Η εγχώρια πολιτική επικαιρότητα και οι εκλογές στην Ισπανία βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνέντευξης της Ραλλίας Χρηστίδου στο Documento.
Επιπλέον, η υποψήφια ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία πιστεύει ότι οι καλλιτέχνες τα χρόνια της κρίσης δεν σώπασαν, ενώ παίρνει θέση και για την κριτική που πολλοί ασκούν στα reality shows, έχοντας λάβει η ίδια μέρος σε ένα εξ αυτών προ δεκαπενταετίας.
Τι σηματοδοτεί το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές;
Θεωρώ ότι είναι ένα πρώτο πολύ σημαντικό βήμα στην επικράτηση των προοδευτικών φωνών στην Ευρώπη, οι οποίες είναι απαραίτητες και θα σηματοδοτήσουν μια πολύ σημαντική και αναγκαία στροφή στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πρέπει να υπάρξει νίκη των προοδευτικών δυνάμεων στις επικείμενες ευρωεκλογές, πολύ απλά γιατί η πολιτική ατζέντα είναι πολύ συγκεκριμένη, άσχετα αν η επικαιρότητα –λανθασμένα για εμένα– δεν έχει επιτρέψει στη δημόσια αντιπαράθεση να γίνει πολύ σαφής προς όλες τις κατευθύνσεις. Ασχολούμαστε με την ατζέντα που θέτει η αντιπολίτευση και αυτή δεν έχει καμία σχέση με τα ερωτήματα που πρέπει όλες και όλοι οι υποψήφιοι να απαντήσουν. Και τα ζητήματα είναι πολύ συγκεκριμένα. Λόγου χάρη για τη φορολογία των εταιρειών στην ΕΕ, η οποία θα είναι υπέρ του προϋπολογισμού της ΕΕ. Επίσης, αν είμαστε υπέρ ή κατά στο να τεθούν κανόνες στην ΕΕ όσον αφορά τη μεταφορά κεφαλαίων. Και άλλα σημαντικά πράγματα όπως η κλιματική αλλαγή, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η θέσπιση κανόνων στην ΕΕ για τον ρατσιστικό λόγο όσο και για τα υπερχρεωμένα κράτη.
Σε Πορτογαλία και Ισπανία οι σοσιαλδημοκράτες συνεργάζονται με την Αριστερά σε κυβερνητικό επίπεδο. Πιστεύετε ότι αυτή η πρακτική μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στον κίνδυνο της ακροδεξιάς;
Νομίζω ότι η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να κάνει αυτό που λέμε άνοιγμα προς την κοινωνία και όχι αποκλειστικά σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΚΙΝΑΛ είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει στην Ισπανία. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία περιγράφει ακριβώς αυτή την ανάγκη της κοινωνίας να δημιουργηθεί ένα πολύ μεγάλο και πλατύ μέτωπο με προοδευτικό πρόσημο και χαρακτήρα, το οποίο θα αντιταχθεί σε όλες τις φωνές της μισαλλοδοξίας, της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού.
Στην Ελλάδα, όμως, το ΚΙΝΑΛ μοιάζει προσκολλημένο στο pasokización, όπως σχολίασε δηκτικά ο Χοσέ Λουίς Αβαλος, εξ απορρήτων του Πέδρο Σάντσεθ. Γιατί πιστεύετε ότι το ΚΙΝΑΛ δεν συμμετέχει σε αυτό τον διάλογο;
Πολύ απλά, γιατί δεν βρίσκω τίποτε το προοδευτικό και το καινούργιο στο εναπομείναν ΚΙΝΑΛ. Εχουν συνταχθεί πλήρως με τις ιδέες του νεομητσοτακισμού. Πιο πολύ συντηρητισμό βλέπω παρά προοδευτικότητα και στα λόγια και στις πράξεις. Δεν θεωρώ ότι είναι τιμητικό για μια παράταξη με ιστορικό παρελθόν να θεωρεί στρατηγικό στόχο την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη, μήπως η στάση αυτή συνδέεται με το γεγονός ότι ο Σάντσεθ μοιάζει στον κ. Μητσοτάκη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι στη ΝΔ;
Δεν βρίσκω καμία απολύτως ομοιότητα… Αλλωστε είναι σαφές ότι υπάρχει προγραμματική συμφωνία ανάμεσα σε Νέα Δημοκρατία και ΚΙΝΑΛ.
Ο υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν με το ΕΛΚ Μ. Βέμπερ επιθυμεί τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ. Τι αντίκτυπο θα έχει για τη χώρα μας η υλοποίηση αυτής της εξαγγελίας;
Προσωπικά θεωρώ ότι η συγκεκριμένη υποψηφιότητα έχει μικρές πιθανότητες εκλογής. Εχω την αίσθηση ότι ο εν λόγω υποψήφιος δέχεται μεγάλη αμφισβήτηση από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και οι μόνοι που τον στηρίζουν είναι η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης. Συνεπώς αυτό είναι ένα υποθετικό σενάριο που δεν πιστεύω ότι θα πραγματοποιηθεί και σε δεύτερο χρόνο θεωρώ ότι είναι πολύ λανθασμένη προοπτική. Πρέπει να επιμείνουμε στην άποψη ότι η Τουρκία πρέπει να έχει ενταξιακή πορεία προς την ΕΕ· είναι ένα σενάριο που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουμε.
Δεχτήκατε μια απολίτικη πολεμική όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά σας. Πρόκειται για νέα μέσα δαιμονοποίησης πολιτικών αντιπάλων ή για αντανάκλαση των έμφυλων διακρίσεων που διέπουν συγκεκριμένη μερίδα της κοινωνίας;
Σίγουρα ισχύον και τα δύο. Θα σταθώ όμως πιο πολύ στο δεύτερο, γιατί για εμένα αυτό έχει περισσότερη σημασία.
Πιστεύετε ότι το πρώτο δεν μπορεί να τροφοδοτεί το δεύτερο;
Θεωρώ ότι το δεύτερο είναι η αρχή των κακών. Ανήκω σε μια κοινωνική ομάδα που έχει χαρακτηριστικά τα οποία έχουν τεθεί με πολύ στερεοτυπικό τρόπο. Σύμφωνα με τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά, μια γυναίκα διαθέτει πολιτική αναρμοδιότητα διότι οφείλει να ασχολείται και να δραστηριοποιείται μόνο στην ιδιωτική σφαίρα και όχι στη δημόσια. Το δεύτερο είναι ότι η επαγγελματική δραστηριότητα ενός καλλιτέχνη τού απαγορεύει να έχει οποιαδήποτε ενασχόληση με την πολιτική. Τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν ήμουν υποψήφια στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ σε μη εκλόγιμη θέση, υπήρχαν δηλώσεις καλλιτεχνών του τύπου «όλοι ίδιοι είναι». Δεν πρόκειται για φιλελεύθερη άποψη αλλά για ακραία δεξιά. Το να είμαστε απολιτίκ μάς οδήγησε σε πολύ μεγάλες καταστροφές. Δεν ξεκίνησε τώρα αυτή η νοοτροπία, αλλά εδώ και 30 χρόνια. Και είναι φαινόμενο που παρουσιάζεται στις κοινωνίες της σύγχρονης Δύσης. Οι πολιτικοί επιστήμονες ονομάζουν το φαινόμενο αυτό «κομματική και ταξική αποστοίχιση». Και είναι αποτέλεσμα της επικράτησης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Σε πρόσφατη συνέντευξή σας δεν αποκλείσατε το ενδεχόμενο να συνδυάσετε τις υποχρεώσεις στην Ευρωβουλή με τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Πώς μπορούν να συνδυαστούν αυτές οι ιδιότητες;
Θεωρώ ότι αν δεν μπορούσαν να συνδυαστούν, θα προβλεπόταν από το σύνταγμά μας. Είναι καθαρά θέμα διάθεσης. Σίγουρα μπαίνουν προτεραιότητες, κάποια πράγματα πηγαίνουν πίσω και κάποια όχι.
Ελάχιστα τραγούδια αποτύπωσαν τα κοινωνικά παρεπόμενα της λιτότητας και της επιτροπείας. Πολλοί θεωρούν ότι οι καλλιτέχνες σώπασαν τα χρόνια της κρίσης. Γιατί;
Προσωπικά διαφωνώ, δεν έχω αυτή την αίσθηση. Εχουν γραφτεί περισσότερα τραγούδια απ’ ό,τι πιστεύει η κοινή γνώμη. Απλώς έχει αλλάξει η εποχή και είναι δυσκολότερο να φτάσει ως είδηση στα αυτιά του κόσμου η δημιουργία ενός τραγουδιού. Γι’ αυτό υπάρχει η αίσθηση ότι πολλοί από εμάς σώπασαν. Δεν νομίζω ότι υπήρξε σιωπή, ειδικά την περίοδο που κορυφωνόταν η κρίση.
Το ληστρικό καθεστώς που είχε επιβάλει η ΑΕΠΙ αποτελεί παρελθόν. Ποια βήματα μένει να γίνουν σε αυτό το πεδίο από την κυβέρνηση; Θεωρείτε πρέπει να ληφθούν πρωτοβουλίες ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο;
Χρειάζεται να γίνει πολλή δουλειά σε αυτό τον τομέα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει όσον αφορά την ΕΥΕΔ (Ειδική Υπηρεσία Εκτακτης Διαχείρισης Δικαιωμάτων) είναι να γίνει γνωστή. Ακόμη δεν τη γνωρίζουν ούτε οι χρήστες ούτε οι δημιουργοί. Υπάρχει ένας κρατικός φορέας που δραστηριότητά του είναι αυτή. Το θέμα της προβληματικής ΑΕΠΙ έγινε γνωστό και η υπόθεση έμεινε εκεί. Δεν έχει αντιληφθεί ο κόσμος την εξέλιξη. Το δεύτερο θα ήταν να ενοποιηθούν όλοι οι οργανισμοί. Είναι πολύ δύσκολο αυτό που λέω – ίσως και σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Το νομικό πλαίσιο έχει μια πολυπλοκότητα που μόνο κακό κάνει όχι μόνο στα δικαιώματα των καλλιτεχνών.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η κατάσταση, πολλές από τις οδηγίες και τους κανονισμούς τις ΕΕ πρέπει να επικυρωθούν από τα εθνικά κοινοβούλια. Είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνεται παράλληλα, σίγουρα έχουν γίνει θετικά βήματα και από τη μια πλευρά και από την άλλη.
Πολλοί θεωρούν ότι εμπορευματοποιείται η ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από τα reality shows. Συμφωνείτε με αυτή την κριτική; Τι κερδίσατε από τη συμμετοχή σας στο «Fame Story»;
Η άποψη αυτή είναι αποδεκτή. Υπάρχει ένα τεράστιο «αλλά». Σίγουρα υπάρχει ένα πλαίσιο και το θέμα είναι πώς δραστηριοποιείται ο καθένας μέσα σε αυτό. Εγώ συμμετείχα σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα προ δεκαπενταετίας. Αν συγκρίνει κάποιος το ύφος του στησίματος ενός reality τότε με το ύφος ενός reality στη σημερινή εποχή, θα διαπιστώσει τεράστιες αλλαγές. Οι αλλαγές αυτές έχουν να κάνουν με το ότι όσοι άνθρωποι συμμετείχαν τότε δεν γνώριζαν. Δεν υπήρχε προηγούμενο. Πήγαινες εκεί για να δείξεις στον κόσμο της δουλειάς αν αξίζεις ή όχι. Από εκεί και πέρα ήταν επιλογή σου αν θα «παίξεις» στο reality. Εγώ δεν «έπαιξα» και γι’ αυτό είχα το μικρότερο μερίδιο προβολής στα καθημερινά επεισόδια. Πάντα επέλεγα να αξιοποιώ τις καταστάσεις και όχι να τις εκμεταλλεύομαι. Με όποιο κόστος συνεπάγεται αυτό.
