Για την προσπάθεια συσπείρωσης όλων των προοδευτικών δυνάμεων, με πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα και τη δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου για την ανακοπή της ανόδου της ακροδεξιάς σε Ελλάδα και Ευρώπη μιλά ο Γιάννης Ραγκούσης, τέως υπουργός του ΠΑΣΟΚ και ένας εκ των διεκδικητών της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ.
Ο κ. Ραγκούσης μιλώντας στην Έλενα Καραμαγκάλη και στο thefact.gr, σχολιάζει την επιλογή της Φώφης Γεννηματά για «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ», για το «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», την μετεκλογική συνεργασία ΚΙΝΑΛ – ΝΔ, τις δημοσκοπήσεις και κάνει τη δική του πρόβλεψη για το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών.
Ακόμη τονίζει ότι «το ΚΙΝ.ΑΛ δεν λεηλατήθηκε. Το ΚΙΝ.ΑΛ αυτοκτόνησε χειραγωγημένο από τη διαπλοκή».
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτέλεσε τον καταλύτη για την αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Αρκεί όμως ως αφορμή ώστε να υπάρξει ανταπόκριση στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου πάνω στις αρχές της Κεντροαριστεράς; Πώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να υλοποιηθεί στη βάση και άλλων κοινών συνισταμένων;
Η πολιτική πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα για την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων, που χθες υιοθετήθηκε ομόθυμα από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγει νέους ορίζοντες. Δημιουργεί νέα δεδομένα στην πολιτική ζωή της χώρας. Ανοίγει τα πανιά της ιστορικά και κοινωνικά συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης, της αριστεράς, των σοσιαλιστών, της κεντροαριστεράς καθώς και των οικολόγων πράσινων.
Πρέπει όλοι να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας ότι βρισκόμαστε όχι στο ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου αλλά στο ξεκίνημα της μεταμνημονιακής φάσης της μεταπολίτευσης.
Η Συμφωνία των Πρεσπών, το τέλος της κυβερνητικής συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ καθώς και το δημοσιονομικά υγιές μεταμνημονιακό πλαίσιο κίνησης της χώρας μας, δημιουργούν αντικειμενικά ένα ευνοϊκότατο περιβάλλον για την ευδοκίμηση προοδευτικών συγκλίσεων.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πέραν από καταλύτης, λειτούργησε και ως ένας ευεργετικός τεράστιος προβολέας που φώτισε τις ουσιαστικές και σύγχρονες αντιθέσεις μεταξύ των δύο μεγάλων αντίπαλων παρατάξεων.
Ενώ μετά και το τέλος στη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου, εξέλιπαν και οι τελευταίες δικαιολογίες για όσους ήθελαν να εμποδίσουν τη νέα ενότητα της προοδευτικής παράταξης.
Οι μαζικές αποχωρήσεις – κυρίως μεσαίων στελεχών – από το ΚΙΝ.ΑΛ είναι μόνο ζήτημα δυσαρέσκειας με τη σημερινή ηγεσία του και την πολιτική ίσωv αποστάσεων; Διαφαίνεται μετακίνησή τους προς το ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ;
Αυτό που κάνουν σήμερα όσα μέλη ή στελέχη αποχωρούν από το ΚΙΝΑΛ είναι ακριβώς το ίδιο που έκαναν ήδη 2,5 εκατομμύρια πολίτες.
Γιατί 2,5 εκατομμύρια; Διότι το 2009 ψήφισαν ΠΑΣΟΚ 3 εκατομμύρια πολίτες για να φύγει η δεξιά του Κώστα Καραμανλή. Το ΚΙΝΑΛ στην πιο υπερβολικά αισιόδοξη για το ίδιο περίπτωση, θα το ψήφιζαν το πολύ 500 χιλιάδες πολίτες. Δηλαδή, το ΚΙΝΑΛ του Μητσοτάκη, όπως ακριβώς και το ΠΑΣΟΚ του Σαμαρά, αδυνατεί πλήρως να προσελκύσει 2,5 εκατομμύρια πρώην ψηφοφόρους του.
Όμως δεν έχουμε μόνο αποχωρήσεις αλλά έχουμε και διώξεις όσων διαφωνούσαν με τη φιλοδεξιά γραμμή. Αναφέρομαι στην επιλογή της Φώφης Γεννηματά να εκδιώξει από το ΚΙΝΑΛ -και δεν είμαι το μοναδικό σχετικό παράδειγμα- όσους διαφωνούσαν με τη στρατηγική της απόφαση να συνεχίσει πιστά τη γραμμή Βενιζέλου και διαπλοκής που οδήγησε στην Πρωθυπουργία Σαμαρά. Έτσι λοιπόν, δεν έχουμε μόνο αποχωρήσεις αλλά έχουμε και διώξεις όσων δεν υπάκουαν κι επομένως θα μπορούσαν να γίνουν πρόβλημα την επόμενη ημέρα.
Η εκβιαστική μέθοδος Γεννηματά είναι ξεκάθαρη. Λέει σε όλους εμμέσως πλην σαφώς: «ή υποτάσσεσαι και δεσμεύεσαι πως θα δώσεις ψήφο εμπιστοσύνης σε συγκυβέρνηση με ΝΔ ή σε διώχνω (ή δεν σε βάζω στα ψηφοδέλτια) και σε παραδίδω βορά στα ΜΜΕ του Μαρινάκη και στους πρώην υφυπουργούς του Σαμαρά, σημερινούς βουλευτές του ΚΙΝΑΛ».
Πρόκειται για ένα συνολικό σχέδιο που ξεκινά από τη στρατηγική συμμαχία με τη δεξιά και καταλήγει στη δολοφονία χαρακτήρων όσων διαφωνούν.
Πώς σχολιάζετε την επιλογή του ΚΙΝ.ΑΛ για «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ» αλλά και «ταπείνωσή» του, όπως τόνισε πρόσφατα ο κ. Λοβέρδος;
Η επιλογή για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια διεστραμμένη πολιτική επιλογή όταν προέρχεται όχι από ένα κόμμα της συντηρητικής αλλά και της προοδευτικής παράταξης.
Από το 1974 -ποτέ μα ποτέ- ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, δεν διανοήθηκε να ξεστομίσει τη φράση ότι: «στρατηγικός αντίπαλος μας είναι ο Σύριζα, παλιότερα ο Συνασπισμός ή ακόμη πιο παλιά το ΚΚΕ εσωτερικού»
Δύο Πρόεδροι τόλμησαν όχι απλώς να το διακηρύξουν αλλά και συστηματικά να εκπονήσουν πολιτική με βάση αυτό: ο Βαγγέλης Βενιζέλος με γραμματέα του κόμματος τον Νίκο Ανδρουλάκη και η Φώφη Γεννηματά με γραμματέα της Κ.Ο. τον Βασίλη Κεγκέρογλου.
Η αντιΣΥΡΙΖΑ εμμονή προκαλεί μια μείζονα βλάβη κι αυτή δεν αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ. Η αντιΣΥΡΙΖΑ εμμονή σε τελική ανάλυση δεν πλήττει τον ΣΥΡΙΖΑ. Απεναντίας του επιτρέπει να είναι ο μοναδικός διεκδικητής της αντιδεξιάς ψήφου.
Την ενότητα της προοδευτικής παράταξης πλήττει. Τη διάσπασή της προκαλεί, προς όφελος της δεξιάς παράταξης. Όσοι λοιπόν αναπαράγουν και υιοθετούν την αντιΣΥΡΙΖΑ εμμονή, συνειδητά ή ασυνείδητα, είναι σε αποστολή. Υλοποιούν κατά γράμμα το σχέδιο της δεξιάς για τη διάσπαση της προοδευτικής παράταξης.
Δεν είναι το σημερινό ΚΙΝ.ΑΛ η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου; Δεν εκπροσωπεί, όπως λέει η ηγεσία του, τις αρχές και τις αξίες του ιστορικού ηγέτη του ΠΑΣΟΚ;
Αν η σημερινή ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ ήθελε να τιμήσει την 3η του Σεπτέμβρη με ειλικρίνεια και με σεβασμό στο κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τότε δεν θα είχε υποταχθεί στη δεξιά και τη διαπλοκή. Μια διαπλοκή που τελικά τα κατάφερε. Νίκησε. Τον Ιούνιο του 2011 έγινε η συνθηκολόγηση, ουσιαστικά «παραδόθηκαν τα όπλα».
Έναν χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 2012 έγινε η πλήρης υποδούλωση. Από τότε το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά δεν υπάρχει. Αλώθηκε πλήρως. Νεκρώθηκαν όλα τα κομματικά του όργανα. Το ίδιο συνέβη και με το ΚΙΝΑΛ, που υποτίθεται θα γινόταν ένα νέο κόμμα.
Το ΠΑΣΟΚ του ‘74 είναι αξιακά το αντίθετό τους! Τι θα’λεγε σήμερα ο Ανδρέας Παπανδρέου; Το ερώτημα μπορεί να ακούγεται υποθετικό. Αλλά πιστεύω ότι θα έλεγε αυτό που λέγε πάντα σε κάθε κρίσιμη ιστορική πολιτική καμπή της πατρίδας μας. Συνεργασία των δημοκρατικών-προοδευτικών δυνάμεων για να ηττηθεί ο στρατηγικός αντίπαλος που είναι η Δεξιά.
Παρατηρήστε σήμερα ποιοι είναι οι πιο φανατικοί πολέμιοι της ιδέας για την ενότητα της προοδευτικής παράταξης. Είναι η κ.Γεννηματά και οι υπόλοιποι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ που χρημάτισαν υπουργοί και υφυπουργοί του ακραία δεξιού Σαμαρά. Επίσης παρατηρήστε ότι όχι μόνο δεν έχουν κάνει την αυτοκριτική τους για την επιλογή τους εκείνη που κατέστρεψε πολιτικά τo ΠΑΣΟΚ, αλλά στην πραγματικότητα είναι και υπερήφανοι που έγιναν υπουργοί του.
Στις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας η διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ διαφέρει σημαντικά. Εσείς πώς ερμηνεύετε τις έρευνες και τι βλέπετε με το δικό σας πολιτικό αισθητήριο; Πρόκειται για προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα στις επικείμενες εκλογές ή για ντέρμπι;
Είμαι βέβαιος ότι οι δημοσκοπήσεις θα αλλάξουν, ιδιαίτερα από την ημέρα που θα προκηρυχθούν οι εθνικές εκλογές. Κάνει λάθος όποιος θεωρεί το αποτέλεσμα των εκλογών προδιαγεγραμμένο. Μόνο ένας πολιτικά ανόητος, υστερικός δεξιός οπαδός θα πανηγύριζε με τέτοιες δημοσκοπήσεις. Το γιατί θα το κατανοήσουν το βράδυ των εκλογών αφού κλείσουν οι κάλπες.
Σε κάθε περίπτωση, όπως σας εξήγησα προηγουμένως όλα θα κριθούν από τη δυνατότητα της προοδευτικής συμπαράταξης να κερδίσει την εμπιστοσύνη όσων από τα 3 εκατομμύρια Ελληνίδων κι Ελλήνων είχαν ψηφίσει το αντιδεξιό ΠΑΣΟΚ το 2009, δεν έχουν μέχρι σήμερα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και αρνούνται μετά βδελυγμίας να ψηφίσουν το φιλοδεξιό ΚΙΝΑΛ.
Με άλλα λόγια, επιδιώκοντας την ενότητα της προοδευτικής παράταξης δεν διεκδικούμε τους ψηφοφόρους που έχει ήδη το ΚΙΝΑΛ. Διεκδικούμε τη θετική κρίση των εκατοντάδων χιλιάδων προοδευτικών ψηφοφόρων που αναζητούν μία σύγχρονη προοδευτική πολιτική εκπροσώπηση σε σαφή οριοθέτηση από τη δεξιά του Μητσοτάκη και σήμερα κινούνται μεταξύ αποχής και αναποφασιστικότητας.
Το ΚΙΝ.ΑΛ κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ για απόπειρα λεηλασίας και άλωσης του κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει αυτές τις κατηγορίες. Εσείς πώς το βλέπετε; Υπάρχει αυτή η επιχείρηση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ;
Το ΚΙΝ.ΑΛ δεν λεηλατήθηκε.Το ΚΙΝ.ΑΛ αυτοκτόνησε χειραγωγημένο από τη διαπλοκή.
Αν σήμερα το ΚΙΝ.ΑΛ (όπως και το Ποτάμι) καταρρέει, αν σήμερα το ΚΙΝ.ΑΛ (όπως και το Ποτάμι) έχει απολέσει κάθε ειδικό πολιτικό βάρος ή ρυθμιστικό ρόλο, αν σήμερα το ΚΙΝ.ΑΛ (όπως και το Ποτάμι) συνθλίβεται από την πόλωση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, ένας είναι ο σχεδόν αποκλειστικός υπεύθυνος. Οι ίδιοι!
Γιατί; Διότι καταψήφισαν την απλή αναλογική! Στέρησαν έτσι από τον ίδιο τους τον εαυτό όλη την πολιτική τους ισχύ, κατά παράβαση κάθε πολιτικής και παραταξιακής λογικής αλλά κυρίως κατά παράβαση κάθε σύγχρονης και δίκαιης αντίληψης για το συμφέρον της χώρας. Θυμίζω ότι με συστήματα απλής αναλογικής πορεύονται μερικές από τις πιο ισχυρές παραγωγικές οικονομίες όπως της Γερμανίας, της Ολλανδίας, του Ισραήλ αλλά και της Κύπρου.
Ταυτόχρονα – όπως ακριβώς επιθυμούσαν τα παρασιτικά συμφέροντα που διακαώς επιζητούν την Πρωθυπουργία Μητσοτάκη – έδωσαν τη δυνατότητα στην υπερδεξιά ΝΔ, Μητσοτάκη-Σαμαρά-Βορίδη-Γεωργιάδη, να ευελπιστεί ότι ακόμη και με ποσοστά της τάξης του 35% θα πάρει αυτοδυναμία (αν κερδίσει τις εκλογές) χάρη στο μπόνους των 50 εδρών που θα καταλάβουν όλοι οι παρακμιακοί εκπρόσωποι της ξεπεσμένης οικογενειοκρατίας και δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.
Αντίθετα, εάν πηγαίναμε σε εκλογές με απλή αναλογική, το ειδικό πολιτικό βάρος του ΚΙΝΑΛ και του Ποταμιού θα ήταν απογειωμένο. Τώρα, με την ενισχυμένη αναλογική κανείς δεν τους δίνει σημασία.
Πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί η απενοχοποίηση – για να μη μιλήσουμε για «ξέπλυμα» – της ακροδεξιάς ρητορικής από μεγάλο μέρος του πολιτικού φάσματος αλλά δυστυχώς και μέρους της κοινωνίας όταν ακόμη και η κα Γεννηματά μίλησε πριν λίγο καιρό για «νεοκομμουνιστές», όρος που χρησιμοποιείται από ακροδεξιούς κύκλους;
Κοιτάξτε, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι από το 2010 που εισηγήθηκα το νόμο για την παροχή Ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών, μέχρι και τη συμφωνία των Πρεσπών, Σαμαράς, Μητσοτάκης και Γεννηματά έχουν ανυπολόγιστη ευθύνη για την πολιτική και ηθική νομιμοποίηση της εθνολαϊκιστικής κι ακροδεξιάς ατζέντας στην πατρίδα μας.
Νομιμοποίησαν μέχρι και τις συγκεντρώσεις ακροδεξιών διοργανωτών για το Μακεδονικό στα οποία παρέστησαν επίσημοι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ.
Εάν μάλιστα δεν είχαν συντρέξει δύο καθοριστικές ελληνικές ιδιαιτερότητες, τότε θα ζούσαμε ήδη στην Ελλάδα τη δραματική εκλογική εκτόξευση της Χρυσής Αυγής. Η πρώτη σχετίζεται με την πολιτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ που μέσα στην κρίση έφερε αριστερά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Η δεύτερη συνδέεται με τη θυσία του Παύλου Φύσσα. Ένα δραματικό γεγονός που βοήθησε όσο κανένα άλλο να αποκαλυφθεί στον ελληνικό λαό ο εγκληματικός χαρακτήρας της ΧΑ.
Πηγή: thefact.gr
