Όταν πρέπει να «βαπτίσεις» επιτυχία τη νέα μνημονιακή περίοδο που έρχεται, τότε ο εύκολος τρόπος είναι να «ξαμολύσεις» τα γεράκια να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη… Το ζήσαμε με τη λογική του μονόδρομου των Μνημονίων που μία κοινωνία μαζί με την πραγματική οικονομία καταδικάστηκε σε μαρασμό με το δημόσιο χρέος να εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα επίπεδα και να βαρύνει τις υπόλοιπες γενιές.
Ο μηχανισμός κρύβει αυξημένη εποπτεία
Το ζούμε και από χθες όπου πρέπει να δεχθούμε σώνει και καλά ότι αποτελεί τεράστια επιτυχία του απόντα από τις διεργασίες Έλληνα πρωθυπουργού (ο οποίος έφτασε στο σημείο να μιλάει για 70 δισ. και όλοι έψαχναν να βρουν που τα βρήκε).
Ας φύγουμε λίγο από το γελοίο του πράγματος και ας πάμε στα σοβαρά και το σοβαρό είναι ότι εισερχόμαστε σε νέα μνημονιακή εποχή αυξημένης εποπτείας. Ο μηχανισμός που έχει στηθεί για τη διάθεση των κονδυλίων είναι τέτοιος που δίνει το δικαίωμα όχι μόνο να μπλοκαριστούν κονδύλια αλλά και να υπάρξει αυξημένος έλεγχος στο σύνολο των δημοσιονομικών ενός κράτους μέλους όταν το πράγμα ξεφεύγει και χρειάζονται χρήματα για κοινωνικές δαπάνες κλπ. Τότε ακόμη και ένα κράτος-μέλος θα μπορεί να επεμβαίνει και να μπλοκάρει τη διάθεση των κονδυλίων.
Εκ νέου προσπάθεια για κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων
Η πραγματική όμως βόμβα κρύβεται στα «εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας». Πρόκειται για κομμάτι του μηχανισμού για τη διάθεση των κονδυλίων. Η Ελλάδα (όπως και οι υπόλοιπες χώρες) θα πρέπει να αποστείλουν συγκεκριμένο σχέδιο που θα περιλαμβάνει συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους (άπτονται των μεταρρυθμίσεων και των επενδύσεων) για τη διετία 2021-2022. Εδώ λοιπόν μπαίνει η παγίδα και αφορά στις συγκεκριμένες και ποσοτικοποιημένες μεταρρυθμίσεις. Είναι προφανές και μάλιστα έχει στην πραγματικότητα ομολογηθεί από την Κυβέρνηση ότι το ελληνικό εθνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας που θα υποβληθεί να είναι το αναπτυξιακό σχέδιο της Επιτροπής Πισσαρίδη.
Πως έρχεται καταιγίδα στην κοινωνία και την πραγματική οικονομία
Μέχρι τώρα έχουν παρουσιαστεί οι 15 βασικοί άξονες (πρόκειται για την ενδιάμεση έκθεση που παρουσιάστηκε πριν μία εβδομάδα περίπου). Είναι τόσο γενικόλογη και αόριστη αυτή η ενδιάμεση έκθεση που δεν μπορείς κανείς να ασχοληθεί εμπεριστατωμένα…
Ωστόσο ένας από τους άξονες μας που είναι βέβαια ότι θα μπει στο εθνικό σχέδιο που θα υποβληθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης είναι αυτός που θέλει να υπάρξει ανακατανομή του εύρους των ελληνικών επιχειρήσεων…
Το συμπέρασμα της Επιτροπής Πισσαρίδη είναι ότι το μικρό μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων λειτουργεί ανασταλτικά στην παραγωγικότητα και στις εξαγωγές. Πρόκειται μεν για σωστό συμπέρασμα αλλά το πώς αλλάζεις αυτό το μίγμα είναι το ζητούμενο. Καθίσταται προφανές (επιχειρήθηκε άλλωστε και απέτυχε παταγωδώς και τα πρώτα χρόνια των Μνημονίων) ότι η βίαιη αναπροσαρμογή που θα επιχειρηθεί, θα φέρει ως συνέπεια στρατιές ανέργων μισθωτών από το κλείσιμο των επιχειρήσεων, αλλά και στρατιές από μικρούς επιχειρηματίες που θα εξαναγκαστούν σε κλείσιμο των επιχειρήσεων τους και άρα θα καταστούν και αυτοί άνεργοι. Την ίδια ώρα αυτή η βιαιότητα στο κλείσιμο επιχειρήσεων θα φέρει είναι βέβαιο και χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία, αφού το πρώτο που θα κάνουν όλοι αυτοί οι μικροί επιχειρηματίες είναι να κοιτάξουν να διασφαλίσουν τις ανάγκες επιβίωσης… Όταν αυτό δεν θα καταστεί δυνατόν λόγω της ύφεσης (μείωση δηλαδή της αγοραστικής δύναμης) τότε θα εξαναγκαστούν σε κλείσιμο.
