Καλοδεχούμενες χαρακτήρισε τις προσπάθειες διαλόγου μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων της Σοσιαλδημοκρατίας, της Αριστεράς και της Οικολογίας στην Ελλάδα, ο πρώην υπουργός Γιάννης Ραγκούσης, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο Ευρωπαϊκό Προοδευτικό Φόρουμ, σημειώνοντας ότι αυτός ο διάλογος θα πρέπει να γίνει στη βάση αρχών και αξιών.
Μιλώντας για την υπόθεση της Novartis υποστήριξε ότι «συνδέεται με την ανάγκη συλλογικής αυτογνωσίας μας, αλλά και πολιτικής αυτοκριτικής διότι αποδεικνύει ότι σκάνδαλα και σπατάλες χρεοκόπησαν την Ελλάδα». Όπως πρόσθεσε, υπάρχει μία κρίσιμη αναμέτρηση σε εξέλιξη για το αν θα «επικρατήσει το μέτωπο της διαπλοκής και της συγκάλυψης που εκπροσωπεί την παρασιτική Ελλάδα ή θα επικρατήσει η ευρεία παράταξη του καθαρού και προοδευτικού πολιτικού συστήματος, που εκπροσωπεί το κράτους δικαίου καθώς και τους Έλληνες που παράγουν και δημιουργούν».
Ο πρώην υπουργός επιτέθηκε στον πρόεδρο της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη, τονίζοντας ότι «η ακροδεξιά μετακίνηση του κ. Μητσοτάκη στο θέμα της FYROM τον έφερε ξανά μαζί και δίπλα με όλες τις ακροδεξιές παραλλαγές του συντηρητικού χώρου, όπως οι ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου». «Η ανευθυνότητα του κ. Μητσοτάκη είναι εθνικά επικίνδυνη» συμπλήρωσε.
Τέλος, αναφερόμενος στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, ο κ. Ραγκούσης επισήμανε ότι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, έχουν κρίση ταυτότητας και δεν μπορούν να κερδίσουν εκλογές εξαιτίας της συντηρητικής στροφής τους και τις συγκυβερνήσεις με τη δεξιά, που «αλλοίωσαν τον χαρακτήρα των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων».
Η συνέντευξή του:
Το σκάνδαλο Novartis αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα με πολύ σημαντικές πολιτικές προεκτάσεις. Κατά την εκτίμησή σας, αποτελεί ένα από τα σκάνδαλα εξαιτίας των οποίων χρεοκόπησε η χώρα;
Την Ελλάδα μεταξύ άλλων, τη χρεοκόπησε την πενταετία 2004-2009 μια παρασιτική διαπλοκή με πρωταγωνιστές διεφθαρμένους γιάπηδες της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας στον τομέα του φαρμάκου.
Το απόστημα Νovartis αποκαλύπτει το πως η έκρηξη και της φαρμακευτικής δαπάνης οδήγησε το δημοσιονομικό έλλειμμα από 3,6% το 2004, σε 15,5% περίπου το 2009, οπότε και επήλθε η κρίση εντός ευρώ. Ταυτόχρονα συνδέεται με την ανάγκη συλλογικής αυτογνωσίας μας, αλλά και πολιτικής αυτοκριτικής διότι αποδεικνύει ότι σκάνδαλα και σπατάλες χρεοκόπησαν την Ελλάδα.
Επομένως, εκτός από δικαστικό θέμα στο οποίο ενδεχομένως εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα, η υπόθεση Novartis σχετίζεται ευθέως με την προσπάθεια της χώρας να εξουδετερώσει -με τη θέσπιση συγκεκριμένων κανόνων- τις αιτίες που μας οδήγησαν στο μνημόνιο. Μνημόνιο χωρίς το οποίο η χώρα θα είχε ζήσει τη σίγουρη χρεοκοπία καθώς και την έξοδο από το Ευρώ, όπως προς τιμήν του αναγνώρισε ο κ. Χουλιαράκης πρόσφατα. Ιδού λοιπόν η πρόκληση για τη συντεταγμένη κι ευνομούμενη ελληνική πολιτεία, για το καθαρό και προοδευτικό πολιτικό σύστημα.
Υπάρχει κρίσιμη αναμέτρηση σε εξέλιξη. Θα επικρατήσει το μέτωπο της διαπλοκής και της συγκάλυψης που εκπροσωπεί την παρασιτική Ελλάδα ή θα επικρατήσει η ευρεία παράταξη του καθαρού και προοδευτικού πολιτικού συστήματος, που εκπροσωπεί το κράτους δικαίου καθώς και τους Έλληνες που παράγουν και δημιουργούν, τους αβοήθητους Έλληνες;
Η ρητορική στελεχών της ΝΔ διολισθαίνει προς το λαϊκισμό και την ακροδεξιά, δημιουργώντας τοξικές συνθήκες στο δημόσιο διάλογο. Πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι αυτή η “στροφή” της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ειδικά σε ζητήματα που απαιτούν τη μέγιστη δυνατή συναίνεση, όπως το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ;
Η παρασιτική Ελλάδα μεταπολιτευτικά είχε και συνεχίζει να έχει ως βασικό, αλλά όχι αποκλειστικό, πολιτικό εκπρόσωπο την ενιαία μέχρι το 2009 ΝΔ.
Η ακροδεξιά μετακίνηση του κ. Μητσοτάκη στο θέμα της FYROM τον έφερε ξανά μαζί και δίπλα με όλες τις ακροδεξιές παραλλαγές του συντηρητικού χώρου, όπως οι ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου. Εκτός από πολιτικά όμως, η ανευθυνότητα του κ. Μητσοτάκη είναι εθνικά επικίνδυνη.
Ενδεδειγμένη λύση είναι η υλοποίηση της εθνικής γραμμής που συνοψίζεται στην προσπάθεια να αποκαταστήσουμε την τεράστια ζημιά που έγινε από την κυβέρνηση της ΝΔ το 1992, διαγράφοντας τελείως από το εθνικό DNA του κράτους της FYROM, καθώς και από το όνομά του, όλες τις αλυτρωτικές, εθνογενετικές βλέψεις που στρέφονται κατά της Ελλάδας. Χρειαζόμαστε μια «Λωζάνη με τη FYROM», δηλαδή μια διεθνούς κύρους συνθήκη, που θα δένει τα χέρια σε όσους στο μέλλον επιχειρήσουν να παίξουν γεωπολιτικά παιχνίδια σε βάρος της ασφάλειας και της ακεραιότητας της πατρίδας μας.
Η σοσιαλδημοκρατία περνά κρίση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ποια θεωρείτε τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της κρίσης και ποιες είναι οι σημαντικότερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει;
Είναι προφανές ότι η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη περνά μία τεράστια κρίση. Mία διπλή κρίση. Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχουν χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, δεν μπορούν να κερδίσουν εκλογές. Ταυτόχρονα, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία βιώνει μία κρίση ταυτότητας. Η συντηρητική στροφή των τελευταίων ετών, από την εποχή του Τρίτου Δρόμου και μετά, οι συγκυβερνήσεις με τη δεξιά αλλοίωσαν τον χαρακτήρα των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Έτσι χάθηκε η επαφή με τους πολίτες, με τα κινήματα και τις κινήσεις πολιτών, η επαφή με τις παραδοσιακές αξίες της σοσιαλδημοκρατίας που διαμόρφωσαν την σύγχρονη Ευρώπη.
Ας κοιτάξουμε το αρνητικό αποτέλεσμα στην Ιταλία για το κόμμα του Μ. Ρέντσι ή ας δούμε την περίπτωση του SPD στη Γερμανία. Σημείωσε το χειρότερο εκλογικό του αποτέλεσμα από την εποχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η ηγεσία του αρνήθηκε πεισματικά να ακούσει την αντίθετη φωνή για μη συνεργασία με την Μέρκελ. Και σήμερα εισέρχεται σε ένα νέα μεγάλο συνασπισμό, ενώ οι δημοσκοπήσεις του δίνουν ένα ποσοστό μικρότερο πια και από το ακροδεξιό AfD.
Το συμπέρασμα; Μακριά από συμφωνίες πίσω από κλειστές πόρτες και αδιαφανείς διαδικασίες, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα πρέπει να ανοιχτούν ξανά στην κοινωνία. Να ακούσουν τις ανάγκες και τα αιτήματα των πολιτών, να βρουν την χαμένη επαφή με τις αξίες του προοδευτικού χώρου. Τότε μόνο μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναπτύσσονται πρωτοβουλίες για την σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων της αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και των οικολογικών δυνάμεων. Πόσο εφικτή και ρεαλιστική μπορεί να είναι μια τέτοια προσπάθεια σύγκλισης και διαλόγου και στην Ελλάδα;
Η σύγκλιση δυνάμεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μία βάση αρχών και αξιών είναι όχι μόνο επιθυμητή, αλλά και αναγκαία. Οι προοδευτικές δυνάμεις, της σοσιαλδημοκρατίας, της αριστεράς, της οικολογίας, των κινημάτων μπορούν να συνεργαστούν έχοντας ως κοινό παρονομαστή τις ιστορικές τους καταβολές και τις κοινές τους αξίες για δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνικά δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες για όλους, καταπολέμηση των ανισοτήτων, προάσπιση του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου.
Με επίκεντρο τον πολίτη, αυτή είναι άλλωστε και η διαφοροποίηση μας από τις δυνάμεις της συντήρησης. Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα προκύψει από τις επόμενες Ευρωεκλογές θα έχει να αντιμετωπίσει μία ακόμα τεράστια πρόκληση: την άνοδο των ακροδεξιών, αντιευρωπαϊκών δυνάμεων. Εκεί η σύγκλιση των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων θα είναι ακόμα περισσότερο απαραίτητη, ώστε να δημιουργηθεί ένα πολιτικό ανάχωμα απέναντι στις δυνάμεις του μίσους και της ακραίας συντήρησης. Στο πλαίσιο αυτό, στη βάση των αρχών και των αξιών επαναλαμβάνω, οι όποιες πιθανές προσπάθειες διαλόγου και στην Ελλάδα είναι καλοδεχούμενες.
