Εγκριτοι νομικοί υπερασπίζονται μέσω του Documento με τοποθετήσεις τους την ελευθερία κρίσης των βαλλόμενων δικαστικών λειτουργών
Οξύτατες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στον νομικό κόσμο η παραγγελία της Ιωάννας Κλάπα για πειθαρχικό έλεγχο των δικαστικών της Ρόδου στο φερόμενο ως κύκλωμα της πολεοδομίας, που ήρθε να προστεθεί σε άλλες απαράδεκτες παρεμβάσεις της
Πυρ ομαδόν μέσω του Documento από έγκριτους ποινικολόγους κατά των απαράδεκτων παρεμβάσεων της ηγεσίας του Αρειου Πάγου στο έργο των ανεξάρτητων λειτουργικά δικαστικών λειτουργών. Με σκληρά λόγια που δεν έχουν ποτέ ξανά ειπωθεί για πρόσωπα που εκπροσωπούν την ανώτατη ηγεσία της Δικαιοσύνης, σύσσωμος πλέον ο νομικός κόσμος της χώρας υπερασπίζεται με δημόσιες τοποθετήσεις την ελευθερία της κρίσης των βαλλόμενων δικαστικών λειτουργών.
Το κερασάκι στην τούρτα των παρεμβάσεων που πυροδότησε τις οξύτατες αντιδράσεις ήταν η παραγγελία της προέδρου του Αρειου Πάγου Ιωάννας Κλάπα για πειθαρχικό έλεγχο των δικαστικών της Ρόδου επειδή δεν συμφωνεί με την κρίση τους να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους οι κατηγορούμενοι στο φερόμενο ως κύκλωμα της πολεοδομίας του νησιού.
Ηλίας Ι. Κλάππας
Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά
«Χρειαζόμαστε ανεξάρτητους και όχι φοβισμένους δικαστές»
Η ανεξαρτησία του δικαστή είναι από το σύνταγμα και την ΕΣΔΑ κατοχυρωμένη τόσο απέναντι σε επεμβάσεις και επιρροές από πρόσωπα εκτός του δικαστικού σώματος όσο και απέναντι σε παρεμβάσεις εντός του ίδιου του δικαστικού σώματος, όπως έχει κρίνει και το ΕΔΔΑ.
Οδηγίες, συστάσεις, υποδείξεις σε δικαστικό λειτουργό για τον χειρισμό συγκεκριμένης υπόθεσης από άλλον δικαστικό λειτουργό, όποια διοικητική θέση και αν έχει στη δομή της Δικαιοσύνης, είναι απαράδεκτες. Οι δικαστές δεν υπόκεινται σε ιεραρχία κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Πειθαρχικός έλεγχος για δικαστική κρίση που ο δικαστής εκφέρει κατά την άσκηση των καθηκόντων του είναι ανεπίτρεπτος (109 παρ. 4 ΚΟΔΚΔΛ).
Η άσκηση πειθαρχικού ελέγχου από την πρόεδρο του Αρειου Πάγου κατά των δικαστικών λειτουργών στην υπόθεση της πολεοδομίας Ρόδου συνιστά προσπάθεια ελέγχου του δικαιοδοτικού έργου του φυσικού δικαστή και προσβολή της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας του, η οποία δεν είναι συνταγματικά ανεκτή (8 παρ. 1 και 87 συντάγματος).
Ερχεται να προστεθεί σε μια σειρά παρεμβάσεων της ηγεσίας του Αρειου Πάγου σε εκκρεμείς υποθέσεις (έγκλημα Τεμπών, υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, υποθέσεις συμβασιούχων) που υπονομεύουν το κύρος της Δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου στη χώρα μας.
Η Δικαιοσύνη χρειάζεται θαρραλέους λειτουργούς που θα λογοδοτούν μόνο στη συνείδησή τους, στο σύνταγμα και στους νόμους που συμφωνούν με αυτό και όχι υποταγμένους και φοβισμένους δικαστές που θα βρίσκονται συνεχώς υπό τη δαμόκλειο σπάθη διώξεων και πειθαρχικών ελέγχων.
Χρήστος Μαυρομάτης
Δικηγόρος Αθηνών
«Ο Διάβολος για να κάνει τη δουλειά του επικαλείται ακόμη και τις Γραφές» (Ουίλλιαμ Σαίξπηρ)
Το κράτος δικαίου πνέει τα λοίσθια (μιας και οι τηλεοπτικοί μεσημεριανοί κήνσορες καθορίζουν –ως γνήσιοι εκφραστές της κοινής γνώμης τις εξελίξεις– ποιοι θα κατηγορηθούν, πώς θα κατηγορηθούν, γιατί θα κατηγορηθούν και βεβαίως πώς θα τιμωρηθούν), το τεκμήριο αθωότητας υποβαθμίζεται προβοκατόρικα ως μία επιλογή των πάσης φύσεως δικαιωματιστών, οι οποίοι «αδιαφορούν» για την ασφάλεια του popolo και το «in dubio pro reo» ακούγεται ως ξεφτισμένο σύνθημα στις φοιτητικές αίθουσες της Νομικής Σχολής.
Και μέσα σ’ όλα αυτά η ηγεσία τραβάει το δικονομικό αυτί του ανακριτή γιατί επέλεξε περιοριστικούς όρους και όχι προσωρινή κράτηση.
Γιατί τάχα ο εγκλεισμός πρέπει να ’ναι πρώτη επιλογή, ο σωφρονισμός επιτυγχάνεται μόνο μέσα από τη στέρηση της ελευθερίας, ο νόμος Παρασκευόπουλου αποφυλάκισε όλους τους λωποδύτες, οι περιοριστικοί όροι δεν αρέσουν στο νομοταγές τηλεοπτικό κοινό, τα ελαφρυντικά πρέπει να χορηγούνται με το σταγονόμετρο κ.ο.κ.
Δυστυχώς, πέρα απ’ την ατμόσφαιρα υπέρ του άτεγκτου που προσπαθεί να διαμορφώσει η ηγεσία διά των παρεμβάσεών της (ευτυχώς αντέχει ακόμη ο Ελληνας δικαστής – για πόσο άραγε;), και η νομοθετική εξουσία επιλέγει συνειδητά με προφανές ιδεολογικό πρόσημο λύσεις σκληρές για τον κατηγορούμενο, λύσεις που περιστέλλουν τα δικαιώματά του, λύσεις που θεωρούν τον εγκλεισμό ως τον μοναδικό πυλώνα «ειρηνεύσεως» της κοινωνίας. Σε αυτό το φοβικό περιβάλλον, στο οποίο θα κληθούμε όλοι να λάβουμε θέση, ο ποιητής μάς προειδοποιεί: «Μην αμελήσετε. Πάρτε νερό μαζί σας. Το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία».
Θεόδωρος Μαντάς
Δικηγόρος, αντιπρόεδρος ΔΣΑ
«Η ηγεσία του Αρειου Πάγου επιχειρεί συστηματικά να ποδηγετήσει το δικαιοδοτικό έργο των δικαστών»
Ο νομικός κόσμος, οι δικηγόροι και τα θεσμικά συλλογικά τους όργανα θεωρούν ότι η παρέμβαση της προέδρου του Αρειου Πάγου συνιστά ένα ακόμη βήμα οπισθοδρόμησης για την έννομη τάξη μας. Είναι μια κατάσταση που έχει διαμορφωθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, η οποία στην πραγματικότητα δημιουργεί ασφυκτικά περιθώρια στη συνταγματικά κατοχυρωμένη θεσμική ανεξαρτησία των δικαστών. Θεωρούμε και πρέπει να αποτυπωθεί με σαφήνεια αυτό ότι οι επίμονες και συχνές το τελευταίο χρονικό διάστημα παρεμβάσεις της ηγεσίας του Αρειου Πάγου στο δικαιοδοτικό έργο των δικαστών αναμφισβήτητα υπονομεύουν τόσο το κύρος της Δικαιοσύνης όσο και το κράτος δικαίου αυτό καθαυτό.
Η δημοσιοποιηθείσα πρόσφατα εντολή της προέδρου του Αρειου Πάγου για πειθαρχικό έλεγχο των δικαστικών λειτουργών στην υπόθεση της πολεοδομίας της Ρόδου και μάλιστα επειδή δεν διέταξαν την προσωρινή κράτηση των κατηγορουμένων είναι ακριβώς ένα βήμα χαρακτηριστικό της οπισθοδρόμησης αυτής. Απ’ αυτή την άποψη πρέπει να παρατηρήσουμε ότι
δυστυχώς, αντί να διαφυλάσσει την ανεξαρτησία και το κύρος της Δικαιοσύνης, η ηγεσία του Αρειου Πάγου επιχειρεί συστηματικά να ποδηγετήσει το δικαιοδοτικό έργο των δικαστών υπό τη δαμόκλειο σπάθη του πειθαρχικού ελέγχου.
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, σε υπόθεση γνωστού δικηγόρου που απολογήθηκε για παραβατική συμπεριφορά που του είχε αποδοθεί σε τακτικό ανακριτή και πάλι με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέως δεν είχε κριθεί προσωρινά κρατούμενος, είχαμε και πάλι παρέμβαση του Αρειου Πάγου και παραπομπή στην πειθαρχική διαδικασία των δικαστικών λειτουργών. Χρειάστηκε ένα μικρό χρονικό διάστημα ώστε η συγκεκριμένη υπόθεση να φτάσει στο Δικαστικό Συμβούλιο και το Δικαστικό Συμβούλιο ομοφώνως να αποφανθεί και να παραπέμψει σε δίκη τον γνωστό δικηγόρο, όμως για το πλημμέλημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Αδίκημα για το οποίο σε καμία απολύτως περίπτωση δεν προβλέπεται από το δικαιακό μας σύστημα, από τον ΚΠΔ, προσωρινή κράτηση. Και άρα, από την άποψη αυτή, οι δικαστικοί λειτουργοί επιβραβεύθηκαν με την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου που υπήγαγε τη συγκεκριμένη υπόθεση στον κανόνα δικαίου.
Είδαμε μάλιστα και μία τοποθέτηση, μία σε δεύτερο χρόνο παρέμβαση του γραφείου Τύπου του Αρειου Πάγου, που προσπαθούσε να αιτιολογήσει τη συμπεριφορά αυτή λέγοντας ότι «οι δικαστές είναι ανεξάρτητοι, αλλά δεν είναι ανέλεγκτοι», όπως εδώ στην προκειμένη περίπτωση. Στην υπόθεση της πολεοδομίας Ρόδου εντύπωση προξενεί το γεγονός ότι η ηγεσία του Αρειου Πάγου δεν ζήτησε απλώς τον φάκελο, την ποινική δικογραφία που έχει σχηματιστεί, προκειμένου να λάβει γνώση του περιεχομένου της και ανάλογα να κινηθεί, αλλά επέλεξε άνευ άλλου τινός και χωρίς δεύτερη σκέψη να παραπέμψει τους δικαστικούς λειτουργούς στην πειθαρχική δικαιοδοσία του Αρειου Πάγου και μάλιστα στην τριμελή επιτροπή που επιθεωρεί τους δικαστές και με επικεφαλής αντιπρόεδρο του Αρειου Πάγου. Ολα αυτά είναι φαινόμενα πρωτόγνωρα στο δικαιακό μας σύστημα. Η ολομέλεια των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας αλλά και ο ΔΣΑ είναι αποφασισμένοι να αντιδράσουν απέναντι σε αυτές τις συμπεριφορές, είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν την ανεξάρτητη δικαστική κρίση, είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία του δικαστή, διαφορετικά θα βρεθούμε το επόμενο χρονικό διάστημα μπροστά στο φαινόμενο να δικαιοδοτούν κάθε φορά φοβούμενοι τον πειθαρχικό τους έλεγχο και την παραπομπή στην πειθαρχική διαδικασία στην ηγεσία του Αρειου Πάγου.
Από την άλλη μεριά, θα μου επιτρέψετε να παρατηρήσω, δεν έχουμε διαπιστώσει το τελευταίο χρονικό διάστημα να έχει πειθαρχικά ελεγχθεί ούτε μία φορά δικαστής που έχει επιβάλει το επαχθές μέτρο δικονομικού καταναγκασμού όπως είναι η προσωρινή κράτηση και, σε δεύτερο χρόνο, αυτοί οι κατηγορούμενοι που κρατήθηκαν, προφυλακίστηκαν και προπηλακίστηκαν, όταν σε δεύτερο χρόνο στον φυσικό τους δικαστή έχουν αθωωθεί, δεν είδαμε κανέναν από αυτούς τους δικαστές να έχει ελεγχθεί για το γεγονός ότι, όπως δικαστικώς αποδείχθηκε, οδήγησαν με προσωρινή κράτηση έναν αθώο στη φυλακή.
Εάν έδειχνε η ηγεσία του Αρειου Πάγου την ίδια ευαισθησία και στα ακραία φαινόμενα τιμωρητικής συμπεριφοράς, θα μπορούσε ίσως κάποιος να προσεγγίσει το θέμα με καλόπιστη κριτική.
Δυστυχώς όμως διαπιστώνουμε ότι οι Ελληνες δικαστές ελέγχονται από την ηγεσία του Αρειου Πάγου, από το ανώτατο δικαιοδοτικό όργανο, αποκλειστικά και μόνο όταν κρίνεται –και κρίνουν δύο μαζί, τακτικός ανακριτής και εισαγγελέας πρωτοδικών που γνωμοδοτεί– ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της προσωρινής κράτησης. Να κάνουμε τη διάκριση εδώ ότι η βαρύτητα του αδικήματος ή των αδικημάτων που έχουν απαγγελθεί δεν είναι από μόνη της ικανή να οδηγήσει σε προσωρινή κράτηση – είναι τελείως διαφορετικές οι προϋποθέσεις για την επιβολή της προσωρινής κράτησης, όπως προβλέπεται από τον ΚΠΔ. Δεν είναι δυνατόν να ελέγχονται οι δικαστές επειδή εφάρμοσαν τις διατάξεις του ΚΠΔ και δεν οδηγήθηκαν στο μέτρο του ακραίου δικονομικού καταναγκασμού, όπως είναι η προσωρινή κράτηση αυτή καθαυτή.
Γιάννης Απατσίδης
Δικηγόρος
Παρεμβάσεις κατά το δοκούν
Θα μιλήσω όσο πιο αυθόρμητα γίνεται, με την αναγκαία όμως προστασία, μήπως βρεθεί ένα εισαγγελικό και δικαστικό παρακράτος και με ενοχοποιήσει, όπως τελευταία γίνεται στους ενοχλητικούς, για δήθεν αθέμιτη επιρροή σε δικαστικούς λειτουργούς και διατάραξη κάποιων ήδη διαταραγμένων.
Πού βρίσκονταν η κ. Κλάπα και η κ. Αδειλίνη όταν επί αποδείξει γνώριζαν ή έπρεπε να γνωρίζουν:
01 Την απαλλαγή όλων των διεφθαρμένων στελεχών της Siemens σε δεύτερο βαθμό μετά την πρωτοβάθμια έντιμη καταδικαστική απόφαση του αρεοπαγίτη σήμερα κ. Ηλία Γιαρένη; Τα δώρα της Siemens στην οικογένεια Μητσοτάκη ήταν και αυτά τόσο αθώα όσο και οι αδίκως κατηγορηθέντες διαφθορείς κατηγορούμενοι;
02 Την επανάληψη της δίκης γνωστού Ελληνα ολιγάρχη από Τμήμα Διακοπών του Αρειου Πάγου λίγο καιρό μετά την αμετάκλητη καταδίκη του, την οποία κάποιοι θεώρησαν τόσο εσφαλμένη, που δεν έκριναν καν ότι θα πρέπει να ξαναδικαστεί από τον ουσιαστικό φυσικό δικαστή; Προφανώς ήσυχοι με τη συνείδησή τους δύνανται να ηρεμούν ανενόχλητοι από τύψεις σε κάποια Αγία Παρασκευή ή σε κάποια φτωχική μεζονέτα της Χαλκιδικής.
03 Την απαλλαγή όλων των υπευθύνων του σκανδάλου του Βατοπεδίου που η έντιμη δικαστής κ. Ειρήνη Καλού έκλεισε στη φυλακή;
04 Την απαλλακτική ψήφο δύο δικαστικών λειτουργών για τον βιασμό της 12άχρονης ανήλικης από τον Κολωνό και την ομοίως απαλλακτική εισαγγελική πρόταση της πρώην εισαγγελέως ανηλίκων;
05 Την απαλλακτική πρόταση για βαριά σεξουαλικά διεστραμμένο και κακοποιητή συνάδελφό μας δικηγόρο;
06 Τη συστηματική κακοποιητική συμπεριφορά συγκεκριμένων δικαστών και εισαγγελέων σε βάρος σεξουαλικά κακοποιημένων ανηλίκων παιδιών που τα αντιμετωπίζουν ως άθυρμα;
07 Την άρση της προσωρινής κράτησης γνωστού παιδόφιλου από «γατόφιλους» δικαστές πριν από τη λήξη του 18αμήνου, με την επιεική εκδοχή των επικείμενων καλοκαιρινών διακοπών για καταδύσεις και άλλες ενδιαφέρουσες απολαύσεις;
08 Την κατ’ επανάληψη προσβλητική συμπεριφορά σε βάρος της Δικαιοσύνης του εισαγγελέα της έδρας σε δίκη γνωστού ηθοποιού, που η ίδια η ολομέλεια του ΑΠ κράτησε στο σώμα για να προσφέρει το θεάρεστο έργο του;
09 Την έκδοση αποφάσεων και βουλευμάτων τερατουργημάτων σε βάρος ανοϊκών ασθενών με μεγάλη περιουσία, στις πλάτες των οποίων κάποιοι παίζουν παιχνίδια και κάποιοι άλλοι νομιμοποιούν μαύρο χρήμα;
10 Τη συγκαλυπτική διάθεση μέρους της Δικαιοσύνης υπέρ γνωστής trash τηλεπερσόνας που ζημίωσε, με πολλούς συμμετόχους κρατικούς λειτουργούς, το ελληνικό δημόσιο;
11 Την άρνηση της ελληνικής Δικαιοσύνης να ασκήσει έστω για τα μάτια του κόσμου ένα ένδικο μέσο και μια αποτελεσματική έρευνα για τη δολοφονία ενός δημοσιογράφου;
12 Το γνωστό βούλευμα-πλυντήριο με αντίθετη εισαγγελική πρόταση υπέρ 50 κατηγορουμένων στελεχών του υπουργείου Οικονομικών για φορολογικούς και διαχειριστικούς επανελέγχους, τους οποίους η έντιμη ανακρίτρια κ. Ρέα Κατσίβελη διερεύνησε σε βάθος και για τους οποίους ο αντεισαγγελέας του Αρειου Πάγου κ. Κωνσταντίνος Τζαβέλλας αποφάνθηκε ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση επιδίωξης διαγραφής φόρων και προστίμων εκατομμυρίων ευρώ;
Η κ. Κλάπα ως η ανακρίτρια της Χρυσής Αυγής και η κ. Αδειλίνη ως η εισαγγελέας της δίκης Τζοχατζόπουλου μάλλον στον δρόμο της ανέλιξης στα σκαλοπάτια της εξουσίας λησμόνησαν αυτό που ο αείμνηστος εισαγγελέας Τζιβανόπουλος έκρινε: Οι αποφάσεις τους είναι κόντρα στη συνείδησή τους. Ενα δε αόρατο Predator έχει κατακλύσει τη χώρα.
Ας αντιληφθούν ότι τα θύματα των Τεμπών, ουσιαστικά και μεταφορικά, καθώς όλοι μας εξαϋλωθήκαμε από τη συγκάλυψη, δεν έχουν οξυγόνο και ας παύσουν να μας το στερούν κάθε μέρα. Για την Ιστορία, για την Ελλάδα, ρε γαμώτο.
Γιάννης Μαντζουράνης
Δικηγόρος
Η ηγεσία του Αρείου Πάγου σε ανεξέλεγκτη τροχιά
01 Η παραγγελία της προέδρου του Αρειου Πάγου προς την πρόεδρο του Συμβουλίου Επιθεώρησης Δικαστικών Λειτουργών για «διερεύνηση του ενδεχομένου διεξαγωγής προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος δικαστικού και εισαγγελικού λειτουργού αναφορικά με την άσκηση των καθηκόντων τους» σε υπόθεση στη Ρόδο εντάσσεται σε σειρά πολλών παρόμοιων παρεμβάσεων της ηγεσίας του Αρειου Πάγου που πλήττουν την αξιοπιστία των δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι σε όλες τις πρόσφατες μετρήσεις της κοινής γνώμης στερούνται της εμπιστοσύνης των πολιτών σε ποσοστά από 72% έως 56% (βλέπε: EU Justice Scoreboard quantativedata 2024, σελ. 7).
02 Συχνότατα τα τελευταία χρόνια η ηγεσία του ΑΠ επιδεικνύει συμπεριφορά που αποκαλύπτει παρανόηση των αρμοδιοτήτων και του ρόλου της, άλλως υπέρβαση εξουσίας, και συχνά αλλεργία στην κριτική, όπως στην περίπτωση της επιδεικτικής αποχώρησης αμφοτέρων κατά την ομιλία του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
03 Πέραν αυτού όμως, που μπορεί να ερμηνευθεί ως προσωπική απέχθεια ή και πολιτική περιφρόνηση του συγκεκριμένου προσώπου και πολιτικού χώρου, συμβαίνουν χειρότερα όπως ωμές παρεμβάσεις στη δικαιοδοτική κρίση συγκεκριμένων δικαστικών λειτουργών, επειδή είτε δεν άρεσε σε μερίδα της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ είτε δεν ήταν στα μέτρα και σταθμά των απόψεων, ιδεών, ιδεολογιών, ιδεοληψιών, νομικών και ουσιαστικών κρίσεων της ηγεσίας του ΑΠ.
04 Εν προκειμένω υπογραμμίζονται τα ακόλουθα: α) Η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των δικαστών και εισαγγελέων κατοχυρώνεται στα άρθρα 87-92 του συντάγματος.
β) Στο άρθρο 7§1 της Παγκόσμιας Χάρτας του Δικαστή ορίζεται ότι: «Η διοίκηση της δικαστικής εξουσίας καθώς και η πειθαρχική δίωξη έναντι των δικαστών θα πρέπει να οργανώνονται κατά τρόπον ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η ουσιαστική ανεξαρτησία των δικαστών. […] Δεν μπορεί να κινηθεί πειθαρχική δίωξη εναντίον δικαστή ως συνέπεια ερμηνείας του νόμου, εκτίμησης γεγονότων ή της αξιολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων που διενήργησε ο ίδιος για τον σχηματισμό της δικανικής κρίσης».
γ) Στο άρθρο 23§3 του ΚΟΔΚΔΛ προβλέπεται ότι οδηγία, σύσταση ή υπόδειξη σε δικαστικό λειτουργό για ουσιαστικό ή δικονομικό θέμα σε συγκεκριμένη υπόθεση ή κατηγορία υποθέσεων είναι ανεπίτρεπτη.
δ) Στο άρθρο 28§4 εδ. γ΄ του ΚΟΔΚΔΛ ορίζεται ότι ο εισαγγελικός λειτουργός κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και την έκφραση γνώμης ενεργεί αδέσμευτος και υπακούει μόνο στον νόμο και στη συνείδησή του.
ε) Συμφώνως με το άρθρο 109§4 περ. β΄ του ΚΟΔΚΔΛ δεν αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα για τον δικαστικό λειτουργό η κρίση που εκφέρει κατά την άσκηση των καθηκόντων του και συνεπώς δεν επιτρέπεται ο έλεγχος αυτής.
Αλλωστε σε περίπτωση εσφαλμένης κρίσης είτε για μέτρα δικονομικού καταναγκασμού, όπως λ.χ. η προσωρινή κράτηση, είτε για την ουσία της υπόθεσης, η έννομη τάξη παρέχει τα εργαλεία για τη διόρθωσή της.
05 Από τα προεκτεθέντα συνάγεται ότι η πρόσφατη ενέργεια της προέδρου του ΑΠ., όπως και η προηγούμενη στην υπόθεση του δικηγόρου Αποστόλου Λύτρα, αλλά και η ενέργεια της εισαγγελέως του ΑΠ να αφαιρέσει την εποπτεία μόνον της ανάκρισης για τα εγκλήματα στα Τέμπη από την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Εφετών, γιατί δήθεν απουσίαζε δικαιολογημένα επί μακρόν, ενώ παραμένει προϊσταμένη της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας και συνεχίζει να εποπτεύει όλων των άλλων ανακρίσεων σε άλλες υποθέσεις, αποκαλύπτει κλίση σε αδικαιολόγητες παρεμβάσεις που είτε με την προσφιλή μέθοδο των απειλών πειθαρχικού ελέγχου είτε με επιλεκτικές προσθαφαιρέσεις αρμοδιοτήτων ενσπείρουν φόβο και τρόμο, οδηγούν σε συμμόρφωση προς την εκπεφρασμένη ή εικαζόμενη βούληση της ηγεσίας του ΑΠ, πειθαναγκάζουν δικαστές και εισαγγελείς σε πράξεις και παραλείψεις, που δεν συμφωνούν αποκλειστικώς και μόνον με τον νόμο και τη συνείδησή τους, ποδηγετούν εμμέσως το δικαιοδοτικό έργο των δικαστικών λειτουργών και έτσι η αρχή του φυσικού δικαστή (άρθρο 8 του συντάγματος και άρθρο 6§1 ΕΣΔΑ) και η λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία των δικαστών (άρθρο 87 συντάγματος), ενόψει του παραδειγματικού χαρακτήρα των εκπεμπόμενων μηνυμάτων, που εντείνεται από την ευρεία γνωστοποίηση αυτών μέσω δελτίων τύπου του porte-parole του Αρειου Πάγου, καθίστανται κενές περιεχομένου στην πράξη.
Συχνά η ανεξαρτησία δικαστών και εισαγγελέων συγχέεται με το ανεξέλεγκτο αυτών.
Ωστόσο, ένας από τους σοβαρότερους κινδύνους του σύγχρονου δημοκρατικού κράτους δικαίου είναι η αυθαιρεσία των ανώτατων δικαστηρίων και δικαστών, όπως έλεγε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν και μέλος του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Κόνραντ Εσε. Και αυτό γιατί η κρίση των ανώτατων δικαστηρίων δεν ελέγχεται από άλλο δικαιοδοτικό όργανο και έτσι εφαρμόζουν τον νόμο, όπως οι ίδιοι ερμηνεύουν αυτόν, με όριο μόνο τον αυτοέλεγχό τους.
Οι ενέργειες της σημερινής ηγεσίας του Αρειου Πάγου ακόμη και σε ακραιφνώς πολιτικά ζητήματα, όπως το πασίγνωστο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τις αρνητικές θέσεις για τη λειτουργία του κράτους δικαίου στην Ελλάδα, αποκαλύπτουν δύο τινά:
Είτε αδυνατεί να αντιληφθεί τα όρια μεταξύ δικαστικής και πολιτικής εξουσίας είτε, καίτοι αντιλαμβάνεται αυτά τα όρια, αδυνατεί να κυριαρχεί στο βουλητικό της και να συμμορφωθεί με όσα επιτάσσουν οι γνώσεις της.
Σε κάθε περίπτωση όμως, οι κίνδυνοι από το ανέλεγκτο της ηγεσίας του Αρειου Πάγου είναι υπαρκτοί και όταν πραγματοποιούνται απειλούν την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού κράτους δίκαιου.
Πάντως, το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με προσευχές και γονυκλισίες. Η λύση βρίσκεται στον σεβασμό και στην απαρέγκλιτη εφαρμογή του συντάγματος και από τις ηγεσίες των ανώτατων δικαστηρίων.
Οι κίνδυνοι από το ανέλεγκτο της ηγεσίας του ανώτατου δικαστηρίου είναι υπαρκτοί και όταν γίνονται πραγματικότητα απειλούν την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού κράτους δίκαιου
Διαβάστε επίσης
Καιρός: Νεφώσεις και τοπικές βροχές την Κυριακή – Πού θα χτυπήσουν καταιγίδες
Καθεστώς παρ’ Αρείω Πάγω – Την Κυριακή στο Documento
