Το άγριο λόμπινγκ, οι συζητήσεις πίσω από κλειστές και περιστρεφόμενες πόρτες, οι επαφές Μητσοτάκη στη Μέση Ανατολή και η καταγγελία στη Χάγη για επαναπροωθήσεις.
Η Λερναία Υδρα του λόμπινγκ. Η αποκάλυψη της εμπλοκής της Εύας Καϊλή στο Qatar-gate, ένα τεράστιο σκάνδαλο που αφορά τη χρηματοδότηση Ευρωπαίων αξιωματούχων από το Κατάρ προκειμένου να υπερασπίζονται τις θέσεις του εμιράτου της Μέσης Ανατολής, φέρνει στην επιφάνεια ένα τεράστιο ζήτημα, το οποίο κανείς δεν θέλει να ακουμπήσει: το λόμπινγκ. Μπορεί να πρόκειται για νόμιμη και θεσμικά κατοχυρωμένη λειτουργία, εντούτοις κάθε χρόνο δαπανώνται εκατομμύρια ευρώ από πολυεθνικές εταιρείες ή ακόμη και κράτη προκειμένου να συναντούν και να επηρεάζουν ανώτατα πολιτικά στελέχη της ΕΕ.
Κι έτσι πίσω από κλειστές πόρτες όποιος έχει λεφτά μπορεί να προσλάβει ένα στρατό από λομπίστες οι οποίοι θα έχουν αποκλειστικό στόχο την επίτευξη των στόχων που έχει θέσει ο εργοδότης τους. Κι όλα αυτά υπό τον μανδύα της νομιμοφάνειας. Τα πάντα μπορούν να υλοποιηθούν και να θεσμοθετηθούν αν έχεις λεφτά και μπορείς να κάνεις λόμπινγκ εντός της ΕΕ, η οποία οψίμως χύνει κροκοδείλια δάκρυα και προσποιείται τη σοκαρισμένη εξαιτίας όσων αποκαλύπτονται αναφορικά με το Qatar-gate. Το σύστημα όμως είναι έτσι διαρθρωμένο που η διαφθορά έχει νομιμοποιηθεί και το λόμπινγκ έχει ονομαστεί «διαπραγμάτευση». Μια διαπραγμάτευση όμως που, όπως προκύπτει από όσα αποκαλύπτονται αναφορικά με το Qatargate, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε χρηματισμό ανώτατων Ευρωπαίων αξιωματούχων.
Εμπλοκή σε σκάνδαλα και γραμμένες ερωτήσεις
Οπως άλλωστε αποκάλυψε το Documento την περασμένη Κυριακή, η Εύα Καϊλή συμμετείχε σε πληθώρα think tanks και σχημάτων λόμπι που ασχολούνταν με ανώτερα τεχνολογικά θέματα. Πρόκειται για σχήματα τα οποία πλήρωναν κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες έως και εκατομμύρια ευρώ για να κάνουν λόμπινγκ εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου –ή σε εκδηλώσεις υπό την αιγίδα της Εύας Καϊλή–, να συναντούν ανώτατα πολιτικά στελέχη και να λαμβάνουν πακτωλό ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Ενα από τα πρόσωπα που συναντούσαν αυτά τα σχήματα, όπως αποκάλυψε το Documento, ήταν και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συζητήθηκε πίσω από κλειστές πόρτες, τι ζήτησαν στην πραγματικότητα αυτά τα σχήματα και τι έλαβαν. Παρά τον θόρυβο που έχει προκαλέσει η εμπλοκή της Εύας Καϊλή στο σκάνδαλο, κανείς δεν θα ζητήσει εξηγήσεις από την πρόεδρο της Κομισιόν για το τι ειπώθηκε πίσω από αυτές τις κλειστές πόρτες. Αλλωστε το λόμπινγκ είναι νόμιμο…
Σύμφωνα με όσα φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το Documento, η Φεντερίκα Μογκερίνι, η οποία ήταν μέλος του τιμητικού ΔΣ της Fight Impunity, αλλά και ο πρόεδρος της ΜΚΟ Med-Or Μάρκο Μινίτι (στο διεθνές συμβούλιο της οποίας εντάχθηκε πρόσφατα ο πολυπράγμων Δημήτρης Αβραμόπουλος με τις αδιευκρίνιστες τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα) έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Εναντίον και των δύο έχει υποβληθεί καταγγελία από ΜΚΟ στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για ζήτημα που αφορά απώθηση προσφύγων σε συνεργασία με την ακτοφυλακή της Λιβύης. Παράλληλα, το όνομα της Μογκερίνι έχει εμπλακεί σε σκάνδαλο που αφορούσε διασπάθιση ευρωπαϊκών κονδυλίων από τον Λίβανο. Λίγο καιρό μετά βρέθηκε εκτός Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία κατείχε τη θέση της αντιπροέδρου. Οπως ισχύει όμως για εκατοντάδες άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους, εκεί που τελειώνει η πολιτική αρχίζει το λόμπινγκ.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η ιταλική εφημερίδα «La Repubblica», ο Αντόνιο Παντσέρι, πρόεδρος της ΜΚΟ Fight Impunity, που θεωρείται ο «εγκέφαλος» της οργάνωσης, φέρεται να έδινε έτοιμες ερωτήσεις σε ευρωβουλευτές. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το επίμαχο ρεπορτάζ, σε ακρόαση του υπουργού Εργασίας του Κατάρ από την Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων ο Παντσέρι, ο οποίος είχε στόχο να εξωραΐσει την εικόνα του Κατάρ, όχι μόνο είχε γράψει τον λόγο του υπουργού της αραβικής χώρας, αλλά ταυτόχρονα φέρεται να είχε δώσει τις ερωτήσεις που θα του υπέβαλλαν οι ευρωβουλευτές.
Οι συναντήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη
Παράλληλα, βάσει όσων προκύπτουν, χώρες όπως το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, οι οποίες κατηγορούνται μεταξύ άλλων για σωρεία παραβιάσεων ανθρώπινων δικαιωμάτων, δεν χρησιμοποιούν μόνο τις ΜΚΟ ως όχημα προκειμένου να ωραιοποιήσουν την εικόνα τους στη διεθνή κοινότητα. Ενα από τα μέσα που χρησιμοποιούνται είναι και οι δημόσιες εμφανίσεις των ηγετών τους με πολιτικούς άλλων χωρών, κάτω από ένα προσωπείο επενδυτικότητας και σύσφιξης σχέσεων, το οποίο όμως στην πραγματικότητα αποσκοπεί στον εξωραϊσμό της εικόνας των ίδιων και των χωρών τους.
Σε αυτά τα γνωστά πρόσωπα που συναντούν ηγέτες αυτών των δύο χωρών συμπεριλαμβάνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Συγκεκριμένα, στις 26 Ιουλίου 2022 δέχτηκε να συναντήσει στην Αθήνα τον πρίγκιπα διάδοχο του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ. Η απόφαση του Ελληνα πρωθυπουργού είχε προκαλέσει τότε σωρεία αντιδράσεων, καθώς ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος πρωθυπουργός που δέχτηκε να συναντήσει τον διάδοχο του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας. Ο αποκλεισμός εκ μέρους των άλλων Ευρωπαίων ηγετών είχε προκύψει από τη δολοφονία του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη στις 2 Οκτωβρίου 2018.
Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν Τούρκοι ερευνητές αλλά και οι «New York Times», κάποιοι εκ των 15 δολοφόνων του δημοσιογράφου ήταν στενά συνδεδεμένοι με τον διάδοχο του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας που συνάντησε ο Κυρ. Μητσοτάκης. Λίγο καιρό μετά τη συνάντησή του με τον Ελληνα πρωθυπουργό ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν αλ Σαούντ συνάντησε και τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν.
Επειτα από αυτήν τη συνάντηση, και συγκεκριμένα στις 22 Αυγούστου 2022, ο Κυρ. Μητσοτάκης ταξίδεψε και στο Κατάρ προκειμένου να συναντήσει τον εμίρη της χώρας, σεΐχη Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ-Θάνι. Στη συνάντηση των δύο αντρών δόθηκε μεταξύ άλλων «έμφαση στη συνεργασία για την ενέργεια». Την ίδια ημέρα ο Κυρ. Μητσοτάκης συνάντησε στο Κατάρ και τον Τζάνι Ινφαντίνο, πρόεδρο της FIFA, η οποία διεθνής ομοσπονδία ποδοσφαίρου επίσης έχει δεχτεί σφοδρά πυρά εξαιτίας της επιλογής του Κατάρ ως διοργανώτριας χώρας του πρόσφατου Μουντιάλ.
Αυτές οι συναντήσεις του Κυρ. Μητσοτάκη δεν σηματοδοτούν υποχρεωτικά κάτι το μεμπτό, καθώς εμπίπτουν στις αρμοδιότητές του. Παρ’ όλα αυτά δεν παύουν να εγείρονται ερωτήματα: γιατί έπρεπε να είναι αυτός ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που θα συναντούσε τον διάδοχο του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας; Γιατί έπρεπε να είναι αυτός που θα πήγαινε στο Κατάρ, το οποίο εκείνη την περίοδο δεχόταν σφοδρά πυρά εξαιτίας –μεταξύ πολλών άλλων– των περίπου 6.500 εργατών που έχασαν τη ζωή τους χτίζοντας τα φαραωνικά γήπεδα ποδοσφαίρου που φιλοξένησαν τη διοργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου; Ρητορικά ερωτήματα…
Ποινική μήνυση στη Χάγη
Πριν από μερικές ημέρες, στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου, ανακοινώθηκε ότι η Μογκερίνι, ο Μινίτι, ο νυν υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας καθώς και ο νυν και ο πρώην πρωθυπουργός της Μάλτας κατονομάστηκαν ως υποκείμενα ποινικής μήνυσης που κατατέθηκε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Η κατηγορία που αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα πρόσωπα, σύμφωνα με ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας «The Guardian», είναι ότι συνωμότησαν με την ακτοφυλακή της Λιβύης προκειμένου «να απωθεί παράνομα τους πρόσφυγες που προσπαθούν να περάσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα προς την Ευρώπη».
Η επίμαχη ποινική καταγγελία υποβλήθηκε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης από τη γερμανική ΜΚΟ Ευρωπαϊκό Κέντρο Συνταγματικών και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ECCHR), η οποία κατηγορεί τους συγκεκριμένους πολιτικούς για διάπραξη πολλών «εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας με τη μορφή της σοβαρής στέρησης της σωματικής ελευθερίας» μεταξύ του 2018 και του 2021. Συγκεκριμένα, τα επίμαχα αδικήματα αφορούν «τη συστηματική αναχαίτιση σκαφών στη Μεσόγειο προκειμένου να στέλνονται πίσω στη Λιβύη μετανάστες που τίθεντο υπό κράτηση».
Οι απωθήσεις, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2017, όταν η ιταλική κυβέρνηση συνήψε συμφωνία με τη Λιβύη, προσφέροντάς της χρηματοδότηση, εξοπλισμό και εκπαίδευση της ακτοφυλακής της προκειμένου να αναχαιτίζει και να στέλνει τα σκάφη πίσω σε μια χώρα όπου οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δήλωσαν ότι οι πρόσφυγες υπέστησαν κακοποίηση και βασανιστήρια». Μία ημέρα αργότερα «η συμφωνία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο». Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα: «Ο Μάρκο Μινίτι, ο οποίος ήταν ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών την εποχή της συμφωνίας, είναι μεταξύ των ατόμων που κατονομάζονται στην καταγγελία ως συν-συνωμότες πίσω από το σχέδιο απώθησης». Από το 2017 κι έπειτα υπολογίζεται ότι αναχαιτίστηκαν και επαναπροωθήθηκαν από την Ιταλία προς τη Λιβύη πολλές δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες.
Μέχρι στιγμής το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης δεν έχει τοποθετηθεί αναφορικά με την επίσημη καταγγελία που έλαβε από την ECCHR, όπως όμως σημειώνεται και στο επίμαχο ρεπορτάζ, «αν η Χάγη αποδεχτεί την καταγγελία, οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι που αναφέρονται στον κατάλογο θα μπορούσαν θεωρητικά να καταστούν ύποπτοι σε ποινική δίκη και να κληθούν να εμφανιστούν ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου που εδρεύει στην Ολλανδία».
«Ο υπουργός του φόβου»
Αποκαλυπτικό του πώς αντιμετωπιζόταν η πολιτική που εφάρμοζε ο Μινίτι είναι δημοσίευμα του Politico στα τέλη Δεκεμβρίου του 2017, στο οποίο χαρακτηρίζεται «ο Ιταλός υπουργός του φόβου». Οπως αναφέρει το δημοσίευμα, «για τους θαυμαστές του ο Μάρκο Μινίτι, ο ισχυρός υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, είναι ο εγκέφαλος που έλυσε το μεταναστευτικό πρόβλημα της Ευρώπης. Για τους επικριτές του είναι ο αδίστακτος αρχιτέκτονας μιας μυστικής συμφωνίας με βορειοαφρικανικές πολιτοφυλακές και συνεπώς υπεύθυνος για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων των προσφύγων που έχουν παγιδευτεί στα κέντρα κράτησης της Λιβύης».
Σε λιγότερο από ένα χρόνο ως υπουργός Εσωτερικών «ο Μινίτι εισήγαγε έναν αμφιλεγόμενο κώδικα συμπεριφοράς για ομάδες βοήθειας που πραγματοποιούν επιχειρήσεις διάσωσης μεταναστών στη Μεσόγειο, απαγορεύοντας την πρόσβαση στα λιμάνια της Ιταλίας σε κάθε οργάνωση που δεν τον έχει υπογράψει. Πέρασε επίσης ένα νόμο περί μετανάστευσης, οι επικριτές του οποίου ισχυρίζονται ότι παραβιάζει το σύνταγμα της χώρας και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς δεν διασφαλίζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Τον Φεβρουάριο υπέγραψε μνημόνιο κατά της εμπορίας ανθρώπων με τη λιβυκή κυβέρνηση. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μεσολάβησε σε μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ φυλών της περιοχής Φεζάν νότια της Τρίπολης και βοήθησε στην επανασύσταση της λιβυκής ακτοφυλακής για να εμποδίσει τα σκάφη να φεύγουν από τη χώρα για την Ευρώπη – πολιτική που επικυρώθηκε από τις άλλες 27 πρωτεύουσες της ΕΕ στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων τον Ιούλιο».
Το αποτέλεσμα ήταν να καταγραφεί «δραματική μείωση του αριθμού των μεταναστών που φτάνουν στις ακτές της Ιταλίας·118.001 μέχρι στιγμής φέτος σε σύγκριση με 177.658 την ίδια περίοδο το 2016, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών».
Παρά την κριτική, όμως, «η σκληρή προσέγγιση του Μινίτι και η προϊστορία του με τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας απέδωσαν πολιτικά αποτελέσματα. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Σεπτεμβρίου, είναι ο δημοφιλέστερος υπουργός στην ιταλική κυβέρνηση», αλλά και αυτός που χαρακτηριζόταν «υπουργός του φόβου».
«Η Κομισιόν έχασε $38 εκατ. στον Λίβανο»
Η Φεντερίκα Μογκερίνι, η οποία ήταν μέλος του τιμητικού ΔΣ της Fight Impunity – όπως και ο Δ. Αβραμόπουλος, παραιτήθηκε από το αξίωμά της όταν αποκαλύφθηκε η εμπλοκή της συγκεκριμένης ΜΚΟ στο Qatar-gate–, δεν είναι άγνωστο πρόσωπο. Εχει διατελέσει μεταξύ άλλων ύπατη εκπρόσωπος της Ενωσης για Εξωτερικές Υποθέσεις και Πολιτικής Ασφαλείας, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 2014 έως το 2019, υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Συνεργασίας της Ιταλίας από τον Φεβρουάριο του 2014 έως τον Οκτώβριο του 2014, ενώ ήταν και βουλευτής στην Ιταλία από το 2008 έως το 2014.
Το όνομά της είχε εμπλακεί σε μια υπόθεση που αφορούσε διασπάθιση ευρωπαϊκών χρημάτων στον Λίβανο. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2020 η ιστοσελίδα trtworld.com δημοσίευσε ρεπορτάζ με τίτλο «Η Μογκερίνι υπό την απειλή πυρών για βρομιά στον Λίβανο από χρήματα της ΕΕ». Σύμφωνα με όσα αναφέρει το επίμαχο ρεπορτάζ, μια ομάδα ευρωβουλευτών «σχεδιάζει να ανακτήσει περισσότερα από 38 εκατ. δολάρια που έχασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον Λίβανο για πλαστά συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων».
«Κατέληξαν στις τσέπες της Χεζμπολάχ»
Βάσει όσων περιγράφει το ρεπορτάζ, τα συγκεκριμένα ευρωπαϊκά χρήματα ενδέχεται να διοχετεύτηκαν ακόμη και σε τρομοκρατικές οργανώσεις: «Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάιο, η οποία όχι μόνο αποκάλυψε ότι η βοήθεια της ΕΕ διοχετεύτηκε σε πολλές περιπτώσεις στις τσέπες της Χεζμπολάχ, αλλά επίσης συνέδεε τη βοήθεια της ΕΕ με την αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρόκειται να ερευνήσει τόσο τον Λίβανο όσο και το γραφείο της πρώην επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Φεντερίκα Μογκερίνι».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μογκερίνι ήταν αυτή που εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είχε ταξιδέψει το 2017 στον Λίβανο προκειμένου να ανακοινώσει προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ τα οποία «θα υποστηρίξουν τους ανθρώπους του Λιβάνου σε βασικούς τομείς όπως η δημοκρατική συμμετοχή, η υγιεινή και οι τοπικές υποδομές». Ενα από τα επίμαχα προγράμματα αφορούσε τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Η έρευνα στην οποία αναφέρεται η ιστοσελίδα trtworld.com δημοσιεύτηκε από το intpolicydigest.org στις 11 Μαΐου 2019, στην οποία μεταξύ άλλων αποκαλύπτεται ότι οι ντόπιοι στον Λίβανο «δηλητηριάζονται από μολυσμένο νερό πηγαδιών ύστερα από ένα χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ έργο ανακύκλωσης το οποίο εξαρχής προοριζόταν να αποτύχει λόγω της διαφθοράς στην κεντρική κυβέρνηση και του συγκλονιστικού εφησυχασμού των Βρυξελλών να ελέγξουν πώς δαπανώνται τα χρήματά τους…».
«Πολύ μπλεγμένη η ΕΕ για να σταματήσει την τρέλα»
Η συγκεκριμένη 18άμηνη έρευνα αποκάλυψε ότι η ΕΕ δίνει εκατομμύρια δολάρια σε περιβαλλοντικά προγράμματα, «χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο δαπανώνται τα χρήματα, ενθαρρύνοντας ουσιαστικά τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους δημόσιους αξιωματούχους να δαπανήσουν τα εύκολα διαθέσιμα μετρητά».
Μάλιστα στη μακροσκελή έρευνα αναφέρεται: «Ο εγκλωβισμός ή ο εθισμός της ΕΕ να ρίχνει εκατοντάδες εκατομμύρια των φορολογουμένων της σε εικονικά έργα στον Λίβανο βρομάει σε τόσο πολλά επίπεδα». Αιτία είναι ότι ίσως «η ΕΕ είναι τόσο μπλεγμένη που οποιαδήποτε προσπάθεια να σταματήσει την τρέλα θα οδηγούσε σε τέτοιο επικοινωνιακό σκάνδαλο που δεν αξίζει τον κόπο για αξιωματούχους όπως ο αρχηγός της αντιπροσωπείας της ΕΕ να καθαρίσουν το έργο…».
Η υπόθεση όμως δεν τελειώνει εκεί. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του trtworld.com, η Μογκερίνι κλήθηκε από την Πορτογαλίδα ευρωβουλευτή Ανα Γκόμεζ να διεξαγάγει πλήρη έρευνα αναφορικά με τα συγκεκριμένα ευρωπαϊκά κονδύλια που διοχετεύτηκαν στον Λίβανο. Παρ’ όλα αυτά, «η Μογκερίνι, σύμφωνα με εμπιστευτική επιστολή του Ιουλίου 2019, αρνήθηκε να το κάνει. Η επιστολή της Μογκερίνι –γραμμένη με μπερδεμένο τρόπο, τυπικό γνώρισμα των θεσμικών οργάνων της ΕΕ– αποτελεί μια κατηγορηματική άρνηση ότι υπάρχει κάτι μεμπτό».
Ωστόσο η συγκεκριμένη άρνηση «δεν σήμαινε πολλά ούτε για την Γκόμεζ ούτε για μια νέα γενιά ευρωβουλευτών που εκλέχθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το καλοκαίρι και οι οποίοι ανέλαβαν τις νέες τους θέσεις τον Ιούνιο – με αρμοδιότητες που περιλάμβαναν μεταξύ άλλων τον έλεγχο του αντικαταστάτη της Μογκερίνι, Ζοζέπ Μπορέλ». Η θητεία της Μογκερίνι ως αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έληξε άδοξα μετά την εμπλοκή του ονόματός της στο επίμαχο σκάνδαλο. Λίγο καιρό μετά διορίστηκε πρύτανης του Κολεγίου της Ευρώπης και αργότερα εκλέχθηκε μέλος στο τιμητικό ΔΣ της Fight Impunity.
