Πόσες φορές μπορείς να δολοφονήσεις έναν άνθρωπο; Στην περίπτωση του Κάρλο Τζουλιάνι καμία γιατί για εμάς είναι αθάνατος.
Σαν σήμερα, στις 20 Ιουλίου 2001 ο ιταλός φοιτητής Κάρλο Τζουλιάνι πέφτει νεκρός από τη σφαίρα του αστυνομικού Μάριο Πλακανίκα ο οποίος τον δολοφόνησε εν ψυχρώ και εξ επαφής στην πλατεία «Gaetano Alimonda» της Γένοβα.
Χιλιάδες κόσμου είχε βρεθεί εκείνο το τριήμερο στη Γένοβα για να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις κατά των ηγετών της G8. Το αντί-ιμπεριαλιστικό κίνημα μαζί με φοιτητές αλλά και απλό κόσμο διαμαρτυρονταν ενάντια στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό για τρεις ημέρες αντιστεκόμενοι σε μια τεράστια αστυνομική δύναμη με τους καραμπινιέρους να είναι ανεξέλεγκτοι.
Στο μεγάλο λιμάνι της βορειοδυτικής Ιταλίας οι οκτώ πιο «ισχυροί» ηγέτες του πλανήτη θα σχεδίαζαν και θα αποφάσιζαν για το μέλλον των επόμενων γενιών. Ένα κοινωνικό πείραμα που θα εφαρμοζόταν οργανωμένα και συντεταγμένα από άκρη σε άκρη σε όλο τον πλανήτη και θα όριζε τις ζωές όλων μας. Δακρυγόνα, πανό, συνθήματα και στο έδαφος το άψυχο σώμα του Τζουλιάνι το οποίο είχε σκυλευτεί από τους αστυνομικούς και μετά την δολοφονία του.
Για τους αστυνομικούς δεν έφτανε μόνο να τον πυροβολήσουν. Έπρεπε ο οδηγός του περιπολικού να περάσει πάνω από το κορμί του όχι μία αλλά δύο φορές. Η επίσημη δικαιολογία ήταν πως ο Τζουλιάνι κρατούσε στα χέρια του έναν πυροσβεστήρα και κατευθυνόταν προς το αστυνομικό όχημα. Ο Μάριο Πλακανίκα τρομοκρατήθηκε και τον πυροβόλησε εξ επαφής. Στην συνέχεια ο οδηγός έκανε όπισθεν και μετά πάλι εμπρός και τον συνέθλιψε. Ο κόσμος που ήταν μπροστά διέψευσε την εκδοχή της αστυνομίας υποστηρίζοντας πως ο Τζουλιάνι ήταν άοπλός και δεν κρατούσε τίποτα στα χέρια του. Και οι δύο ιατροδικαστές που εξέτασαν τη σωρό του μετά από αίτηση της οικογένειας συμφώνησαν πως η καρδιά του Κάρλο Τζουλιάνι χτυπούσε και μετά τον πυροβολισμό και πως το περιπολικό του έδωσε την χαριστική βολή.
Η δικαστής Ελένα Νταλόιζο πίστεψε την εκδοχή των αστυνομικών και αθώωσε τον Πλακανίκα κάνοντας λόγο για εξοστρακισμό της σφαίρας απορρίπτοντας τις εκθέσεις των δύο ιατροδικαστών. Όπως, φαίνεται η επιλογή του εξοστρακισμού της σφαίρας αποτελεί σύνηθες ελαφρυντικό επιχείρημα της αστυνομίας σε δολοφονίες που διαπράττει η ίδια.
Ο θάνατος του 23χρονος Κάρλο Τζουλιάνι δεν έμεινε αναπάντητος. Σε όλον τον κόσμο έγινε γνωστή η δολοφονία του πυροδοτώντας μια σειρά από αντιδράσεις και εξεγέρσεις. Οι τοίχοι γέμισαν με συνθήματα «ο Carlo ζει» ενώ πολλοί καλλιτέχνες τραγούδησαν την ιστορία του. Ο Κάρλο Τζουλιάνι είναι ένας από τους δικούς μας νεκρούς και αυτοί οι δρόμοι θα είναι πάντα δικοί μας.
