Μπορεί η αστυνομία να διέλυσε την περασμένη Πέμπτη τον καταυλισμό των Ινδιάνων ακτιβιστών και των αλληλέγγυων που διαμαρτύρονταν ενάντια στον πετρελαιαγωγό Dacota Access, στη Βόρεια Ντακότα, αλλά ο πεισματάρικος και επικοινωνιακά ευφυής αγώνας τους έπιασε τόπο.
Θα μου πείτε, πώς, αφού ο Τραμπ στήριξε με τη τζίφρα του από την πρώτη μέρα τους Τεξανούς πετρελαιάδες (και προεκλογικούς χρηματοδότες του) στους οποίους ανήκει το έργο ;
Πολιτική είναι η σωστή διαχείριση των συμβόλων, δεν έλεγε ο Μιτεράν ; Ε, ακριβώς αυτό συνέβη εδώ. Πριν από ένα χρόνο, όταν ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις, ο μήκους 1.900 χιλιομέτρων και αξίας 3,5 δις ευρώ αγωγός ήταν «τελειωμένη υπόθεση» για τους ζηλωτές του κτηνώδους ρεαλισμού.
Το φθινόπωρο του 2016 είχε ήδη χτιστεί κατά 87%, όταν η «Ιερή Πέτρα» ( «Sacred Stone»), o «Ερυθρός Πολεμιστής» («Red Warrior») και οι άλλοι καταυλισμοί ξεχείλισαν με περισσότερους από 10.000 διαδηλωτές.
Κι έγινε το «θαύμα»: έφτασε στα πέρατα της μάνας-Γης η κραυγή ότι οι άνθρωποι και η φύση είναι πάνω απ’ τα business plans, ενώ ο Μπέρνι Σάντερς, η φωνή της συνείδησης της δημοκρατικής Αμερικής, απέκτησε «ξαφνικά» ένα τεράστιο ακροατήριο εκατοντάδων εκατομμυρίων.
Το μήνυμα ήταν απλό και διπλό. Πρώτον, δεν ξεχνάμε τη ληστρική γενοκτονία των αυτόχθονων του Νέου Κόσμου, αυτόν τον προ-προ-πάππο της νεοαποικιοκρατίας που μακελεύει στον 21 αιώνα την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Δεύτερον, τα χρηματοπιστωτικά, βιομηχανικά και μιλιταριστικά πλέγματα (απ’ την Ουάσιγκτον έως τη Μόσχα, απ’ το Βερολίνο έως το Πεκίνο) που βασίζονται στη δίψα για πετρέλαιο δεν θα αλωνίζουν ανεξέλεγκτα.
Σκέψου πλανητικά, δράσε τοπικά. Με άλλα λόγια, ψηλά το τόμαχοκ του πολέμου !
