Ο πρόεδρος της ΝΔ αυτό το Σαββατοκύριακο έδωσε ένα ακόμη ρεσιτάλ πολιτικού αμοραλισμού.
Επέλεξε να δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα του υπόδικου επιχειρηματία που έχει ταυτιστεί με τη διαπλοκή φτάνοντας στο πρωτοφανές σημείο να στείλει επιστολή στον πρωθυπουργό με πολιτικά επιχειρήματα καφενείου του τύπου «γίναμε Βενεζουέλα».
Με την κίνησή του αυτή άναψε το πράσινο φως σε κάθε επιχειρηματία να εμπλακεί με την πολιτική αρκεί να επιτίθεται στην Κυβέρνηση.
Στη συνέντευξη δήλωσε διατεθειμένος να συμφωνήσει στο «σπάσιμο» των μεγάλων περιφερειών, ειδικά της Β’ Αθήνας, με την προϋπόθεση να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού.
Έβαλε δηλαδή στο ίδιο καλάθι δύο εντελώς ανόμοια θέματα στη λογική «αν μου κανείς εσύ αυτό θα σου κάνω εγώ εκείνο». Κι ας ήταν πάγια θέση της ΝΔ το σπάσιμο της Β΄ Αθήνας. Για τον κ. Μητσοτάκη δεν έχει καμία σημασία να αποκατασταθεί μία καταφανέστατη στρέβλωση, σημασία έχει να βάλει μερικά εκλογικά κουκιά παραπάνω στο σακί του.
Για το θέμα βέβαια της ψήφου στους Έλληνες κατοίκους του εξωτερικού, ούτε λόγος να γίνεται, να ψηφίζει δηλαδή κάποιος που ζει στις ΗΠΑ ή στην Αυστραλία ποιος θα μας κυβερνά στην Ελλάδα!
Την ίδια ώρα οι συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη έδιναν μάχες χαρακωμάτων στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ προκειμένου να «αποσαμαροποιήσουν» το κόμμα.
Και σαν κερασάκι στην τούρτα του πολιτικού αμοραλισμού ο Κυριάκος Μητσοτάκη δήλωσε στην εφημερίδα του κουμπάρου της αδελφής του που υβρίζει καθημερινά την Κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ότι «από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκε στην ηγεσία της ΝΔ επιδίωξε ευρύτερες συναινέσεις, ωστόσο ο κ. Τσίπρας τορπίλισε κάθε τέτοια δυνατότητα και επέλεξε τοξικό λόγο και την πολιτική της συνειδητής συκοφάντησης»!
Αλήθεια σε ποιο θέμα ο κ. Μητσοτάκης επιδίωξε ευρύτερες συναινέσεις; Στη διαχείριση της κρίσης χρέους; Στο ονοματολογικό της πΓΔΜ; Στη διαλεύκανση των μεγάλων υποθέσεων της διαφθοράς που ταλαιπώρησαν τη χώρα και σε μεγάλο βαθμό την οδήγησαν στην χρεοκοπία;
Ένας Κυριάκος Μητσοτάκης βγαλμένος από τις χειρότερες στιγμές της διαπλοκής στη χώρα μας.
