Η αραβοϊσραηλινή έχθρα βαστάει αμείωτη από τις αρχές του 20ου αιώνα, όμως η προσέγγιση του Ισραήλ με τις μοναρχίες του Κόλπου αποτελεί μια στρατηγική επιλογή που πλέον αποφέρει τους πρώτους καρπούς. Συγκολλητικός παράγοντας σε αυτή την ομολογουμένως όχι τόσο αναπάντεχη προσέγγιση είναι το Ιράν.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal, στρατιωτικοί των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας πραγματοποίησαν μυστική συνάντηση στην παραθαλάσσια πόλη Σαρμ Ελ Σέιχ στην Αίγυπτο. Στο «μενού» των τριών χωρών βρέθηκε το Ιράν και οι πολιτικές του για τη Μέση Ανατολή. Οι τρεις αυτές χώρες αντιλαμβάνονται ως απειλή τον ρόλο του Ιράν και στοχεύουν να ανασχέσουν έναν υποθετικά θανάσιμο για αυτές κίνδυνο.
Η συνάντηση που διεξήχθη προηγήθηκε της αναμενόμενης επίσκεψης του Μπάιντεν στη Σαουδική Αραβία, όπου σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες θα συζητηθεί το ενδεχόμενο ευρύτερων στρατιωτικών συμμαχιών και συνεργασιών εναντίον του Ιράν. Πρώτη στη λίστα βρίσκεται η δημιουργία μιας ενιαίας αντιαεροπορικής άμυνας ενώ όπως ανέφερε ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα Β΄ δεν αποκλείεται η δημιουργία ενός «ΝΑΤΟ της Μέσης Ανατολής».
Αξίζει να σημειωθεί πως οι εξελίξεις αυτές δεν γίνονται σε κενό χρόνο. Η κατάρρευση των συζητήσεων για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι σχεδόν βέβαιες. Σε περίπτωση αμετάκλητης αποτυχίας των διαπραγματεύσεων, η απόκτηση πυρηνικής βόμβας από το Ιράν πρέπει να θεωρείται μονόδρομος. Τότε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία είναι πολύ πιθανό να επιδιώξει να αποκτήσει πυρηνικά, αυξάνοντας τη διάδοση της επικίνδυνης αυτής τεχνολογίας αλλά και ενός ατυχήματος.
Γιατί συμμαχεί η Σαουδική Αραβία με το Ισραήλ
Τα αίτια της προσέγγισης των δύο πλευρών είναι πως οι μοναρχίες του Κόλπου μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003, την Αραβική Άνοιξη (2011-2) και τον εμφύλιο στη Συρία νιώθουν την γη να τρέμει κάτω από τα πόδια τους. Αυτό διότι μια μεγάλη μειονότητα Σιιτών Μουσουλμάνων κατοικούν στα παράλια του Περσικού Κόλπου και απέναντι από τις ακτές του ομόθρησκου Ιράν. Στον αντίποδα το Ισραήλ από τη στιγμή που συγκροτήθηκε παλεύει ώστε να μην μείνει πίσω στρατιωτικά, μια και οι εκεί σχεδιαστές πολιτικής πιστεύουν πως μάχονται για την επιβίωση του μοναδικού εβραϊκού κράτους.
Ωστόσο, το παλαιστινιακό αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα θέματα στην αραβική πολιτική σκηνή. Οι Παλαιστίνιοι έχουν αποδείξει πως οι δυνατότητες τους δύσκολα προεξοφλούνται. Έχουν αποδείξει πως μπορούν να αντέξουν τα ισραηλινά χτυπήματα και να απαντήσουν, όχι βέβαια επί ίσοις όροις.
Εν τούτοις, όσο οι Παλαιστίνιοι αντιδρούν στην ισραηλινή καταπίεση, τόσο οι μοναρχίες του Κόλπου θα βρίσκουν δύσκολο να δικαιολογούν στο εσωτερικό τους τη στήριξη και τη συνεργασία με το Ισραήλ.