Στην Ιερισσό και στα υπόλοιπα παραθαλάσσια χωριά στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής το φετινό καλοκαίρι πέρασε όπως συνήθως με πολύ κόσμο και κυρίως πολλούς τουρίστες, ειδικά από τις χώρες της Βαλκανικής.
Η ζωή δεν θύμιζε σε τίποτε τα καλοκαίρια πριν από μερικά χρόνια όταν ολόκληρη η περιοχή, με αφορμή τις εξορυκτικές δραστηριότητας της Eldorado, ήταν στην κυριολεξία επί ποδός πολέμου φτάνοντας μέχρι το σημείο οι κάτοικοι να καταργήσουν το αστυνομικό τμήμα, να τοποθετήσουν φρουρές στις εισόδους και τις εξόδους του χωριού και τα ΜΑΤ να εισβάλουν με δακρυγόνα τον Μάρτιο του 2013.
Μόνο που σήμερα είναι η πρώτη φορά που στο βάθος αχνοφαίνεται ότι ο μοναχικός τους αγώνας για ένα υγιές φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον δικαιώνεται παρά το γεγονός ότι το αρμόδιο υπουργείο στην Αθήνα επιμένει να εγκρίνει άδειες της εταιρείας για τη συνέχιση των δραστηριοτήτων της.
Και παρά το γεγονός ότι ο Άδωνης και η γνωστή παρέα της ΝΔ συνεχίζει να μιλά για «επένδυση» και για κυβέρνηση που διώχνει τους «επενδυτές». Είπαμε, άγνοια ή εσκεμμένη άγνοια στη ΝΔ γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής με το πρόσχημα της ανάπτυξης και των υποτίθεται «επενδυτών».
Στο μεταξύ συνέβησαν πολλά. Από τον Φεβρουάριο του 2012 όπου η Eldorado ήρθε στην Ελλάδα για να αγοράσει τα μεταλλεία, τον Μάρτιο του 2013 όπου τα ΜΑΤ του κ. Σαμαρά μπήκαν στην Ιερισσό μέχρι σήμερα η μετοχή της εταιρείας από τα 17,5$ κατακρημνίστηκε λίγο πάνω από το ένα δολάριο με κίνδυνο να τη διώξουν κακήν κακός από το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Αυτήν τη στιγμή τα αποθέματα της σε ρευστό είναι περίπου 400εκ $ και μια πιστωτική γραμμή $250 εκατ. που έχει δηλώσει ότι δε σκοπεύει να χρησιμοποιήσει ενώ οι κεφαλαιακές της ανάγκες για τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με τις δικές της ανακοινώσεις, είναι οι εξής:
Κisladag, Τουρκία: $490 εκατ. για νέο εργοστάσιο εμπλουτισμού και συναφή έργα.
Lamaque, Καναδάς: $100 εκατ. για την έναρξη της παραγωγής.
Σκουριές, Ελλάδα: $689 εκατ. για το επιφανειακό μεταλλείο και την πρώτη φάση του υπόγειου.
Tocacantinzihno, Βραζιλία και Certej, Ρουμανία, απαιτούν μαζί περί τα $6 εκατ. ανά τρίμηνο.
Ολυμπιάδα και Efemcukuru είναι ήδη σε παραγωγή και απαιτούν μόνο λειτουργικό κεφάλαιο (sustaining capex).
Είναι προφανές ότι η εταιρεία δεν μπορεί και δεν θέλει να προχωρήσει το επενδυτικό της σχέδιο, για το οποίο απομένει μόνο η λήψη μιας έγκρισης εγκατάστασης ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων, προκειμένου να εγκαταστήσει στο Μαντέμ Λάκκο τους εργολάβους της για την κατασκευή-αποπεράτωση-λειτουργία του νέου εργοστασίου εμπλουτισμού. Πολλώ δε μάλλον που το εργοστάσιο μεταλλουργίας έχει απορριφθεί από τη Διοίκηση επειδή η επιλεγείσα μεταλλουργική μέθοδος αποδείχθηκε τελικά μη εφαρμόσιμη.
Η στρατηγική της εταιρείας, στην παρούσα φάση, είναι να χρησιμοποιήσει τώρα τη διαθέσιμη ρευστότητα για να αναπτύξει το Lamaque και το Kisladag, πουλώντας ενδεχομένως τα «περιφερειακά» έργα, της Ρουμανίας και της Βραζιλίας.
Στην «Τεχνική Έκθεση Σκουριών» που δημοσιοποίησε (στα χρηματιστήρια και όχι στις Ελληνικές αρχές στις 29/3/2018) η Eldorado ομολόγησε, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ότι «Κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας έκθεσης, η προτεινόμενη ανάπτυξη της Φάσης ΙΙΙ της Ολυμπιάδας (εργοστάσιο μεταλλουργίας και συναφείς εγκαταστάσεις) δεν έχει πλήρως οριστεί και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης δεν έχει οριστικοποιηθεί».
Επί του παρόντος στις Σκουριές, η εταιρία έχει ανακοινώσει ότι το έργο έχει μπει σε φάση συντήρησης και επισκευών με ετήσια δαπάνη 2 με 3εκ € ενώ όλη η δραστηριότητα της Eldorado στα μεταλλεία Κασσάνδρας εστιάζεται σήμερα στο πρόγραμμα της Ολυμπιάδας. Μόνο που τα κοιτάσματα χρυσούχου αρσενοπυρίτη από την Ολυμπιάδα θα περνούσαν από επεξεργασία με τη μεταλλουργία χρυσού πάνω στην οποία στήθηκε όλη η επένδυση και η σύμβαση του ελληνικού δημοσίου με την Ελληνικός Χρυσός και η οποία αποδείχθηκε τελεσίδικα απάτη σκορπίζοντας στους χίλιους ανέμους τις ελπίδες του Άδωνη Γεωργιάδη και των υπολοίπων υποστηρικτών της υποτιθέμενης επένδυσης.
Με απλά Ελληνικά η εταιρία «παγώνει» την επένδυση ρίχνοντας σε άλλες χώρες το βάρος αφού η διεθνής συγκυρία και μια χούφτα άνθρωποι που αντιδρούν χρόνια τώρα απέναντι σε όλους και σε όλα κατάφεραν να ρίξουν την τιμή της μετοχής αφήνοντάς την χωρίς τα απαραίτητα κεφάλαια για να πραγματοποιήσει τα φαραωνικά της σχέδια στη Β.Α. Χαλκιδική.
Και η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο τι κάνει θα αναρωτηθεί κανείς; Η απάντηση και εδώ είναι εύκολη. Κωλυσιεργεί δείχνοντας ότι βολεύεται από τις εξελίξεις και το γεγονός ότι οι κάτοικοι έβγαλαν το φίδι από την τρύπα, εγκρίνοντας αραιά και που κάποιες άδειες μιας εταιρείας και μιας επένδυσης που έπρεπε από την πρώτη στιγμή να στείλει σπίτι της όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί προεκλογικά.
Το αν η επί της ουσίας πτώχευση της πάλαι ποτέ ισχυρής εταιρίας και η ματαίωση της εφαρμογής του πρώτου επενδυτικού σχεδίου για την εξόρυξη χρυσού και χαλκού στη Χαλκιδική θα οδηγήσει στη ματαίωση του προγράμματός της στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, θα το δείξει ο χρόνος.
Αυτό που έχει αποδειχθεί από τις εξελίξεις είναι ότι οι κάτοικοι της περιοχής με τους αγώνες τους ματαίωσαν για μία ακόμη φορά τη φυσική καταστροφή του τόπου τους (ενός τόπου με απίστευτο φυσικό κάλλος και αλματώδη τουριστική ανάπτυξη) και προφανώς αποθαρρύνουν κάθε επίδοξο «επενδυτή» σε συνεργασία με μια πιο πρόθυμη κυβέρνηση να επανέλθουν.
Εκεί που μας χρωστούσαν μας ζητούν και το βόδι
«Και εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι», λέει ο λαός και στην περίπτωση της Eldorado ταιριάζει γάντι. Η εταιρεία χωρίς φυσικά να πάρει θέση για το ακανθώδες ζήτημα της μεταλλουργίας flash smelting που είναι η Λυδία Λίθος της παραβίασης ή όχι της σύμβασης, ζητά από το Ελληνικό δημόσιο χρηματική αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη ύψους 783.211.000 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθυστερεί να εκδώσει τις υπολειπόμενες άδειες στις Σκουριές και άρα παραβιάζεται η σύμβαση μεταβίβασης του 2003.
Τι ζητά δηλαδή; Να εκδοθούν οι υποάδειες για ένα έργο όπως η κατασκευή μεταλλουργικής μονάδας παραγωγής χρυσού, χαλκού και αργύρου με σκοπό την παραγωγή καθαρών τελικών εμπορεύσιμων προϊόντων στο Μαντέμ Λάκκο, το οποίο η εταιρεία αδυνατεί να φέρει εις πέρας. Αλλά αφού το έργο έχει μπει στο ντουλάπι γιατί να μην πάρουμε και μερικά χρήματα από τους Έλληνες φορολογούμενους, σκέφτηκαν οι δικηγόροι της εταιρείας.
Και σαν να μην φτάνουν όλα τα παραπάνω έρχεται κι ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Τρικάλων, Κώστας Σκρέκας, και επαναφέρει, με δήλωσή του, τις αφόρητες κοινοτοπίες για την Ελλάδα που «διψάει για επενδύσεις» για τους άνεργους που «ζητούν αξιοπρεπώς αμειβόμενες θέσεις εργασίας» και λοιπά παρόμοια.
Και ως κερασάκι στην τούρτα της Eldorado ο κ. Σκρέκας ρωτά «Για ποιο λόγο δεν έχουν εκδοθεί ακόμη οι σχετικές άδειες με αποτέλεσμα να απειλείται το Ελληνικό Δημόσιο με αποζημιώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ;». Ακόμη δεν κατάλαβαν δηλαδή στη ΝΔ γιατί δεν έχουν εκδοθεί οι σχετικές άδειες.
Αυτά, διότι παρά την πολύ σημαντική νίκη του κινήματος στη Β.Α. Χαλκιδική είναι προφανές ότι απαιτείται διαρκής εγρήγορση διότι το «παιχνίδι» στη Β.Α. Χαλκιδική δεν έχει λήξει ακόμη.
