Ο γηραιός γερουσιαστής δίνει πολιτικό σήμα σε όσους (και είναι πολλοί) απογοητεύτηκαν από τους Δημοκρατικούς.
Τόσο στη φυσική όσο και στην πολιτική είναι νόμος ότι κάθε δράση φέρνει και αντίδραση. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου οι Δημοκρατικοί ψηφοφόροι μετά την ολοκληρωτική ήττα τους στις τελευταίες εκλογές εμφανίζονται εν μέσω της επέλασης της μαυρίλας του τραμπισμού προετοιμασμένοι για μια στροφή προς την πιο ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματος, αυτή που εκφράζουν ο ανεξάρτητος γερουσιαστής του Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς και η βουλεύτρια της Νέας Υόρκης Αλεξάντρια Οκάσιο Κορτέζ.
Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αλλά και οι χρήστες των σόσιαλ μίντια τις προηγούμενες μέρες δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν το πολυπληθές κοινό που συμμετείχε στις συγκεντρώσεις του γερουσιαστή, με τη συμμετοχή της βουλεύτριας σε αρκετές πόλεις, από τις οποίες πέρασε στο πλαίσιο της διάρκειας ενός μήνα περιοδείας με την ονομασία «Πολεμήστε την ολιγαρχία» (Fight οligarchy). Σε κάποιες από τις εκδηλώσεις ο Μπέρνι Σάντερς κατάφερε να συγκεντρώσει μεγαλύτερα πλήθη από όσα η Κάμαλα Χάρις στο αποκορύφωμα της προεκλογικής εκστρατείας της για τον Λευκό Οίκο ή ακόμη και από τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ. Σε πολλές συγκεντρώσεις τον πλαισίωσαν κι άλλοι ομιλητές από την αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος, πλην της βουλεύτριας, και σε γενικές γραμμές οι παρεμβάσεις του αποτιμήθηκαν θετικά δεδομένου του πολιτικού αλλά και του οικονομικού κλίματος που επικρατούν στις ΗΠΑ, ενώ παράλληλα προκάλεσαν μια γενικότερη κινητοποίηση της –κατά γενική ομολογία– απελπισμένης και πολιτικά χρεοκοπημένης ηγεσίας των Δημοκρατικών.
Στόχος ο Τραμπ
Ο βασικός στόχος του Μπέρνι Σάντερς ήταν φυσικά ο Τραμπ αλλά και συνολικά οι Ρεπουμπλικανοί, καθώς κι αυτό που πλέον εκφράζει η νέα αμερικανική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση των ολιγαρχών. Σε περισσότερες από δώδεκα συγκεντρώσεις που πραγματοποίησε με ιδιαίτερη ορμή και πάθος, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, ο Σάντερς ανέπτυξε τα διαχρονικά επιχειρήματά του υπέρ της ασφάλισης υγείας για όλους τους Αμερικανούς και τις θέσεις του για δωρεάν δίδακτρα σε κολέγια και επαγγελματικές σχολές, για τα προγράμματα κοινωνικής στέγασης και στέγασης για όλους και για φορολόγηση του πλούτου.
Το αφήγημά του όμως εμφανίστηκε εμπλουτισμένο με μια αίσθηση επείγοντος αλλά και με μια έγκυρη περιγραφή της κατάστασης όπως αυτή διαμορφώνεται τόσο από τον Τραμπ όσο και από τον Ιλον Μασκ σε σχέση με τη διάλυση των ομοσπονδιακών υπηρεσιών, τις βαθιές περικοπές και τον αντίκτυπο που έχουν οι αποφάσεις τους στην καθημερινότητα των Αμερικανών. Σύμφωνα με τον Μπέρνι Σάντερς: «Αυτήν τη στιγμή στην Αμερική, οι άνθρωποι που βρίσκονται στην κορυφή δεν ήταν ποτέ, ποτέ στην ιστορία της χώρας μας, τόσο καλά. Αυτοί οι τύποι κυριολεκτικά δεν ξέρουν τι να κάνουν με τα χρήματά τους. Αγοράζουν μια έπαυλη, δύο επαύλεις, δεν τους φτάνουν. Παίρνουν πέντε επαύλεις. Θέλουν να μετακινηθούν; Εχουν τα δικά τους τζετ αεροπλάνα, έχουν τα δικά τους ελικόπτερα. Στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία, στα καλύτερα κολέγια. Πηγαίνουν διακοπές, δεν πάνε σε κάνα φτηνό μοτέλ. Εχουν τα δικά τους νησιά κι έτσι, για πλάκα, οι πολύ πλούσιοι αποφασίζουν να κάνουν και μια βόλτα στο Διάστημα».
Επί χρόνια ο Σάντερς προειδοποιούσε για τον ολοένα αυξανόμενο κίνδυνο δημιουργίας μιας ολιγαρχίας και τόνισε ότι «δεν χρειάζεται να κάνω τίποτε για να εξηγήσω τι εννοούσα». Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, τον Ιανουάριο παρακολούθησε από την πρώτη σειρά την ορκωμοσία του Τραμπ, στην οποία ο πρόεδρος ορκιζόταν ανάμεσα στον Τζεφ Μπέζος, τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ και τον Ιλον Μασκ, ενώ από πίσω του ήταν καμιά δεκαριά ακόμη δισεκατομμυριούχοι σε παράταξη. Αλλωστε και από την ονομασία της η περιοδεία του γερουσιαστή έχει σκοπό να αντιταχτεί στην ολιγαρχική συγκέντρωση της εξουσίας και στον αυταρχισμό που έχει τεχνοκρατικό προσωπείο (Μασκ και DOGE).
Οργή στη βάση
Η επιτυχία των συγκεντρώσεων του Σάντερς ώθησε το Δημοκρατικό Κόμμα να προσπαθήσει να καρπωθεί την κινητοποίηση της βάσης παραδοσιακών ψηφοφόρων του, που όμως είναι πλήρως απογοητευμένοι από την πορεία της πολιτικής του κόμματος όπως φάνηκε στις εκλογές αλλά και όπως καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις. Ετσι ανακοινώθηκε σειρά συγκεντρώσεων με υποψηφίους του κόμματος που θα κατέβουν σε περιφέρειες στις ενδιάμεσες εκλογές και στις οποίες, στις τελευταίες εκλογές, οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν με απειροελάχιστη διαφορά. Παρότι είναι αρκετά νωρίς για τις ενδιάμεσες εκλογές που θα γίνουν τον Νοέμβριο του 2026, η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος δεν φαίνεται να έχει και τίποτε να χάσει, καθώς οι μετρήσεις είναι εναντίον τους εμφατικά. Η οργή που επικρατεί στις τάξεις των ψηφοφόρων του κόμματος αλλά και των μικρών στελεχών για την απόφαση του ηγέτη των Δημοκρατικών στη Γερουσία Τσακ Σούμερ να υποστηρίξει το νομοσχέδιο των Ρεπουμπλικανών για τις δαπάνες ώστε να αποφευχθεί το κλείσιμο της κυβέρνησης ήταν τόσο μεγάλη που τον ανάγκασε να ακυρώσει κάποιες από τις δημόσιες εμφανίσεις του. Παράλληλα, το πρόβλημα του κόμματος γίνεται καλύτερα κατανοητό από το γεγονός ότι τόσο σε Γερουσία και Βουλή οι Δημοκρατικοί έχουν ουσιαστικά αποκλειστεί από την παραγωγή νομοθετικού έργου, οπότε δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των ψηφοφόρων τους, ο αριθμός των οποίων ούτως ή άλλως βαίνει μειούμενος.
