Το νέο τραγούδι της -με τίτλο «Μόνο οι γενναίοι»- είναι ένα νοσταλγικό bolero που κρύβει μια μουσική ανατροπή αφού καταφέρνει να συνδυάσει το tango με λαϊκότροπα στοιχεία. Με αφορμή μιλάει στην Αφροδίτη Ερμίδη.
Τραγούδι που έγραψε και συνέθεσε η ίδια και ενορχήστρωσε ο Γιώργος Ζαχαρίου, είναι το πιο διαφορετικό και ίσως περισσότερο προσωπικό τραγούδι που μας έχει παρουσιάσει ως σήμερα η καλλιτέχνης. Παράλληλα η Σαλίνα Γαβαλά συνεχίζει την περιοδεία της με την ιδιαίτερη παράσταση «Όνειρα γλυκά» (ένα μιούζικαλ δωματίου, με στοιχεία αυτοβελτίωσης) με την Ελπίδα στο πλευρό της.
Μίλησέ μας για το νέο σου τραγούδι με τίτλο «Μόνο οι γενναίοι». Φαίνεται να είναι ένα αρκετά προσωπικό.
Είναι ένα απόλυτα προσωπικό βήμα αφού έγραψα εγώ τη μουσική και τους στίχους και σκηνοθέτησα αλλά και έκανα το μοντάζ στο video clip του τραγουδιού. Πρόκειται για ένα «βίντεο δρόμου» στο οποίο η ηρωίδα περιπλανιέται στην Αθήνα και βήμα-βήμα αφήνει πίσω το θυμό να σβήσει, μαζί με τις αναμνήσεις από τον έρωτα που την πλήγωσε και καταφέρνει να βρει τη δύναμη να συγχωρέσει και να ξαναγαπήσει. Κάτι που μόνο οι γενναίοι μπορούν.
Τι είναι αγάπη για σένα;
Μια δύναμη που σε κάνει χαρούμενο, δημιουργικό και γενναιόδωρο.
Τελικά ήταν η μουσική που σε κέρδισε από την υποκριτική;
Μέσα από τη μουσική κέρδισα μια νέα ματιά στην υποκριτική. Και με αυτό τον τρόπο πάντρεψα τις δυο μου αγάπες και νιώθω κερδισμένη, αφού κατάφερα να δημιουργήσω τα «Όνειρα γλυκά». Την μουσικο-θεατρική παράσταση αυτοβελτίωσης που είναι ένα νέο είδος και έχει γνωρίσει μεγάλη αποδοχή κι αγάπη. Η παράσταση αυτή, της οποίας το κείμενο έχω γράψει εγώ, συνδέεται με γνωστά κι αγαπημένα τραγούδια που μας έχουν στιγματίσει, είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας, ένας οδηγός αισιοδοξίας που έχει βοηθήσει πολύ κόσμο να αγαπήσει τον εαυτό του. Μαζί κι εμένα!
Μελίνα Κανά: “Τραγουδώ τις ανθρώπινες αξίες και τα συναισθήματα” [Συνέντευξη]
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας με τα «Όνειρα γλυκά». Μετά την Κύπρο έχουμε τώρα μια μικρή περιοδεία εντός Αττικής, ακολουθεί η Θεσσαλονίκη και από Οκτώβρη θα είμαστε και πάλι σταθερά σε ένα θεατρικό χώρο στο κέντρο, παρέα με την Ελπίδα (στο ρόλο του μελλοντικού εαυτού) και με τους μουσικούς μας.
Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη απέναντι στο κοινό του;
Ο ρόλος που θέλω εγώ σαν καλλιτέχνης να έχω είναι να ποιώ ήθος και αγωγή της ψυχής. Θέλω να μπορώ μέσω της τέχνης να βάζω ένα λιθαράκι για να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Δεν με απασχολεί τόσο το κομμάτι της ματαιοδοξίας, όσο της αισιοδοξίας. Θέλω να βοηθήσω να αγαπηθούμε, να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Αυτό χρειάζεται ο κόσμος. Δεν χρειαζόμαστε είδωλα να λατρεύουμε και να αποθεώνουμε. Χρειαζόμαστε να σεβόμαστε και να αγαπάμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Να συνειδητοποιήσουμε πως κρύβουμε μέσα μας ένα μικρό θεό!
Ποια νιώθεις τη πιο σημαντική επαγγελματική σου στιγμή μέχρι σήμερα;
Η πιο σημαντική στιγμή είναι κάθε στιγμή με αυτή την παράσταση. Γιατί νιώθω ότι έχω πετύχει όχι μόνο σαν καλλιτέχνης αλλά και σαν άνθρωπος.
