Απολύτως επικριτικός κατά του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και της εξωτερικής του πολιτικής, είναι ο αναλυτής της εφημερίδας “The New York Times”, Ρότζερ Κόεν.
Ο διακεκριμένος αρθρογράφος προβάλει, κατ’ αρχάς, μία σειρά διαπιστώσεων, θέτοντας σε αντιπαράθεση την προεκλογική ρητορική του προέδρου των ΗΠΑ και τις πράξεις των 100 πρώτων ημερών της διακυβέρνησης Τραμπ. Μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Δεν υπάρχει κανένα σημάδι που να δείχνει ότι κατασκευάζεται τείχος στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό. Το ΝΑΤΟ δεν είναι πια «παρωχημένο». Η πολιτική για «Μια Κίνα» δεν έχει εγκαταλειφθεί. Η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν παραμένει σε ισχύ αν και ο Τραμπ την θεωρεί «την χειρότερη συμφωνία που έχει υπογραφεί ποτέ». Η πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται ακόμα στο Τελ Αβίβ. Δεν έχουν εγκαταλειφθεί ούτε η συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή ούτε η Συμφωνία Ελεύθερων Συναλλαγών της Βόρειας Αμερικής» γράφει χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια ο Κοέν στέκεται αρκετά στους αρχηγούς άλλων κρατών και τις σχέσεις που έχει αναπτύξει μαζί τους ο Ντόναλντ Τραμπ, δίνοντας στην παγκόσμια κοινή γνώμη «το μήνυμα ότι Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δώσει το πράσινο φως σε δεσπότες»:
«Μια “πολύ φιλική” συνομιλία με τον πρόεδρο των Φιλιππίνων, Ροντρίγκο Ντουτέρτε, οδηγεί στην εντύπωση ότι ο Λευκός Οίκος συνεργάζεται με έναν άνθρωπο ο οποίος κατηγορείται ότι διεξάγει έναν βάναυσο εξωδικαστικό πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θεμελιώνει την καταπιεστική και ολοένα και πιο δυναμική κυριαρχία του με ένα αμφίβολο δημοψήφισμα και λαμβάνει συγχαρητήριο μήνυμα. Το κόκκινο χαλί στρώνεται για τον αυταρχικό πρόεδρο της Αιγύπτου, Αμπντέλ φατάχ ελ Σίσι, ο οποίος γίνεται “ο μεγάλος φίλος”. Ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, μετατρέπεται από το χειραγωγός νομισμάτων σε “καταπληκτικό πρόσωπο”».
«Όποιες βαρβαρότητες κι αν έχουν προκαλέσει, στις χώρες τους, οι αυτοκράτορες-φίλοι του Τραμπ, όποια περιφρόνηση κι αν έχουν δείξει για την ελευθερία του Τύπου και για το κράτος δικαίου, δεν φαίνεται να ανησυχούν την Αμερική. Φυσικά, οι ΗΠΑ έχουν συμμαχήσει κατά καιρούς με αδίστακτους πολιτικούς. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Στάλιν. Αλλά η ηθική παραίτηση του Τραμπ με απόσταση από τον στρατηγικό στόχο, οδηγεί την Αμερική σε μία νέα αντίληψη. Δεν πρόκειται για ρεαλισμό στη εξωτερική πολιτική αλλά για πρόκληση βλάβης», γράφει ο Ρότζερ Κόεν.
«Πριν από περισσότερο από δύο δεκαετίες κάλυπτα τον πόλεμο στη Βοσνία. Εκεί γνώρισα έναν αξιωματούχο της υπηρεσίας Εξωτερικών Υποθέσεων, τον Ρον Νέιτζκε. Τον είχε προβληματίσει η προσπάθεια που κατέβαλαν οι ΗΠΑ να αγνοήσουν τη γενοκτονία που εξελισσόταν. Αργότερα ο ίδιος έγραψε: «Θα πρέπει ο καθένας μας να διέπεται από την πεποίθηση ότι η πολιτική που ουσιαστικά έρχεται σε αντίθεση με την εθνική μας συνείδηση, δεν μπορεί να αντέξει επ’ αόριστο, αν η διαμόρφωση αυτής της συνείδησης βασίζεται σε καλή και σωστή ενημέρωση». Αυτό που επιχειρεί σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι παρά η καταστροφή της εθνικής συνείδησης της Αμερικής. Σε αυτό πρέπει να αντισταθούμε με όλα τα μέσα», καταλήγει ο αρθρογράφος των New York Times.
