον οδήγησαν ξανά πίσω στη φυλακή, υποστηρίζει:
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αδικία από το να σου παίρνουν πίσω την ελευθερία σου , μόνο και μόνο για να σε εκδικηθούν για το παρελθόν σου
Το 2016 μετά από περισσότερα από 15 χρόνια φυλακής , αποφυλακίστηκα βάση του νόμου Παρασκευόπουλου, έχοντας 85% αναπηρία (καρκίνο στο λάρυγγα, ο οποίος μου έχει στερήσει την δυνατότητα της ομιλίας καθώς έχω τρύπα στο λαιμό)
Ο νόμος Παρασκευόπουλου (που πολεμήθηκε από το σύστημα προβάλλοντας 3-4 υποθέσεις που εγκλημάτησαν , ως γενικό κανόνα) έδωσε την δυνατότητα σε εκατοντάδες από εμάς τους παλιούς κρατούμενους που είχαμε ξεχαστεί για δεκαετίες στην φυλακή, να αποκτήσουμε ξανά δικαίωμα στην ζωή.
Μετά την αποφυλάκισή μου , μου επιβλήθηκε κατ΄οίκον περιορισμός και επέστρεψα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Καλαμάτα, σε ένα μικρό αγρόκτημα μαζί με την γυναίκα μου και τον 9 χρονο γιό μου.
Πριν λίγες ημέρες συνέλαβαν την γυναίκα μου μαζί με ένα άλλο άτομο, για κατοχή μικροποσότητας ναρκωτικών και ενώ το άλλο άτομο κατέθεσε ότι η γυναίκα μου δεν είχε καμία σχέση με τα ναρκωτικά , εν τούτοις την κατηγόρησαν και την προφυλάκισαν.
Παράλληλα οργανώθηκε πρωτοφανή επιχείρηση από ΕΚΑΜ που εισέβαλαν στο σπίτι μου , σπάζοντας πόρτες και παράθυρα , ενώ οι ίδιοι οι αστυνομικοί του ΑΤ Καλαμάτας μου φώναζαν από απόσταση «Παραδώσου θα σε σκοτώσουν».
Στην έρευνα στο σπίτι μου δεν βρέθηκε το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ και ενώ περίμενα να με αφήσουν για να ασχοληθώ με την σύλληψη της γυναίκας μου (η οποία έχει και αυτή σοβαρά προβλήματα υγείας, καθώς ο οργανισμός της τρώει τον ιστό της με αποτέλεσμα να έχει τρύπα στον ουρανίσκο) , τελικά πληροφορούμαι έκπληκτος ότι μου ορίζεται εγγύηση 30.000 ευρω.
Ήταν αδύνατο να συγκεντρώσω αυτό το ποσό και αναγκάστηκα να βάλω υποθήκη το σπίτι μου. Βγαίνοντας όμως από το συμβολαιογραφείο που είχα πάει για τα χαρτιά της υποθήκης, με περιμένει δεύτερη έκπληξη.
Άνδρες της ασφάλειας με περικυκλώνουν και με συλλαμβάνουν με το πρόσχημα ότι είχε περάσει η προθεσμία καταβολής της εγγύησης (εντωμεταξύ το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε 4 ώρες μετά την σύλληψή μου!)
Όλο το παιχνίδι ήταν στημένο εις βάρος μου .Ακόμα και οι δικηγόροι μου έπαθαν σοκ , όταν ενημερώθηκαν ότι με έχουν συλλάβει έξω από το συμβολαιογραφείο και με οδηγούν στον Κορυδαλλό.
Η εξήγηση είναι απλή
Πληρώνω το γεγονός ότι με λένε Βαρελά Βασίλη και δεν συνεργάστηκα ποτέ με την αστυνομία.
Ούτε να ξαναβαπτιστώ μπορώ , ούτε όμως και να με δικάζουν διαρκώς για καταστάσεις που έγιναν στο παρελθόν και πλήρωσα το τίμημα περνώντας την μισή μου ζωή στην φυλακή
Μετά την αποφυλάκισή μου , επέλεξα να αποσυρθώ για τα χρόνια που μου μένουν και να ζήσω με την οικογένειά μου στο αγρόκτημα.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να δίνεις σε κάποιον την ελευθερία του , μόνο και μόνο για να του την στερήσεις ξανά με τον πιο άδικο τρόπο.
Αυτή την στιγμή έχω καταθέσει ξανά αίτηση αποφυλάκισης αλλά ο εισαγγελέας ήδη έχει κάνει απορριπτική πρόταση και τώρα η τελική απόφαση είναι του συμβουλίου.
Κάθε μέρα που περνάει η υγεία μου επιδεινώνεται και η αδικία με πνίγει.
Επειδή δεν είμαι διατεθειμένος να αργοπεθάνω περιμένοντας , από την Δευτέρα 18/12/2017 ξεκινάω ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ με αίτημα την αποφυλάκισή μου
Κάθε μέρα που περνάει από εδώ και πέρα , λόγω της εξαιρετικά βεβαρημένης κατάστασης της υγείας μου, θα είναι μια μάχη μέχρι την ελευθερία ή τον θάνατο…
Όσο καθυστερούν οι δικαστές του συμβουλίου να αποφασίσουν , γίνονται ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας μου.
Το αίμα μου θα είναι στα χέρια τους».
ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: «Αδικία έξις υπεροπτική νόμων» , Πλάτων
Σε δήλωση του σχετικά με την υπόθεση Βαρελά, ο γνωστός δικηγόρος, Φραγκίσκος Ραγκούσης, υποστηρίζει:
«Ο Βασίλης Βαρελάς είναι ακόμα ένα θύμα της προσπάθειας δαιμονοποίησης του «νόμου Παρασκευόπουλου». Με μία αίολη κατηγορία που κανένας Δικαστής που τιμά το λειτούργημά του δεν θα μπορέσει να τον καταδικάσει, βρίσκεται προφυλακισμένος εκ νέου στις Φυλακές Κορυδαλλού. Με ποσοστό αναπηρίας 85% και το ρολόι της ζωής του να μετρά δυστυχώς αντίστροφα ο χρόνος μετρά διπλά εναντίον του αφού ο εγκλεισμός του επιβαρύνει όλο και περισσότερο την υγεία του και ακόμα και το Νοσοκομείο των Φυλακών δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει πληθώρα καταδικαστικών αποφάσεων όσον αφορά την κράτηση ατόµου µε σοβαρή αναπηρία, θεωρώντας ότι «αυτή συνιστά εξευτελιστική μεταχείριση αντίθετη στο άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύµβασης ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου, όταν γίνεται σε συνθήκες ακατάλληλες για τον βαθµό και το είδος της αναπηρίας, µε δυσµενείς συνέπειες για την εξυπηρέτηση αναγκών της καθηµερινότητας του κρατουµένου και την υγεία του». Σε περιπτώσεις όπως του Βαρελά δε, από τις ελάχιστες καταγεγραμμένες με τόσο υψηλό ποσοστό αναπηρίας, έχει αποφανθεί ότι «σε «ειδικές περιπτώσεις», κατά τις οποίες η κατάσταση της υγείας του κρατουµένου είναι «παντελώς ασυµβίβαστη» µε την κράτησή του, το άρθρο 3 δύναται να απαιτεί την αποφυλάκιση του εν λόγω προσώπου υπό ορισµένες προϋποθέσεις».
Έχοντας πλέον πάρει την μεγάλη απόφαση να ξεκινήσει απεργία πείνας, όχι για εκβιασμό όπως πολλοί θα προτρέξουν να πουν, αλλά σαν έσχατο μέσο κραυγής και απόγνωσης, οφείλουμε να σκύψουμε πάνω από το αίτημα του καθώς κάθε περίπτωση είναι μοναδική και τέτοιες καταστάσεις αποτελούν ξεκάθαρα πληγή στο δικαιϊκό μας σύστημα» .