Στις 12 Μαρτίου του 1938 γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου ένας από τους πιο σημαντικούς στιχουργούς και ποιητές της Ελλάδας, ο Μάνος Ελευθερίου.
Με αφορμή τη γενέθλιο ημέρα του δημοσιεύουμε ένα ιδιόχειρο σημείωμα του φίλου του, ποιητή, Γιώργου Μαρκόπουλου, που χάρισε στην αδερφή του Μάνου Ελευθερίου, Λιλή Ελευθερίου, ενθυμούμενος μια από τις τηλεφωνικές τους συνομιλίες.
“Άνθη για τον Μάνο”
Κάθε Κυριακή το πρωί, όπως χρόνια το συνήθιζε, ο Μάνος Ελευθερίου, καλώντας μεταξύ άλλων φίλων και εμένα στο τηλέφωνο, μας διάβαζε της εβδομάδας που πέρασε, την «λογοτεχνική σοδειά», οπότε εγώ, από μια φιλοπαίγμονα διακρινόμενος διάθεση, και κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνω, κάποια φορά, αντί για «εμπρός», «ποιος επιχειρεί να παραβιάσει -του είπα- την θύρα του χρηματοκιβωτίου μου;». Και ο Μάνος ξαφνιασμένος τάχα, «παιδί μου, η ώρα είναι δέκα και μισή», μου απάντησε «οι εκκλησίες έχουν και την δεύτερη λειτουργία τους τελειώσει, κι εσύ κοιμάσαι ακόμη και μάλιστα ονειρεύεσαι ότι έχει και χρηματοκιβώτιο; Ούτε πουγκί από δέρμα ποιότητος αισχίστης δεν έχεις, σε χωριό ορεινό της Καππαδοκίας».
Κλείσαμε. Και τώρα που τα γράφω όλα αυτά, την ημέρα που πληροφορήθηκα το αναπάντεχο φευγιό του από τον κόσμο τούτο, θυμάμαι. Μια συννεφιά ζεστή, καλοκαιρινή επικρατούσε έξω, ανώ στο απέναντι μπαλκόνι, ένα ραδιόφωνο το «αυτές οι ξένες αγκαλιές» και αμέσως μετά, στην συνέχεια, το «έχεις μάτια το φεγγάρι/ κι είναι η νύχτα σπιτικό σου/ μα απ’ αυτά που μου ‘χεις πάρει/ τίποτα δεν είν’ δικό σου» έπαιζε βασανιστικά, πολύ βασανιστικά, χωρίς να φαίνονται πουθενά, χωρίς να φαίνονται πουθενά άνθρωποι, έπαιζε.
Στην πολυαγαπημένη μου Λιλή Ελευθερίου, με τις ευχές μου για κάθε καλό
Αθήνα, 12/2/2021
Γιώργος Μαρκόπουλος
Διαβάστε επίσης: Για το πολυπόθητο Μουσείο του Μάνου Ελευθερίου στη Σύρο
