Oταν η Carol Chau, δήλωσε συμμετοχή για τον πρώτο της αγώνα δεν περίμενε και πολλά πέραν από ένα μετάλλιο και ίσως την απώλεια μερικών κιλών. Αυτό που δεν υπολόγιζε ήταν πως το τρέξιμο θα κατάφερνε να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή της.
Όταν ανέλαβε διευθυντική θέση στο Σαν Χοσέ, η Carol αφιέρωνε όλο της τον χρόνο στους πελάτες και την καριέρα της. Ταξίδευε συχνά λόγω δουλειάς και η καθημερινότητα ήταν γεμάτη ραντεβού και δουλειά από τo σπίτι. Για χρόνια επέμενε πως δεν είχε χρόνο για τρέξιμο.
Ωστόσο στα νεανικά της χρόνια είχε υπάρξει μια τυπική δρομέας, αλλά αυτό ήταν πριν από ολόκληρα 13 έτη. Σαν ενήλικας, τα γόνατα της την ενοχλούσαν συχνά και η ανάσα της κοβόταν εύκολα.
Το 2013 όλα άλλαξαν με μια απλή απόφαση…
«Η αδελφή μου ήταν αυτή που με έκανε να ξεκινήσω ξανά να τρέχω. Διαγνώστηκε με καρκίνο και αυτό ήταν μια έκπληξη για όλους. Κατάφερε να αναρρώσει και στην συνέχεια επικεντρώθηκε στην υγεία της. «Η αδελφή μου, έλεγε πως έτρεχε 10χλμ στο Χονγκ Κονγκ», υπογραμμίζει η Carol και αυτό μου κίνησε το ενδιαφέρον.
«Πάντα έλεγα πως μια μέρα ήθελα και εγώ να κάνω το ίδιο», συμπληρώνει.
Αυτό το «μια μέρα» η Carol έβαλε στόχο να το κάνει πραγματικότητα. Αρχικά συμβουλεύτηκε τον γιατρό της για τις ενοχλήσεις στα γόνατα, αυτές που την κράτησαν μακριά από την άσκηση. Στην συνέχεια προσπάθησε να φτιάξει ένα πρόγραμμα προπόνησης που θα μπορούσε να το ενσωματώσει στην γεμάτη υποχρεώσεις καθημερινότητα. Στο τέλος συμμετείχε στον πρώτο της αγώνα.
Στην γραμμή τερματισμού, έστειλε μια selfie με πολλά «ευχαριστώ» στην αδελφή της στο Χονγκ Κονγκ. Στην συνέχεια έβαλε μπροστά το σχέδιο να τρέξουν μαζί στα 10 Κ. Η τρίτη τους αδελφή αποφάσισε και αυτή να συμμετάσχει και η Carol διασκέδαζε πλέον όσο τίποτε τις καθημερινές προπονήσεις και τις φωτογραφίες στους αγώνες.
Από το άκουσμα εκείνης της είδησης για την υγεία της αδελφής της και έπειτα, η Carol έχει τρέξει σε δεκάδες αγώνες, οι ενοχλήσεις στα γόνατα αποτελούν παρελθόν και είναι στην καλύτερη φόρμα από ποτέ. Μάλιστα ενέπνευσε τους συναδέλφους της για να αρχίσουν και εκείνοι να τρέχουν.
Ακόμη και σήμερα λέει πως δεν έχει τον χρόνο για να τρέξει, ωστόσο καταφέρνει και τον βρίσκει πάντα. «Το τρέξιμο άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο καταρτίζω το πρόγραμμά μου. Όταν τρέχω δεν τσεκάρω τα μέιλ μου, ωστόσο πετυχαίνω περισσότερα από το να κάθομαι στο γραφείο μου».
Η φιλοδοξία της να γίνει δρομέας την έχει βοηθήσει να βελτιωθεί σε διαφορετικούς τομείς της ζωής της. Το να θέτεις έναν στόχο και να ψάχνεις τα κατάλληλα μέσα για να τον πετύχεις, βοηθά όχι μόνο στο τρέξιμο αλλά και σε πολλά άλλα πράγματα, όπως εξηγεί.
«Θέλω να είμαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση σε σώμα και πνεύμα. Το τρέξιμο βοηθά στην αυτοπεποίθησή και την αντοχή μου και παράλληλα βελτιώνει την απόδοση στην εργασία μου», τονίζει η Carol.
Πηγή: Runnfun
