Μόνο η διεφθαρμένη Δεξιά, στην περίπτωσή μας η Δεξιά του Κυριάκου, η νεοφιλελεύθερη Δεξιά θα μπορούσε να σκεφτεί να μετατοπίσει τις ευθύνες της και να προσπαθήσει να κάνει μια ολόκληρη χώρα, χώρα ρουφιάνων και σπιούνων, επιβραβεύοντας με κάποια αμοιβή!
Είναι το ηθικό πλεονέκτημα της Δημοκρατίας που χάνεται, το ηθικό πλεονέκτημα μιας Δημοκρατίας του πολίτη που χάνεται. Γιατί όταν λέμε «ενεργός πολίτης» δεν εννοούμε τον ρουφιάνο που αντικαθιστά την Πολιτεία. Ο στόχος δεν είναι να ενισχύσουμε όλα τα αρνητικά συναισθήματα των πολιτών εναντίον άλλων πολιτών, τα πιο ποταπά!
Ο λόγος για την πρόβλεψη του υπουργού Οικονομικών που προτείνει στους φορολογούμενους να καρφώνουν «φοροφυγάδες» έναντι αμοιβής!
Οι καταγγελίες θα μπορούν να γίνονται επώνυμα ή ανώνυμα.
Εξάλλου το έργο το έχει ξαναπαίξει η Δεξιά εδώ και δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια της κατοχής και αμέσως μετά δημιουργώντας ένα κράτος καρφώματος των δημοκρατικών πολιτών. Τότε ο θυρωρός της πολυκατοικίας, ο περιπτεράς και το «καρφί» της γειτονιάς που έδινε τον δημοκρατικό πολίτη στην Ασφάλεια. Γνωστά λημέρια για τη συγκεκριμένη κυβέρνηση που εκφράζει τη συνέχεια αυτής της γκρίζας(μαύρης) πλευράς της Ελλάδας.
Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο για όσους καταγγέλλουν φαινόμενα φοροδιαφυγής ή μαϊμού αποδείξεων μέσω της ψηφιακής εφαρμογής e-appodixi της ΑΑΔΕ θα φτάνει τα 3.000 ευρώ. Τα ποσά θα καταβάλλονται αν και όταν οι καταγγελίες επιβεβαιώνονται και μετά από τον σχετικό έλεγχο προκύπτει φοροδιαφυγή.
Οι πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι το ελάχιστο ποσό της ανταμοιβής θα υπολογίζεται πιθανότατα με βάση το ποσό της «παράνομης» απόδειξης-συναλλαγής.
Αρχικά, η άρρωστη αυτή πρόβλεψη δημιουργεί πολίτες που στρέφονται εναντίον άλλων πολιτών, ρουφιάνους. Προσβάλλει στη βάση του την κοινωνική συνοχή και διχάζει.
Παράλληλα –θεωρητικά- παραδέχεται την αδυναμία του κράτους να πατάξει την φοροδιαφυγή.
Ας το δούμε αυτό όμως.
Ένας απλός πολίτης θα στραφεί ενάντια σε κάποια μικρή εταιρεία ή σε έναν άλλο πολίτη του ίδιου ή παρόμοιου οικονομικού βεληνεκούς.
Αυτή η ρύθμιση αφήνει στο απυρόβλητο το μεγάλο πλούτο, τον διαφεύγοντα πλούτο, τα κεφάλαια που κάνουν φτερά και υπολογίζονται σε δεκάδες ίσως και περισσότερα δισεκατομμύρια.
Εδώ στη χώρα διέλυσαν όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για τα θέματα εργασίας, ωράρια και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε…
Όταν εμφανίστηκε ο «κατάλογος» της λεγόμενης λίστας Λαγκάρντ κρύφτηκε σε ένα συρτάρι και ο δημοσιογράφος που τον απεκάλυψε συνελήφθη.
Αυτή η ρουφιανιά αφορά τον μικρό επαγγελματία, τον απλό πολίτη και αφενός ρίχνει προπέτασμα καπνού στις ταξικές επιλογές της κυβέρνησης, αφετέρου δείχνει πλήρη ανικανότητα να ελέγξει τη χώρα. Παράλληλα επικροτεί τον πληροφοριοδότη!
Μετατρέπει τη χώρα σε ένα ατέλειωτο πεδίο καρφώματος μεταξύ πολιτών, καχυποψίας, στρέφοντας πολίτες κατά πολιτών.
Ό,τι πιο ζηλευτό για μια κυβέρνηση που δεν θέλει κοινωνία ελεύθερων πολιτών αλλά διχασμένη κοινωνία ρουφιάνων.
Αυτή η κυβέρνηση ούτε πρόκειται να αναλάβει σοβαρές ευθύνες δημιουργίας κράτους, ούτε που θα το κάνει.
Αυτό που θέλουν είναι διχασμός, ανήθικους πολίτες για να απολαμβάνουν και να ξεζουμίζουν τον κρατικό πλούτο που συχνά θα διαφεύγει σε παραδείσους. Ίσως το μαθαίνουμε μετά θάνατον όπως συνέβη στην περίπτωση του «μεγαλοδημοσιογράφου». Ίσως ποτέ να μην το μάθουμε για τους εφοπλιστές και επιχειρηματίες ή και τους πολιτικούς που παρκάρουν τα χρήματά τους σε φορολογικούς παραδείσους…
Ψάξτε εσείς για την απόδειξη του καφέ με ή χωρίς κρουασάν…
Ανίκανοι, ανήθικοι και επικίνδυνοι.
(Που θέλουν να κάνουν τη χώρα σαν τα μούτρα τους!)
