Η πρόταση του ΣΕΒ για επέκταση της ενοικίασης εργαζόμενων έρχεται μετά την νέα σχετική ΠΝΠ εν μέσω πανδημίας και προωθεί λογικές «μερικής ανεργίας» σε μία υπεργολαβική οικονομία, που θα οδηγήσει ξανά σε πάνω από 1 εκατομμύριο ανέργους και κάτω από το όριο της φτώχειας το 50% ή 60% των Ελλήνων, προειδοποίησε ο καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Σάββας Ρομπόλης μιλώντας την Τρίτη στον ρ/σ «Στο Κόκκινο».
Εάν δεν ενισχύσουμε την παραγωγή και συνεχίσουμε να είμαστε μία οικονομία με πυλώνα τον τουρισμό και τις υπηρεσίες, που δουλεύει έξι μήνες, τα μοντέλα δείχνουν ότι μπροστά μας είναι νέος κύκλος κρίσης και μνημονίων, προειδοποίησε ο κ. Ρομπόλης. Ξοδέψαμε πολλά για όλες αυτές τις τουριστικές εγκαταστάσεις, αλλά δεν αποδίδουν 12 μήνες, αλλά 6 μήνες, πρόκειται για παραγωγικό έλλειμμα, δεν υπάρχει εργοστάσιο ή μονάδα που να λειτουργεί 6 μήνες. Ακόμη περισσότερο, όταν ο τουρισμός των 6 μηνών δεν έχει συνδεθεί με την αγροτική παραγωγή και την μεταποίηση για να αυξηθεί η προστιθέμενη αξία του. Μελέτες έχουν δείξει ότι στα νησιά τα αγροτικά προϊόντα εισάγονται κυρίως από την Τουρκία και τα βιομηχανικά από τις χώρες προέλευσης των τουριστών που τα καταναλώνουν.
Αλλά αντί να συζητάμε αυτά, όπως είπε χαρακτηριστικά, συζητάμε την πρόταση του ΣΕΒ για ενοικίαση εργαζόμενων, που θέλει να διευρύνει τα σχήματα δανεισμού της εργασίας.
Σήμερα υπάρχει Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου εν μέσω πανδημίας, η ΠΝΠ 68 της 20ης Μαρτίου, που όχι μόνο δίνει δυνατότητα μεταφοράς προσωπικού σε εταιρείες του ίδιου ομίλου, αλλά πηγαίνει παραπέρα, σε συνεργαζόμενες ή και ανεξάρτητες επιχειρήσεις. Και η εμπειρία έχει δείξει ότι οι προτάσεις του ΣΕΒ πάντα έρχονται να νομιμοποιήσουν μία κατάσταση που εμβρυακά ήδη συμβαίνει στην πραγματικότητα, προειδοποίησε ο κ. Ρομπόλης, τώρα ζητά να νομιμοποιηθεί αυτό το πλαίσιο και να διευρυνθεί.
Πλέον δεν πρέπει να μιλάμε για μερική απασχόληση αλλά για μερική ανεργία, όπως το λένε ευθέως στη Γαλλία, θα έχουμε άνεργο εργατικό δυναμικό που κατά περίπτωση θα χρησιμοποιούμε μερικές ώρες ή ημέρες. Και το πηλίκο της διαίρεσης θα δίνει διεύρυνση των φτωχών εργαζόμενων και των φτωχών ανέργων, εάν έχουμε τώρα 40% κάτω από το όριο της φτώχειας (και αυτό επίσημα είναι 382 ευρώ το μήνα), αν εφαρμοστούν τέτοια πράγματα, μετά από 1-2 χρόνια θα μιλάμε για τοο 50% ή το 60%. Πώς μπορεί να λειτουργήσει μία οικονομία και μία κοινωνία με αυτούς τους όρους; Ανασφάλιστη, με ελάχιστα ή καθόλου εργασιακά δικαιώματα; αναρωτήθηκε ο κ. Ρομπόλης.
Η στρατηγική που επιδιώκουν είναι η εμβάθυνση της υπεργολαβικής οικονομίας και εάν το 2020 η ύφεση στην Ελλάδα φτάσει ή ξεπεράσει το 10% τότε μιλάμε για ανεργία της τάξης του 22%, δηλαδή πάνω από 1 εκατομμύριο Έλληνες. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για μία οικονομία που δίνει μόνο ένα χρόνο επίδομα ανεργίας; Στην Ελλάδα επίδομα ανεργίας παίρνει μόνο 1 στους 10 ανέργους, όπως υπογράμμισε.