Republika Severna Makedonija

Είναι μια καλή συμφωνία με βάση το timing, τα ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή και το ιστορικό του ονοματολογικού; Προφανώς και είναι;

Για την ακρίβεια είναι μια σύγκρουση μεταξύ του παλαιού και του νέου. Μεταξύ όσων θέλουν η χώρα να προχωρήσει μπροστά με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και να εκμεταλλευτεί τη θέση της ως ηγέτιδα δύναμη στη Βαλκανική και μεταξύ όσων θέλουν να μείνουν πίσω στην εσωστρέφειά τους και στο πελατειακό, διεφθαρμένο χθες που έβριθε εθνικών στερεότυπων τα οποία ως γνωστών πάνε πάντα χέρι, χέρι με τα γεμάτα πορτοφόλια.

Είναι όμως και κάτι άλλο. Είναι μια ακόμη προσωπική νίκη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Με τη συμφωνία και την τροπή που αυτή θα λάβει το επόμενο διάστημα ο Τσίπρας «κλέβει» το «Καραμανλικό» DNA μέσα από τα χέρια του Κυριάκου και της ΝΔ.

Με τον ίδιο τρόπο που «έκλεψε» τα «Παπανδρεϊκά» γονίδια από το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ μόλις ο Ευάγγελος Βενιζέλος συνεργάστηκε με τον Αντώνη Σαμαρά.

Ο τελευταίος είναι το μοιραίο πρόσωπο. Χωρίς αυτόν τίποτε από τα δύο δεν θα είχε συμβεί. Η σημερινή του επίθεση στον ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλο σηματοδοτεί κατά τη γνώμη μου το τέλος της μεταπολίτευσης. Ή για την ακρίβεια τη συρρίκνωσή της σε ένα μικρό κόμμα με ακροδεξιά, λαϊκιστικά, πελατειακά και χρησιμοθηρικά χαρακτηριστικά που θα ψαρεύει μεταξύ του ακραίου φιλελευθερισμού του «Φιλελεύθερου» και της μελλοντολογίας της «Ελεύθερης Ώρας».

Και απ’ ό,τι φαίνεται στο χώρο του Κέντρου και της Αριστεράς τα επόμενα χρόνια ηγετικό ρόλο θα παίξει ο Αλέξης Τσίπρας. Όχι άδικα κατά τη γνώμη μου. Την κρίσιμη ώρα και απέναντι στους εκβιασμούς της τότε τρόικας αποφάσισε να κρατήσει τη χώρα στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. αφού πρώτα έπαιξε όλα του τα χαρτιά. Αμέσως μετά νομιμοποίησε την απόφασή του διά των εκλογών και έβαλε στο φουλ τις κυβερνητικές μηχανές (αφού πρώτα κέρδισε και κάτι) για να κάνει πράξει όσα υπέγραψε για να τελειώσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα με τα μνημόνια. «Άνοιξε» και φαίνεται ότι λύνει, μακριά από λαϊκισμούς και εθνικισμούς το ονοματολογικό της πΓΔΜ και «τρέχει» τα μεγάλα γεωπολιτικο-οικονομικά project που έχει ανάγκη η χώρα για να θεωρηθεί από τα κέντρα λήψεως των Διεθνών αποφάσεων απαραίτητη. Και παράλληλα δείχνει ότι θέλει να λύσει και τον Γόρδιο δεσμό της διαφθοράς και της διαπλοκής (αρκεί να μπορέσει γιατί εδώ δεν είναι μόνος του).

Δεν τα λες και λίγα. Τρία χρόνια, τόσες μάχες κι ακόμη είναι εδώ και συζητάμε αν και τι έκανε καλά. Και διαισθάνομαι ότι, βοηθούντος των αντιπάλων του, θα είναι εδώ και κυρίαρχος για πολλά ακόμη χρόνια.

Υ.Γ: Για τη συμφωνία έχουμε χρόνο για να την αναλύσουμε από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα της και να βρούμε τα υπέρ και τα κατά της. Κι όταν με το καλό έρθει στη Βουλή, ενδεχομένως το Φθινόπωρο, να ψηφίσουμε με βάση τα εθνικά συμφέροντα.