Πολλοί τον αποκαλούν «μυ της ψυχής». Η ιατρική επιστήμη βέβαια δεν αποδέχεται τέτοιους χαρακτηρισμούς που προέρχονται από την ανατολίτικη φιλοσοφία, αλλά σε κάθε περίπτωση πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους μυς του ανθρώπινου σώματος και σίγουρα αν είναι επαρκώς γυμνασμένος συμβάλλει παντοιοτρόπως στη σταθερότητα και την ισορροπία του ανθρώπινου σώματος… Κάτω από αυτά τα δεδομένα είναι σαφές ότι πρόκειται για μυ που αν μη τι άλλο μας κρατά ισορροπημένους σωματικά, συνδέοντας το πάνω μέρος του σώματος με το κάτω και ως εκ τούτου αυτή η σωματική ισορροπία δεν μπορεί παρά να αντανακλά και την ψυχική μας σταθερότητα…
Μιλάμε βέβαια για τον ψοΐτη μυ… Πρόκειται για τον μυ που ευθύνεται για τη σταθερότητα του σώματος, αφού επηρεάζει την ισορροπία, το εύρος των κινήσεων, την κινητικότητα των αρθρώσεων και τη λειτουργία των κοιλιακών οργάνων. Είναι ο μόνος μυς που συνδέει τα πόδια με τη σπονδυλική στήλη. Ο μυς αυτός εκτείνεται έξω από τους δώδεκα θωρακικούς σπονδύλους, ακολουθεί τους πέντε οσφυϊκούς σπονδύλους και συνδέεται στην κορυφή του μηριαίου οστού. Η κίνησή του επιτρέπει την εμπρόσθια κάμψη των γονάτων όταν περπατάμε, όταν κάνουμε διάφορες κινήσεις της καθημερινότητας ή όταν αθλούμαστε.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ο ψοΐτης μυς επιτρέπει στον άνθρωπο να στέκεται. Είναι δηλαδή ο μυς που είναι υπεύθυνος για την όρθια στάση του σώματος και μας κάνει ικανούς να περπατάμε. Την αξία βέβαια του περπατήματος για τη συνολική σωματική και ψυχολογική κατάστασή μας τη γνωρίζουμε άπαντες. Η σταθερότητα της σπονδυλικής μας στήλης προϋποθέτει έναν γυμνασμένο ψοΐτη, ο οποίος παράλληλα τον κορμό αλλά και τα κοιλιακά όργανα…
Ο καθιστικός τρόπος ζωής, ιδιαίτερα η πολύωρη εργασία σε γραφείο, ενδέχεται να δημιουργήσει σφίξιμο στον ψοΐτη. Αν ο ψοΐτης μυς είναι σφικτός, εμφανίζονται διάφορα συμπτώματα πόνου. Τέτοιος πόνος εμφανίζεται στην πλάτη και συνδέεται με το κάτω μέρος της σπονδυλικής σας στήλης. Ετσι, όταν αυτή συμπιέζει τους κάτω οσφυϊκούς δίσκους συμβάλλει στον πόνο στην πλάτη.
Υπάρχει περίπτωση ο ψοΐτης να κάνει φλεγμονή. Σ’ αυτή την περίπτωση λόγω της υπερβολικής πίεσης που δέχεται ο περιβάλλων ιστός ενδέχεται να υπάρχει πόνος στο εσωτερικό κοιλιακό τοίχωμα της βουβωνικής περιοχής.
Το ζήτημα είναι ότι μπορεί να έχουμε προβλήματα στον ψοΐτη χωρίς να έχουμε κάποια μορφή πόνου στο σημείο, αλλά να υφίσταται αντανάκλαση του πόνου. Τέτοιες αντανακλάσεις οδηγούν:
– σε δυσκαμψία του ισχίου,
– σε πόνο κάτω από το πόδι,
– σε περιορισμένη κίνηση και κινητικότητα των γοφών,
– σε βαθύ πόνο στην περιοχή της λεκάνης.
