Ομολογώ πως όταν άκουσα ότι ο Νίκος Ρωμανός κατηγορείται για την έκρηξη στην οδό Αρκαδίας με βάση ένα τμήμα αποτυπώματος σε μια πλαστική σακούλα συγκλονίστηκα κι αυτό για δύο λόγους: ο πρώτος είναι ότι ξύπνησαν προσωπικές μνήμες αλλά κυρίως γιατί είχα την αφελή πεποίθηση ότι σήμερα πλέον και μετά από μια σωρεία απαλλαγών σε παρόμοιες υποθέσεις η ελληνική Δικαιοσύνη, το δεδικασμένο για κάποιου είδους πειστήρια, η νομολογία, έχει λύσει αυτά τα ζητήματα, τα έχει ξεκαθαρίσει. Φαίνεται όμως πως έκανα πολύ μεγάλο λάθος γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση η εμπάθεια και η εκδικητικότητα απέναντι στον Νίκο Ρωμανό ξεπερνούν κάθε άλλο κριτήριο. Και πράγματι έχει «φταίξει» πολύ!
Οταν ήταν έφηβος βρέθηκε μάρτυρας στη δολοφονία από αστυνομικό του αδελφικού του φίλου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Και όπως φαίνεται θα πρέπει να πληρώνει ισόβια γι’ αυτό. Και καλά οι διωκτικές αρχές. Παρόμοια αντιμετώπιση είναι αναμενόμενη, αν και όχι ευκταία, όμως η «ανεξάρτητη δικαστική εξουσία»; Προφυλακίζει έναν άνθρωπο με αυτό το πειστήριο και μάλιστα κάποιον που έχει αποδείξει με κάθε δυνατό τρόπο ότι δεν είναι ύποπτος φυγής; Είμαι σίγουρη ότι ο Νίκος Ρωμανός αν φτάσει σε δίκη με μια στοιχειωδώς έντιμη έδρα θα αθωωθεί, το θέμα όμως δεν είναι μόνο αυτό. Ποιος θα τον αποζημιώσει για το απίστευτο ψυχικό κόστος στο οποίο τον υποβάλλουν; Γιατί πιστεύουν ότι είναι τόσο εύκολο πράγμα η φυλακή; Να σε βάζουν, να σε βγάζουν, να αναγκάζεσαι να κάνεις απεργίες πείνας για να διεκδικήσεις αυτά που νόμιμα δικαιούσαι; Ή τελικά το θέμα είναι ότι όντας αντιεξουσιαστής, όντας ο Νίκος Ρωμανός, δεν δικαιούσαι καν να αναπνέεις;
Διαβάστε επίσης
Καιρός: Η πρόγνωση για το επόμενο 24ωρο – Πού αναμένονται ισχυρές βροχές και καταιγίδες (Χάρτης)
Κραυγή Νικου Ρωμανου μέσω του Documento: «Δεν θα αποδεχτώ να γίνω ένας μόνιμος κάτοικος φυλακών»
