«Ψυχώ»: Το αρχετυπικό θρίλερ του Ρόμπερτ Μπλοχ

Το βιβλίο του Ρόμπερτ Μπλοχ «Ψυχώ» κυκλοφορεί στη σειρά «Modern classics» των εκδόσεων Public Βιβλιοθήκη

«Δεν βλέπω, νομίζεις; Μπορώ να δω τι έκανες […] Ποτέ δεν μ’ ακούς, έτσι δεν είναι; Όλο το δικό σου θες να γίνεται. Μου προκαλείς αηδία!» λέει στον Νόρμαν μεταξύ άλλων η γηραιά μητέρα του, ένας χαρακτήρας που έχει στοιχειώσει το συλλογικό ασυνείδητο από το 1959 που κυκλοφόρησε το «Ψυχώ» του Ρόμπερτ Μπλοχ.

Κεντρικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος είναι ο Νόρμαν Μπέιτς, ο μοναχικός ιδιοκτήτης ενός μοτέλ που είναι χτισμένο στο παλιό εθνικό δίκτυο του Φέρβεϊλ, μιας μικρής επαρχιακής πόλης. Περνά τον καιρό του φροντίζοντας τη δεσποτική μητέρα του, Νόρμα, κατασκοπεύοντας τις προσωπικές στιγμές των λιγοστών πελατών του και ταριχεύοντας ζώα. Ένα βράδυ φτάνει στο μοτέλ η Μάριον Κρέιν, μια νέα γυναίκα η οποία έχει κλέψει ένα μεγάλο ποσό από το μεσιτικό γραφείο στο οποίο εργάζεται. Το κακό δεν θα αργήσει να γίνει, όταν η πουριτανή μητέρα του Νόρμαν διακρίνει το ερωτικό ενδιαφέρον του προς τη Mάριον και αρχίζει να απειλεί ότι θα τη σκοτώσει.

Για τη συγγραφή του «Ψυχώ», ένα από τα αρχετυπικά θρίλερ του 20ού αιώνα, ο Μπλοχ βασίστηκε στην πραγματική ιστορία του Εντ Γκέιν, ενός φαινομενικά ευγενούς και ντροπαλού ανθρώπου, ο οποίος αποδείχτηκε ένας από τους στυγερότερους κατά συρροήν δολοφόνους στην ιστορία των ΗΠΑ. Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε αρκετά στοιχεία από την ιστορία του Γκέιν χωρίς ωστόσο να τολμήσει να το πάει μέχρι τέλους, δηλαδή να περιγράψει τη νοσηρή συνήθειά του να συλλέγει ανθρώπινα μέλη, καθώς και το πρότζεκτ του να φτιάξει μια ολόσωμη στολή στη μορφή του γυναικείου σώματος, την οποία φορούσε υποδυόμενος τη μητέρα του (αυτές τις πληροφορίες θα τις χρησιμοποιούσε αργότερα το Χόλιγουντ και θα έβλεπε τα ταμεία να γεμίζουν).

Ο ίδιος ο συγγραφέας, ο οποίος ζούσε 56 χιλιόμετρα από το σπίτι του Γκέιν, έχει γράψει στα απομνημονεύματά του «Once Around the Bloch: An Unauthorized Autobiography», ότι βάσισε την ιστορία του κυρίως στην κατάσταση και λιγότερο στα πρόσωπα που εμπλέκονταν στην υπόθεση. Ένας από τους λόγους ήταν ότι αρκετές λεπτομέρειες που αφορούσαν το γεγονός αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης που έγινε την εποχή που ο Μπλοχ ολοκλήρωνε το βιβλίο του. Για να χτίσει τον χαρακτήρα του Νόρμαν εστίασε στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα που δημιούργησε εκρηκτικό κοκτέιλ σε συνδυασμό με τον θρησκευτικό φανατισμό και τη σχιζοφρένεια, κλιμακώνοντας το σασπένς σελίδα σελίδα μέχρι την αριστοτεχνική κορύφωση. Αρκετό καιρό μετά κι αφού μελέτησε τα στοιχεία της υπόθεσης, κατάλαβε και ο ίδιος πόσα κοινά είχε ο Νόρμαν Μπέιτς με τον Εντ Γκέιν, τον «χασάπη του Πλέινφιλντ» όπως χαρακτηρίστηκε από τα ΜΜΕ της εποχής.

Όταν το 1960 ο Άλφρεντ Χίτσκοκ στα 61 του θέλησε να μεταφέρει το βιβλίο στον κινηματογράφο, οι υπεύθυνοι της Paramount αρνήθηκαν να τον χρηματοδοτήσουν ισχυριζόμενοι ότι όσα περιέγραφε ήταν εντελώς απωθητικά και ότι μια τέτοια ταινία θα ήταν η καλλιτεχνική του ταφόπλακα. Ο ίδιος πίστεψε στο στόρι και επέμεινε. Ξεκίνησε τα γυρίσματα στα στούντιο της Universal, με χρηματοδότηση από τη δική του εταιρία, τη Shamley Productions, δημιουργώντας μία από τις σπουδαιότερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών, εξαιτίας της οποίας εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο κρατούν ακόμη και σήμερα ορθάνοιχτα τα μάτια τους κάτω από την ντουζιέρα.