Ξύπνησα στις έξι το πρωί από τα χτυπήματα στην εξώπορτα. Όχι δεν ήταν το κουδούνι, προφανώς δεν το είχα ακούσει αλλά χτυπήματα με το χέρι. Ούτε κατάλαβα πώς σηκώθηκα για να ανοίξω, ούτε είχα και μεγάλη επαφή με την πραγματικότητα…
Συνήλθα κάπως όταν είδα την γειτόνισσα, την «αποκάτω» να μου λέει: «Ξύπνα, καιγόμαστε. Πήρε φωτιά η αποθήκη πλάι»…
Και προφανώς ξύπνησα απότομα, δεν είχα επιλογές, ανέβασα τα ρολά και είδα τις «πύρινες φλόγες» όπως θα έγραφα σε ένα ξύλινο και απρόσωπο ρεπορτάζ…
Μόνον που αυτές οι φλόγες ήταν «δικές μας» πλέον!
Χρόνια τώρα «συγκατοικούμε» με μια μεγάλη αποθήκη ξυλείας. Ένα ολόκληρο τετράγωνο με (σχεδόν) παραπήγματα ενωμένα μεταξύ τους στεγάζουν μια μεγάλη αποθήκη επεξεργασμένων ξύλων, κάτι που σημαίνει εμπλουτισμένα με χρώματα και βερνίκια…
Το μεγαλύτερο μέρος του τετραγώνου είναι –ή μάλλον ήταν- η αποθήκη, σκεπασμένη με λαμαρίνες ή κεραμίδια.
Όχι, ποτέ δεν είδα εμφανή συστήματα πυρόσβεσης…
Στο πάνω μέρος του τετραγώνου και υψομετρικά πιο ψηλά μερικές πολυκατοικίες και σπίτια με όμορφη θέα αλλά αυξημένο –προφανώς- κίνδυνο.
Ουσιαστικά ήταν ένα είδος «πυριτιδαποθήκης» και με βάση τους νόμους των πιθανοτήτων ήταν θέμα χρόνου κάτι τέτοιο.
Και δεν φτάνει μόνον αυτό: Πλάι της ένα βενζινάδικο!
Πίσω στην πραγματικότητα, οι φλόγες είχαν τυλίξει όλο το κέντρο της αποθήκης, έκαιγαν ακατάπαυστα και από τα μπαλκόνια ρίχναμε νερό.
Με αυτή την στωικότητα πως κάπως μπορούμε να συμβάλουμε με ένα επιπλέον λάστιχο…
Η αλήθεια είναι πως οι φλόγες, η ζέστη, η στάχτη δεν μας άφηναν μεγάλα περιθώρια αλλά εμείς επιμέναμε να συνδράμουμε την Πυροσβεστική που έφτασε έγκαιρα (ναι) με 11 οχήματα και είχε ζώσει το τετράγωνο.
Η πρόσβαση δεν ήταν εύκολη, το νερό έπεφτε άφθονο αλλά η ξυλεία επέμενε…
Ως εμπειρία ήταν θαυμάσια, ως βίωμα θα προτιμούσα να μην το είχα περάσει και ως κίνδυνο μάλλον μακριά από εμάς.
Η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο λίγο μετά τις 8 και τα ερωτήματα που τέθηκαν ήταν λιτά και σαφή:
1. Μέσα σε πυκνοκατοικημένη περιοχή (Αθήνα – κέντρο) – πώς επιτρέπεται η λειτουργία αποθήκης ξυλείας;
2. Είχε αυτόματο σύστημα πυρασφάλειας;
3. Πότε έγινε ο τελευταίος έλεγχος;
4. Πλάι της βρίσκεται ένα βενζινάδικο. Τι θα γινόταν αν η φωτιά περνούσε και εκεί;
Απλά ερωτήματα που ζητούν απλές απαντήσεις…
Για να είμαι ειλικρινής είδα μια Πυροσβεστική που έκανε πολύ καλά τη δουλειά της και οφείλω να πω ένα μπράβο αλλά τα ερωτήματα παραμένουν για την “ιδιωτική πρωτοβουλία”…
Γ.Λ.
